מִשְׁלֵי 1
| משלי שלמה בן-דוד-- מלך ישראל | 1 |
Salamana, Dāvida dēla, Israēla ķēniņa, sakāmie vārdi,
| לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה | 2 |
Atzīt gudrību un mācību, un saprast prātīgu valodu,
| לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומשרים | 3 |
Pieņemties apdomībā, taisnībā, tiesā un skaidrībā,
| לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה | 4 |
Ka tiem vēl nejēgām tiek samaņa, jauniem atzīšana un apdomīgs prāts.
| ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה | 5 |
Kas gudrs, klausīs un pieaugs mācībā, un kas prātīgs, ņemsies labus padomus,
| להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם | 6 |
Ka izprot sakāmus vārdus un mīklas, gudro valodas un viņu dziļos vārdus.
| יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו | 7 |
Tā Kunga bijāšana ir atzīšanas iesākums; gudrību un mācību ģeķi nicina.
| שמע בני מוסר אביך ואל-תטש תורת אמך | 8 |
Klausi, mans bērns, sava tēva pārmācībai un nepamet savas mātes mācību;
| כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתך | 9 |
Jo tas ir jauks krāšņums tavai galvai un zelta rota tavam kaklam.
| בני-- אם-יפתוך חטאים אל-תבא | 10 |
Mans bērns, kad grēcinieki tevi vilina, tad neklausi!
| אם-יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם | 11 |
Kad tie saka: „Nāc mums līdz, glūnēsim uz asinīm, glūnēsim uz nenoziedzīgo par nepatiesu!
| נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור (Sheol h7585) | 12 |
Kā elle norīsim viņus dzīvus, un sirds skaidrus kā tādus, kas bedrē grimst. (Sheol h7585)
| כל-הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל | 13 |
Mēs atradīsim visādas dārgas mantas, pildīsim savus namus ar laupījumu.
| גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו | 14 |
Tava daļa tev būs mūsu starpā, viens pats maks būs mums visiem.“
| בני--אל-תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם | 15 |
Mans bērns, nestaigā vienā ceļā ar tiem; sargi savu kāju no viņu pēdām;
| כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך-דם | 16 |
Jo viņu kājas skrien uz ļaunu un steidzās asinis izliet.
| כי-חנם מזרה הרשת-- בעיני כל-בעל כנף | 17 |
Bet lai arī tīklu izplāta visiem putniem priekš acīm; tas ir par velti!
| והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם | 18 |
Tā arī viņi glūn uz savām pašu asinīm un glūn uz savu pašu dzīvību.
| כן--ארחות כל-בצע בצע את-נפש בעליו יקח | 19 |
Tā iet visiem, kas plēš netaisnu mantu; kam šī ir, tam tā paņem dzīvību.
| חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה | 20 |
Dieva gudrība skaņi sauc uz lielceļiem, uz ielām tā paceļ savu balsi;
| בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר--אמריה תאמר | 21 |
Tā izsaucās, kur ļaužu vislielais troksnis; kur ieiet pilsētas vārtos, tā runā savu valodu:
| עד-מתי פתים-- תאהבו-פתי ולצים--לצון חמדו להם וכסילים ישנאו-דעת | 22 |
Cik ilgi, nejēgas, jūs mīlēsiet nejēdzību, un smējējiem gribēsies apsmiet, un ģeķi ienīdēs atzīšanu?
| תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם | 23 |
Griežaties pie manas mācības! Redzi, es jums došu savu garu un jums darīšu zināmus savus vārdus.
| יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב | 24 |
Tādēļ nu, ka es aicināju, un jūs liedzaties, ka savu roku izstiepju, un nav, kas uzklausa,
| ותפרעו כל-עצתי ותוכחתי לא אביתם | 25 |
Un jūs visu manu padomu atmetiet un manas pārmācības negribiet;
| גם-אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם | 26 |
Tādēļ arī es smiešos par jūsu postu, es smiešos, kad jums izbailes uzies,
| בבא כשאוה (כשואה) פחדכם-- ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה | 27 |
Kad pār jums izbailes nāks kā auka, un posts jums uzbruks kā vētra, kad briesmas un bailes jums uzies.
| אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני | 28 |
Tad tie mani sauks, bet es neatbildēšu, tie mani meklēs agri, bet mani neatradīs,
| תחת כי-שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו | 29 |
Tādēļ ka tie atzīšanu ienīdējuši un Tā Kunga bijāšanu nav pieņēmuši.
| לא-אבו לעצתי נאצו כל-תוכחתי | 30 |
Tiem negribējās mana padoma, tie ir nicinājuši visu manu pārmācīšanu;
| ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו | 31 |
Tādēļ tie ēdīs no sava ceļa augļiem, un būs paēduši no saviem padomiem.
| כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם | 32 |
Jo nesaprašu nomaldīšanās tos nokauj, un ģeķu pārdrošība tos nomaitā.
| ושמע לי ישכן-בטח ושאנן מפחד רעה | 33 |
Bet kas mani klausa, tas dzīvos droši, un savā mierā tas ļauna nebīsies.
