< מִשְׁלֵי 1 >

משלי שלמה בן-דוד-- מלך ישראל 1
[Parabolæ Salomonis, filii David, regis Israël,
לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה 2
ad sciendam sapientiam et disciplinam;
לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומשרים 3
ad intelligenda verba prudentiæ, et suscipiendam eruditionem doctrinæ, justitiam, et judicium, et æquitatem:
לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה 4
ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus.
ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה 5
Audiens sapiens, sapientior erit, et intelligens gubernacula possidebit.
להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם 6
Animadvertet parabolam et interpretationem, verba sapientum et ænigmata eorum.
יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו 7
Timor Domini principium sapientiæ; sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.]
שמע בני מוסר אביך ואל-תטש תורת אמך 8
[Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:
כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתך 9
ut addatur gratia capiti tuo, et torques collo tuo.
בני-- אם-יפתוך חטאים אל-תבא 10
Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
אם-יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם 11
Si dixerint: Veni nobiscum, insidiemur sanguini; abscondamus tendiculas contra insontem frustra;
נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור (Sheol h7585) 12
deglutiamus eum sicut infernus viventem, et integrum quasi descendentem in lacum; (Sheol h7585)
כל-הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל 13
omnem pretiosam substantiam reperiemus; implebimus domos nostras spoliis:
גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו 14
sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum:
בני--אל-תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם 15
fili mi, ne ambules cum eis; prohibe pedem tuum a semitis eorum:
כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך-דם 16
pedes enim illorum ad malum currunt, et festinant ut effundant sanguinem.
כי-חנם מזרה הרשת-- בעיני כל-בעל כנף 17
Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.
והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם 18
Ipsi quoque contra sanguinem suum insidiantur, et moliuntur fraudes contra animas suas.
כן--ארחות כל-בצע בצע את-נפש בעליו יקח 19
Sic semitæ omnis avari: animas possidentium rapiunt.]
חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה 20
[Sapientia foris prædicat; in plateis dat vocem suam:
בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר--אמריה תאמר 21
in capite turbarum clamitat; in foribus portarum urbis profert verba sua, dicens:
עד-מתי פתים-- תאהבו-פתי ולצים--לצון חמדו להם וכסילים ישנאו-דעת 22
Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם 23
convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב 24
Quia vocavi, et renuistis; extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret:
ותפרעו כל-עצתי ותוכחתי לא אביתם 25
despexistis omne consilium meum, et increpationes meas neglexistis.
גם-אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם 26
Ego quoque in interitu vestro ridebo, et subsannabo cum vobis id quod timebatis advenerit.
בבא כשאוה (כשואה) פחדכם-- ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה 27
Cum irruerit repentina calamitas, et interitus quasi tempestas ingruerit; quando venerit super vos tribulatio et angustia:
אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני 28
tunc invocabunt me, et non exaudiam; mane consurgent, et non invenient me:
תחת כי-שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו 29
eo quod exosam habuerint disciplinam, et timorem Domini non susceperint,
לא-אבו לעצתי נאצו כל-תוכחתי 30
nec acquieverint consilio meo, et detraxerint universæ correptioni meæ.
ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו 31
Comedent igitur fructus viæ suæ, suisque consiliis saturabuntur.
כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם 32
Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.
ושמע לי ישכן-בטח ושאנן מפחד רעה 33
Qui autem me audierit, absque terrore requiescet, et abundantia perfruetur, timore malorum sublato.]

< מִשְׁלֵי 1 >