< תהילים 38 >

מזמור לדוד להזכיר ב יהוה--אל-בקצפך תוכיחני ובחמתך תיסרני 1
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
כי-חציך נחתו בי ותנחת עלי ידך 2
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
אין-מתם בבשרי מפני זעמך אין-שלום בעצמי מפני חטאתי 3
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
כי עונתי עברו ראשי כמשא כבד יכבדו ממני 4
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
הבאישו נמקו חבורתי מפני אולתי 5
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
נעויתי שחתי עד-מאד כל-היום קדר הלכתי 6
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
כי-כסלי מלאו נקלה ואין מתם בבשרי 7
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
נפוגותי ונדכיתי עד-מאד שאגתי מנהמת לבי 8
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
אדני נגדך כל-תאותי ואנחתי ממך לא-נסתרה 9
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
לבי סחרחר עזבני כחי ואור-עיני גם-הם אין אתי 10
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
אהבי ורעי--מנגד נגעי יעמדו וקרובי מרחק עמדו 11
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
וינקשו מבקשי נפשי ודרשי רעתי דברו הוות ומרמות כל-היום יהגו 12
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
ואני כחרש לא אשמע וכאלם לא יפתח-פיו 13
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
ואהי--כאיש אשר לא-שמע ואין בפיו תוכחות 14
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
כי-לך יהוה הוחלתי אתה תענה אדני אלהי 15
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
כי-אמרתי פן-ישמחו-לי במוט רגלי עלי הגדילו 16
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
כי-אני לצלע נכון ומכאובי נגדי תמיד 17
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
כי-עוני אגיד אדאג מחטאתי 18
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
ואיבי חיים עצמו ורבו שנאי שקר 19
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
ומשלמי רעה תחת טובה-- ישטנוני תחת רדופי- (רדפי-) טוב 20
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
אל-תעזבני יהוה אלהי אל-תרחק ממני 21
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
חושה לעזרתי אדני תשועתי 22
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]

< תהילים 38 >