Κατα Ματθαιον 8
1 καταβαντι δε αυτω απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι
Jésus étant descendu de la montagne, une grande multitude le suivit.
2 και ιδου λεπρος ελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι
Et un lépreux s’étant approché, se prosterna devant lui, en disant: « Seigneur, si vous voulez, vous pouvez me guérir. »
3 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου ο ιησους λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως εκαθαρισθη αυτου η λεπρα
Jésus étendit la main, le toucha et dit: « Je le veux, sois guéri. » Et à l’instant sa lèpre fut guérie.
4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε το δωρον ο προσεταξεν μωσης εις μαρτυριον αυτοις
Alors Jésus lui dit: « Garde-toi d’en parler à personne; mais va te montrer au prêtre, et offre le don prescrit par Moïse pour attester au peuple ta guérison. »
5 εισελθοντι δε τω ιησου εις καπερναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον
Comme Jésus entrait dans Capharnaüm, un centurion l’aborda
6 και λεγων κυριε ο παις μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικος δεινως βασανιζομενος
et lui fit cette prière: « Seigneur, mon serviteur est couché dans ma maison, frappé de paralysie, et il souffre cruellement. »
7 και λεγει αυτω ο ιησους εγω ελθων θεραπευσω αυτον
Jésus lui dit: « J’irai et je le guérirai. —
8 και αποκριθεις ο εκατονταρχος εφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογον και ιαθησεται ο παις μου
Seigneur, répondit le centurion, je ne suis pas digne que tu entres sous mon toit; mais dis seulement une parole, et mon serviteur sera guéri.
9 και γαρ εγω ανθρωπος ειμι υπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτον στρατιωτας και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει
Car moi qui suis soumis à des supérieurs, j’ai des soldats sous mes ordres, et je dis à l’un: Va, et il va; et à un autre: Viens, et il vient; et à mon serviteur: Fais cela, et il le fait. »
10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον
En entendant ces paroles, Jésus fut dans l’admiration, et dit à ceux qui le suivaient: « Je vous le dis en vérité, dans Israël même, je n’ai pas trouvé une si grande foi.
11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων
C’est pourquoi je vous dis que beaucoup viendront de l’Orient et de l’Occident, et auront place au festin avec Abraham, Isaac et Jacob, dans le royaume des cieux,
12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων
tandis que les fils du royaume seront jetés dans les ténèbres extérieures: c’est là qu’il y aura des pleurs et des grincements de dents. »
13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχω υπαγε και ως επιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη ο παις αυτου εν τη ωρα εκεινη
Alors Jésus dit au centurion: « Va, et qu’il te soit fait selon ta foi; » et à l’heure même son serviteur fut guéri.
14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν
Et Jésus étant venu dans la maison de Pierre, y trouva sa belle-mère qui était au lit, tourmentée par la fièvre.
15 και ηψατο της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και ηγερθη και διηκονει αυτοις
Il lui toucha la main, et la fièvre la quitta; aussitôt elle se leva, et se mit à les servir.
16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσεν
Sur le soir, on lui présenta plusieurs démoniaques, et d’un mot il chassa les esprits et guérit tous les malades:
17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτος τας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν
accomplissant ainsi cette parole du prophète Isaïe: « Il a pris nos infirmités, et s’est chargé de nos maladies. »
18 ιδων δε ο ιησους πολλους οχλους περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν
Jésus, voyant une grande multitude autour de lui, donna l’ordre de passer à l’autre bord du lac.
19 και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη
Alors un scribe s’approcha et lui dit: « Maître, je te suivrai partout où tu iras. »
20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη
Jésus lui répondit: « Les renards ont leurs tanières, et les oiseaux du ciel leurs nids; mais le Fils de l’homme n’a pas où reposer sa tête. »
21 ετερος δε των μαθητων αυτου ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου
Un autre, du nombre des disciples, lui dit: « Seigneur, permets-moi d’aller auparavant ensevelir mon père. »
22 ο δε ιησους ειπεν αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους
Mais Jésus lui répondit: « Suis-moi, et laisse les morts ensevelir leurs morts. »
23 και εμβαντι αυτω εις το πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου
Il entra alors dans la barque, suivi de ses disciples.
24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν
Et voilà qu’une grande agitation se fit dans la mer, de sorte que les flots couvraient la barque: lui, cependant, dormait.
25 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηγειραν αυτον λεγοντες κυριε σωσον ημας απολλυμεθα
Ses disciples venant à lui l’éveillèrent et lui dirent: « Seigneur, sauve-nous, nous périssons! »
26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοις και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη
Jésus leur dit: « Pourquoi craignez-vous, hommes de peu de foi? » Alors il se leva, commanda aux vents et à la mer, et il se fit un grand calme.
27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα υπακουουσιν αυτω
Et saisis d’admiration, tous disaient: « Quel est celui-ci, que les vents même et la mer lui obéissent? »
28 και ελθοντι αυτω εις το περαν εις την χωραν των γεργεσηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης
Jésus ayant abordé de l’autre côté du lac, dans le pays des Géraséniens, deux démoniaques sortirent des sépulcres et s’avancèrent vers lui; ils étaient si furieux, que personne n’osait passer par ce chemin.
29 και ιδου εκραξαν λεγοντες τι ημιν και σοι ιησου υιε του θεου ηλθες ωδε προ καιρου βασανισαι ημας
Et ils se mirent à crier: « Qu’avons-nous à faire avec toi, Jésus, Fils de Dieu? Es-tu venu ici pour nous tourmenter avant le temps? »
30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη
Or il y avait, à quelque distance, un nombreux troupeau de porcs qui paissaient.
31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας επιτρεψον ημιν απελθειν εις την αγελην των χοιρων
Et les démons firent à Jésus cette prière: « Si tu nous chasses d’ici, envoie-nous dans ce troupeau de porcs. »
32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις την αγελην των χοιρων και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη των χοιρων κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν
Il leur dit: « Allez. » Ils sortirent du corps des possédés, et entrèrent dans les pourceaux. Au même instant, tout le troupeau prenant sa course se précipita par les pentes escarpées dans la mer, et ils périrent dans les eaux.
33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων
Les gardiens s’enfuirent, et ils vinrent dans la ville, où ils racontèrent toutes ces choses et ce qui était arrivé aux démoniaques.
34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις συναντησιν τω ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτων
Aussitôt toute la ville sortit au-devant de Jésus, et dès qu’ils le virent, ils le supplièrent de quitter leur territoire.
