Sálmarnir 37

1 Öfundaðu aldrei vonda menn,

Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus: neque zelaveris facientes iniquitatem.

2 því að fyrr en varir eru þeir fallnir og visna eins og grasið.

Quoniam tamquam fœnum velociter arescent: et quemadmodum olera herbarum cito decident.

3 Treystu heldur Drottni, vertu góðgjarn og sýndu kærleika. Þá muntu búa öruggur í landinu og farnast vel.

Spera in Domino, et fac bonitatem: et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.

4 Þú skalt gleðjast í Drottni – og hann mun veita þér það sem hjarta þitt þráir.

Delectare in Domino: et dabit tibi petitiones cordis tui.

5 Fel Drottni framtíð þína, áform þín og verk, og treystu honum. Hann mun vel fyrir öllu sjá.

Revela Domino viam tuam, et spera in eo: et ipse faciet.

6 Heiðarleiki þinn og hreinskilni verða öllum augljós, og Drottinn mun láta þig ná rétti þínum.

Et educet quasi lumen iustitiam tuam: et iudicium tuum tamquam meridiem:

7 Hvíldu í Drottni og treystu honum. Bíð þess í þolinmæði að hann hefjist handa. Öfunda ekki vonda menn sem vegnar vel.

subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo, qui prosperatur in via sua: in homine faciente iniustitias.

8 Láttu af reiðinni! Slepptu heiftinni. Vertu ekki svekktur og áhyggjufullur – slíkt leiðir ekki til góðs.

Desine ab ira, et derelinque furorem: noli æmulari ut maligneris.

9 Þeir sem illt fremja verða þurrkaðir út, en þeir sem treysta Drottni eignast landið og gæði þess.

Quoniam qui malignantur, exterminabuntur: sustinentes autem Dominum, ipsi hereditabunt terram.

10 Innan skamms verða guðleysingjarnir á bak og burt. Þegar þú leitar þeirra eru þeir horfnir.

Et adhuc pusillum, et non erit peccator: et quæres locum eius, et non invenies.

11 En hinir hógværu fá landið til eignar, þeir munu hljóta blessun og frið.

Mansueti autem hereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.

12 Drottinn hlær að þeim sem brugga launráð gegn hans trúuðu.

Observabit peccator iustum: et stridebit super eum dentibus suis.

13 Hann hefur þegar ákveðið daginn er þeir verða dæmdir.

Dominus autem irridebit eum: quoniam prospicit quod veniet dies eius.

14 Óguðlegir hyggja á illt gegn réttlátum, undirbúa blóðbað.

Gladium evaginaverunt peccatores: intenderunt arcum suum. Ut deiiciant pauperem et inopem: ut trucident rectos corde.

15 En þeir munu farast fyrir eigin sverði og bogar þeirra verða brotnir.

Gladius eorum intret in corda ipsorum: et arcus eorum confringatur.

16 Betra er að eiga lítið og vera guðrækinn, en óguðlegur og hafa allsnægtir,

Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas.

17 því að óguðlegir munu falla, en Drottinn annast sína trúuðu.

Quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.

18 Daglega skoðar Drottinn réttlætisverk trúaðra og reiknar þeim eilíf laun.

Novit Dominus dies immaculatorum: et hereditas eorum in æternum erit.

19 Hann styður þá í kreppunni og heldur lífinu í þeim í hallæri.

Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:

20 Vantrúaðir farast og óvinir Guðs visna eins og grasið. Eins og sinu verður þeim brennt, þeir líða burt eins og reykur.

quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati: deficientes, quemadmodum fumus deficient.

21 Guðlaus maður tekur lán og borgar ekki, en hinn guðrækni er ónískur og gefur með gleði.

Mutuabitur peccator, et non solvet: iustus autem miseretur et tribuet.

22 Þeir sem Drottinn blessar eignast landið, en bannfærðum verður útrýmt.

Quia benedicentes ei hereditabunt terram: maledicentes autem ei disperibunt.

23 Drottinn stýrir skrefum hins guðrækna og gleðst yfir breytni hans.

Apud Dominum gressus hominis dirigentur: et viam eius volet.

24 Þótt hann falli þá liggur hann ekki flatur því að Drottinn reisir hann á fætur.

Cum ceciderit, non collidetur: quia Dominus supponit manum suam.

25 Ungur var ég og nú er ég gamall orðinn, en aldrei sá ég Drottin snúa baki við guðhræddum manni né heldur börn hans biðja sér matar.

Iunior fui, etenim senui: et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quærens panem.

26 Nei, guðræknir menn eru mildir og lána og börn þeirra verða öðrum til blessunar.

Tota die miseretur et commodat: et semen illius in benedictione erit.

27 Viljir þú búa við frið og lifa lengi, þá forðastu illt en gerðu gott,

Declina a malo, et fac bonum: et inhabita in sæculum sæculi.

28 því að Drottinn hefur mætur á góðum verkum og yfirgefur ekki sína trúuðu, hann mun varðveita þá, en uppræta niðja óguðlegra.

Quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Iniusti punientur: et semen impiorum peribit.

29 Hinir réttlátu fá landið til eignar og búa þar mann fram af manni.

Iusti autem hereditabunt terram: et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.

30 Guðrækinn maður talar speki, enda réttsýnn og sanngjarn.

Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.

31 Lögmál Guðs er í hjarta hans og hann kann að greina gott frá illu.

Lex Dei eius in corde ipsius: et non supplantabuntur gressus eius.

32 Ranglátir menn njósna um réttláta, vilja þá feiga.

Considerat peccator iustum: et quærit mortificare eum.

33 En Drottinn stöðvar áform illvirkjanna og sýknar réttláta fyrir dómi.

Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius: nec damnabit eum cum iudicabitur illi.

34 Óttastu ekki, því að Drottinn mun svara bæn þinni! Gakktu hiklaust á hans vegum. Á réttum tíma mun hann veita þér velgengni og uppreisn æru. Þá muntu sjá illvirkjunum útrýmt.

Expecta Dominum, et custodi viam eius: et exaltabit te ut hereditate capias terram: cum perierint peccatores videbis.

35 Ég sá vondan mann og hrokafullan – hann þandi sig út eins og laufmikið tré –

Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani.

36 en svo var hann horfinn! Ég leitaði eftir honum, en fann hann ekki framar.

Et transivi, et ecce non erat: et quæsivi eum, et non est inventus locus eius.

37 En hvað um hinn ráðvanda og hreinskilna? Það er önnur saga! Því að góðir menn og friðsamir eiga framtíð fyrir höndum.

Custodi innocentiam, et vide æquitatem: quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.

38 Illum mönnum verður útrýmt og þeir eiga enga framtíðarvon.

Iniusti autem disperibunt simul: reliquiæ impiorum interibunt.

39 Drottinn bjargar hinum guðræknu. Hann er þeim hjálp og skjól á neyðartímum.

Salus autem iustorum a Domino: et protector eorum in tempore tribulationis.

40 Þeir treysta honum og því hjálpar hann þeim og frelsar þá frá vélráðum óguðlegra.

Et adiuvabit eos Dominus, et liberabit eos: et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos: quia speraverunt in eo.