Πραξεις 6

1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων

En ces jours-là, le nombre des disciples augmentant, les Hellénistes élevèrent des plaintes contre les Hébreux, parce que leurs veuves étaient négligées dans l’assistance de chaque jour.

2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπον ουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαις

Alors les Douze ayant assemblé la multitude des disciples, leur dirent: « Il ne convient pas que nous laissions la parole de Dieu pour servir aux tables.

3 επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος αγιου και σοφιας ους καταστησωμεν επι της χρειας ταυτης

Choisissez donc parmi vous, frères, sept hommes d’un bon témoignage, remplis de l’Esprit-Saint et de sagesse, à qui nous puissions confier cet office;

4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν

et nous, nous serons tout entiers à la prière et au ministère de la parole. »

5 και ηρεσεν ο λογος ενωπιον παντος του πληθους και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρη πιστεως και πνευματος αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα

Ce discours plut à toute l’assemblée, et ils élurent Etienne, homme plein de foi et du Saint-Esprit, Philippe, Prochore, Nicanor, Timon, Parménas et Nicolas, prosélyte d’Antioche.

6 ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας

On les présenta aux apôtres, et ceux-ci, après avoir prié, leur imposèrent les mains.

7 και ο λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμος των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυς τε οχλος των ιερεων υπηκουον τη πιστει

La parole de Dieu se répandait de plus en plus; le nombre des disciples s’augmentait considérablement à Jérusalem, et une multitude de prêtres obéissaient à la foi.

8 στεφανος δε πληρης πιστεως και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω

Etienne, plein de grâce et de force, faisait des prodiges et de grands miracles parmi le peuple.

9 ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τω στεφανω

Quelques membres de la synagogue dite des Affranchis, et de celle des Cyrénéens et des Alexandrins, avec des Juifs de Cilicie et d’Asie, vinrent disputer avec lui;

10 και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει

mais ils ne purent résister à la sagesse et à l’Esprit avec lesquels il parlait.

11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωσην και τον θεον

Alors ils subornèrent des gens qui dirent: « Nous l’avons entendu proférer des paroles blasphématoires contre Moïse et contre Dieu. »

12 συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον

Ils ameutèrent ainsi le peuple, les Anciens et les scribes, et tous ensemble se jetant sur lui, ils le saisirent et l’entraînèrent au Sanhédrin.

13 εστησαν τε μαρτυρας ψευδεις λεγοντας ο ανθρωπος ουτος ου παυεται ρηματα βλασφημα λαλων κατα του τοπου του αγιου τουτου και του νομου

Et ils produisirent de faux témoins, qui dirent: « Cet homme ne cesse de proférer des paroles contre le lieu saint et contre la Loi.

14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωυσης

Car nous l’avons entendu dire que Jésus, ce Nazaréen, détruira ce lieu et changera les institutions que Moïse nous a données. »

15 και ατενισαντες εις αυτον απαντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου

Comme tous ceux qui siégeaient dans le conseil avaient les yeux fixés sur Etienne, son visage leur parut comme celui d’un ange.