Προς Εβραιους 10
1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε δυναται τους προσερχομενους τελειωσαι
La Loi, en effet, n’ayant qu’une ombre des biens à venir, et non l’image même des choses, ne peut jamais, par ces mêmes sacrifices que l’on offre sans interruption chaque année, sanctifier parfaitement ceux qui s’en approchent.
2 επει αν επαυσαντο προσφερομεναι δια το μηδεμιαν εχειν ετι συνειδησιν αμαρτιων τους λατρευοντας απαξ κεκαθαρμενους
Autrement n’aurait-on pas cessé de les offrir; car ceux qui rendent ce culte, une foi purifiés, n’auraient plus eu aucune conscience de leurs péchés.
3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον
Tandis que, par ces sacrifices, on rappelle chaque année le souvenir des péchés;
4 αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας
parce qu’il est impossible que le sang des taureaux et des boucs enlève les péchés.
5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι
C’est pourquoi le Christ dit en entrant dans le monde: « Vous n’avez voulu ni sacrifice, ni oblation, mais vous m’avez formé un corps;
6 ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας
vous n’avez agréé ni holocaustes, ni sacrifices pour le péché.
7 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου του ποιησαι ο θεος το θελημα σου
Alors j’ai dit: Me voici (car il est question de moi dans le rouleau du livre), je viens ô Dieu, pour faire votre volonté. »
8 ανωτερον λεγων οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας ουδε ευδοκησας αιτινες κατα τον νομον προσφερονται
Après avoir commencé par dire: « Vous n’avez voulu et vous n’avez agréé ni oblations, ni holocaustes, ni sacrifices pour le péché », — toutes choses qu’on offre selon la Loi,
9 τοτε ειρηκεν ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου αναιρει το πρωτον ινα το δευτερον στηση
il ajoute ensuite: « Voici que je viens pour faire votre volonté. » Il abolit ainsi le premier point, pour établir le second.
10 εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν δια της προσφορας του σωματος του ιησου χριστου εφαπαξ
C’est en vertu de cette volonté que nous sommes sanctifiés, par l’oblation que Jésus-Christ a faite, une fois pour toutes, de son propre corps.
11 και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας
Et tandis que tout prêtre se présente chaque jour pour accomplir son ministère, et offre plusieurs fois les mêmes victimes, qui ne peuvent jamais enlever les péchés,
12 αυτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου
lui au contraire, après avoir offert un seul sacrifice pour les péchés, « s’est assis » pour toujours « à la droite de Dieu »
13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου
attendant désormais « que ses ennemis deviennent l’escabeau de ses pieds. »
14 μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους
Car, par une oblation unique, il a procuré la perfection pour toujours à ceux qui sont sanctifiés.
15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το προειρηκεναι
C’est ce que l’Esprit-Saint nous atteste aussi; car, après avoir dit:
16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι των διανοιων αυτων επιγραψω αυτους
« Voici l’alliance que je ferai avec eux après ces jours-là », le Seigneur ajoute: « Je mettrai mes lois dans leurs cœurs, et je les écrirai dans leur esprit;
17 και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθω ετι
et je ne me sou viendrai plus de leurs péchés, ni de leurs iniquités. »
18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας
Or, là où les péchés sont remis, il n’est plus question d’oblation pour le péché.
19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου
Ainsi donc, frères, puisque nous avons, par le sang de Jésus un libre accès dans le sanctuaire,
20 ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου
par la voie nouvelle et vivante, qu’il a inaugurée, pour nous à travers le voile, c’est-à-dire à travers sa chair,
21 και ιερεα μεγαν επι τον οικον του θεου
et puisque nous avons un grand prêtre établi sur la maison de Dieu,
22 προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως ερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω
approchons-nous avec un cœur sincère, dans la plénitude de la foi, le cœur purifié des souillures d’une mauvaise conscience, et le corps lavé dans une eau pure.
23 κατεχωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ακλινη πιστος γαρ ο επαγγειλαμενος
Restons inébranlablement attachés à la profession de notre espérance; car celui qui a fait la promesse est fidèle.
24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλων εργων
Ayons l’œil ouvert les uns sur les autres pour nous exciter à la charité et aux bonnes œuvres.
25 μη εγκαταλειποντες την επισυναγωγην εαυτων καθως εθος τισιν αλλα παρακαλουντες και τοσουτω μαλλον οσω βλεπετε εγγιζουσαν την ημεραν
Ne désertons pas notre assemblée, comme quelques-uns ont coutume de le faire; mais exhortons-nous les uns les autres, et cela d’autant plus que vous voyez s’approcher le jour.
26 εκουσιως γαρ αμαρτανοντων ημων μετα το λαβειν την επιγνωσιν της αληθειας ουκετι περι αμαρτιων απολειπεται θυσια
Car si nous péchons volontairement après avoir reçu la connaissance de la vérité, il ne reste plus de sacrifice pour les péchés;
27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους
il n’y a plus qu’à attendre un jugement terrible et le feu jaloux qui dévorera les rebelles.
28 αθετησας τις νομον μωσεως χωρις οικτιρμων επι δυσιν η τρισιν μαρτυσιν αποθνησκει
Celui qui a violé la loi de Moïse meurt sans miséricorde, sur la déposition de deux ou trois témoins;
29 ποσω δοκειτε χειρονος αξιωθησεται τιμωριας ο τον υιον του θεου καταπατησας και το αιμα της διαθηκης κοινον ηγησαμενος εν ω ηγιασθη και το πνευμα της χαριτος ενυβρισας
de quel châtiment plus sévère pensez-vous que sera jugé digne celui qui aura foulé aux pieds le Fils de Dieu, qui aura tenu pour profane le sang de l’alliance par lequel il avait été sanctifié, et qui aura outragé l’Esprit de la grâce?
30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος και παλιν κυριος κρινει τον λαον αυτου
Car nous le connaissons, celui qui a dit: « A moi la vengeance! c’est moi qui paierai de retour! » Et encore: Le « Seigneur jugera son peuple. »
31 φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος
Il est effroyable de tomber entre les mains du Dieu vivant!
32 αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων
Rappelez-vous ces premiers jours, où, après avoir été éclairés, vous avez soutenu un grand combat de souffrances,
33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες
tantôt exposés comme en spectacle aux opprobres et aux tribulations, tantôt prenant part aux maux de ceux qui étaient ainsi traités.
34 και γαρ τοις δεσμοις μου συνεπαθησατε και την αρπαγην των υπαρχοντων υμων μετα χαρας προσεδεξασθε γινωσκοντες εχειν εν εαυτοις κρειττονα υπαρξιν εν ουρανοις και μενουσαν
En effet, vous avez compati aux prisonniers, et vous avez accepté avec joie le pillage de vos biens, sachant que vous avez une richesse meilleure et qui durera toujours.
35 μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην
’abandonnez donc pas votre assurance; une grande récompense y est attachée.
36 υπομονης γαρ εχετε χρειαν ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελιαν
Car la persévérance vous est nécessaire afin que, après avoir fait la volonté de Dieu, vous obteniez ce qui vous est promis.
37 ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει
Encore un peu, bien peu de temps et « celui qui doit venir viendra; il ne tardera pas.
38 ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω
Et mon juste vivra par la foi; mais, s’il se retire, mon âme ne mettra pas sa complaisance en lui. »
39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης
Pour nous, nous ne sommes pas de ceux qui se retirent pour leur perte, mais de ceux qui gardent la foi pour sauver leur âme.
