Ioba 39

1 U A ike anei oe i ka wa e hanau ai na kao hihiu o ka pali? Ua malama anei oe i ka hanau ana o na dia?

Steingeiti, veit du når ho kidar? Vaktar du riderne åt hindi?

2 E hiki anei ia oe ke helu i na malama o ko lakou koko ana? A ua ike anei oe i ka wa e hanau ai lakou?

Tel måna’rne dei gjeng med unge, og kjenner du deira fødetid?

3 Kulou iho no lakou, hanau mai i ka lakou mau keiki, I ka wa i pau ai ko lakou nahunahu ana.

Dei bøygjer seg, fø’r sine ungar, so er det slutt med deira rider.

4 Ua ikaika ka lakou poe keiki, Nui ae la lakou, ma ka waonahele; Hele aku lakou aole e hoi hou mai io lakou la.

På marki kidi veks seg store, spring burt og kjem’kje att til deim.

5 Owai la ka i hookuu wale aku i ka hoki hihiu? Owai hoi ka i kala ae i na mea paa o ka hoki hihiu?

Kven let villasnet renna fritt, tok bandet av det skjerre dyr,

6 O kona hale ka waonahele a'u i hana'i, A o kahi panoa kona noho ana.

som eg gav øydemark til heim, den salte steppa til ein bustad?

7 Akaaka no ia i ka haunaele o ke kulanakauhale, Aole ia e hoolohe i ka wawa o ke kahu holoholona.

Det lær åt byen med sitt ståk, slepp høyra skjenn frå drivaren.

8 O ka mea i loaa o na mauna, oia kana ai, A imi no ia i na mea uliuli a pau.

Det finn seg beite millom fjell, og leitar upp kvart grøne strå.

9 E ae mai anei ka reema e hookauwa nau, E noho no ia ma kou wahi hanai?

Skal tru villuksen vil deg tena, og natta yver ved di krubba?

10 E hiki ia oe ke hoopaa i ka reema ma ke auwaha me kona kaula? E hana anei ia i na awawa me ka oopalau mahope ou?

Kann du til fori honom tøyma, horvar han dalar etter deg?

11 E hilinai anei oe ia ia no ka nui o kona ikaika? E waiho anei oe i kau hana ia ia?

Lit du på honom for hans styrke? Og yverlet du han ditt arbeid?

12 E manao anei oe ia ia i hoihoi mai ia i kau ai. A e hoiliili i kau hua palaoa?

Trur du han til å føra grøda heim og draga henne inn i løda?

13 O ka eheu o ka iana ke hele wikiwiki; He eheu anei a he hulu kona e like me ko ka setoreka?

Struss-hoa flaksar kåt med vengen, men viser fjør og veng morskjærleik?

14 No ka mea, waiho no ia i kona hua iloko o ka honua, A hoopumehana ia lakou ma ka lepo,

Nei, ho legg sine egg på jordi, og let so sanden verma deim;

15 A hoopoina no ia e hoopepe auanei ka wawae ia lakou, A o ka holoholona hihiu o ke kula e hehi iho ia lakou.

ho gløymer at ein fot kann treda og villdyr trakka deim i kras.

16 Ua hana paakiki aku ia i kana mau keiki, me he mea la aole nana; He make hewa kona luhi, a he makau ole nae.

Hardt fer ho åt med sine ungar, som var dei ikkje hennar eigne; for fåfengt stræv ho ikkje ræddast.

17 Na ke Akua no ia i hoonele i ke akamai, Aole hoi ia i haawi ia ia i ka naauao.

For Gud let henne gløyma visdom, han ei tiletla henne vit.

18 Aka, i ka wa i hooholo ai oia ia ia iho, Ua akaaka no ia i ka lio a me kona mea hooholo.

Men når ho baskar seg i veg, ho lær åt både hest og mann.

19 Ua haawi anei oe i ka ikaika no ka lio? Ua hoaahu anei oe i kona a-i i ka hulu haalulu?

Skal tru um du gjev hesten kraft og klæder halsen hans med mån?

20 E hiki anei ia oe ke hoolele ia ia e like me ka uhini? A kona hau nui ana, he mea weliweli ia.

Let du han som grashoppen springa alt med han frøser skræmeleg.

21 Helu no oia ma ke awawa, a olioli ikaika: Hele aku e halawai me ka mea kaua.

Glad i si kraft han marki skrapar og fer so fram mot væpna flokk.

22 Ua akaaka no ia i ka makau, aole haalulu; Aole ia e huli ae mai ka pahikaua aku.

Han urædd er og lær åt rædsla, for sverdet ei han vender um,

23 Nakeke ke aapua ia ia, O ka maka o ka ihe a me ka pahi.

det skranglar pilhus yver honom, det blenkjer spjot til styng og skot.

24 Me ka hau ana a me ka huhu, ua ale no ia i ka aina: Aole ia e ku malie i ka wa e kani ai ka pu.

Med ståk og bråk han slukar jordi, ustyrleg når stridsluren gjeng.

25 I waena o na pu kani, i iho la ia, Ha, ha! A honi aku la ia i ke kaua ma kahi loihi, I ka uwa ana o na luna, a me ka hooho kaua.

Han kneggjar: «Hui!» når luren læt, han verar striden langan leid, med skrik frå hovdingar og herrop!

26 Na kou naauao anei e lele aku ka nisu, Hohola aku no ia i kona mau eheu ma ke kukulu hema?

Flyg hauken upp ved ditt forstand og spilar vengjerne mot sud?

27 Na kau kauoha anei i lele ae iluna ka aeto, A e kau i kona punana ma kahi kiekie?

Stig ørnen høgt av di du byd, og byggjer reiret sitt i høgdi?

28 Ma ka pali no ia i noho ai a hoomau ai, Maluna o kahi oioi o ka pohaku, a ma kahi paa.

Han bur på berg og held seg der, på kvasse tind og høge nut.

29 Malaila mai no ia i imi ai i ka mea pio, A nana ae kona maka i kahi loihi.

Derfrå han spæjar etter mat, hans augo yver viddi skodar.

30 O kana poe keiki, inu lakou i ke koko; A ma kahi o na heana, malaila no oia.

Hans ungar gløypar i seg blod; der det finst lik, der er han og.»