איוב 7
| הלא-צבא לאנוש על- (עלי-) ארץ וכימי שכיר ימיו | 1 |
Mar ni določen čas za človeka na zemlji? Mar niso njegovi dnevi prav tako podobni najemnikovim dnevom?
| כעבד ישאף-צל וכשכיר יקוה פעלו | 2 |
Kakor si služabnik iskreno želi sence in kakor najemnik gleda za nagrado svojega dela,
| כן הנחלתי לי ירחי-שוא ולילות עמל מנו-לי | 3 |
tako sem prisiljen, da posedujem mesece ničnosti in naporne noči so mi določene.
| אם-שכבתי-- ואמרתי מתי אקום ומדד-ערב ושבעתי נדדים עדי-נשף | 4 |
Ko se uležem, rečem: ›Kdaj bom vstal in bo noč minila? Poln sem premetavanja sem ter tja do jutranjega svitanja.
| לבש בשרי רמה וגיש (וגוש) עפר עורי רגע וימאס | 5 |
Moje meso je pokrito z ličinkami in grudami prahu; moja koža je razpokana in postala je gnusna.
| ימי קלו מני-ארג ויכלו באפס תקוה | 6 |
Moji dnevi so bolj nagli kakor tkalski čolniček in preživeti so brez upanja.
| זכר כי-רוח חיי לא-תשוב עיני לראות טוב | 7 |
Oh, spomnite se, da je moje življenje veter. Moje oko ne bo več videlo dobrega.
| לא-תשורני עין ראי עיניך בי ואינני | 8 |
Oko tistega, ki me je videlo, me ne bo več videlo. Tvoje oči so na meni, mene pa ni.
| כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה (Sheol h7585) | 9 |
Kakor je oblak použit in izginil proč, tako kdor gre dol h grobu, ne bo več prišel gor. (Sheol h7585)
| לא-ישוב עוד לביתו ולא-יכירנו עוד מקמו | 10 |
Ne bo se več vrnil k svojemu domu niti ga njegov kraj ne bo več poznal.
| גם-אני לא אחשך-פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי | 11 |
Zato ne bom zadrževal svojih ust; govoril bom v tesnobi svojega duha, pritoževal se bom v grenkobi svoje duše.
| הים-אני אם-תנין כי-תשים עלי משמר | 12 |
Mar sem morje ali kit, da ti postavljaš stražo nad menoj?
| כי-אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי | 13 |
Ko rečem: ›Moja postelja me bo tolažila, moje ležišče bo lajšalo mojo pritožbo, ‹
| וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני | 14 |
takrat me ti strašiš s sanjami in me prek videnj spravljaš v grozo,
| ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי | 15 |
tako da moja duša raje izbira dušenje in smrt, kakor pa moje življenje.
| מאסתי לא-לעלם אחיה חדל ממני כי-הבל ימי | 16 |
To se mi gabi. Ne bi hotel živeti večno. Pustite me samega, kajti moji dnevi so ničevost.
| מה-אנוש כי תגדלנו וכי-תשית אליו לבך | 17 |
Kaj je človek, da bi ga ti poveličeval? In da bi svoje srce naravnal nanj?
| ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו | 18 |
Da bi ga ti obiskoval vsako jutro in ga preizkušal vsak trenutek?
| כמה לא-תשעה ממני לא-תרפני עד-בלעי רקי | 19 |
Kako dolgo ne boš odšel od mene niti me ne boš pustil samega, dokler ne pogoltnem svoje sline?
| חטאתי מה אפעל לך-- נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא | 20 |
Grešil sem. Kaj ti bom storil, oh ti, varuh ljudi? Zakaj si me postavil kakor znamenje zoper tebe, tako da sem breme samemu sebi?
| ומה לא-תשא פשעי-- ותעביר את-עוני כי-עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני | 21 |
Zakaj ne odpustiš mojega prestopka in ne odvzameš moje krivičnosti? Kajti sedaj bom spal v prahu in iskal me boš zjutraj, toda mene ne bo.«
