< Κατα Λουκαν 17 >

1 ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ ανενδεκτον εστιν του μη ελθειν τα σκανδαλα ουαι δε δι ου ερχεται
Рече же ко учеником Своим: не возможно есть не приити соблазном, горе же, егоже ради приходят:
2 λυσιτελει αυτω ει μυλοσ ονικοσ περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εισ την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων
унее ему было бы, аще жернов оселский облежал бы о выи его, и ввержен в море, неже да соблазнит от малых сих единаго.
3 προσεχετε εαυτοισ εαν δε αμαρτη εισ σε ο αδελφοσ σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφεσ αυτω
Внемлите себе. Аще согрешит к тебе брат твой, запрети ему: и аще покается, остави ему:
4 και εαν επτακισ τησ ημερασ αμαρτη εισ σε και επτακισ τησ ημερασ επιστρεψη λεγων μετανοω αφησεισ αυτω
и аще седмищи на день согрешит к тебе и седмищи на день обратится, глаголя: каюся: остави ему.
5 και ειπον οι αποστολοι τω κυριω προσθεσ ημιν πιστιν
И рекоша Апостоли Господеви: приложи нам веру.
6 ειπεν δε ο κυριοσ ει εχετε πιστιν ωσ κοκκον σιναπεωσ ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν
Рече же Господь: аще бысте имели веру яко зерно горушно, глаголали бысте убо ягодичине сей: восторгнися и всадися в море: и послушала бы вас.
7 τισ δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα οσ εισελθοντι εκ του αγρου ερει ευθεωσ παρελθων αναπεσε
Который же от вас раба имея орюща или пасуща, иже пришедшу ему с села речет: абие минув возлязи?
8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενοσ διακονει μοι εωσ φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ
Но не речет ли ему: уготовай, что вечеряю, и препоясався служи ми, дондеже ям и пию: и потом яси и пиеши ты?
9 μη χαριν εχει τω δουλω εκεινω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα ου δοκω
Еда имать хвалу рабу тому, яко сотвори повеленная? Не мню.
10 ουτωσ και υμεισ οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν οτι ο οφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν
Тако и вы, егда сотворите вся повеленная вам, глаголите, яко раби неключими есмы: яко, еже должни бехом сотворити, сотворихом.
11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι αυτον εισ ιερουσαλημ και αυτοσ διηρχετο δια μεσου σαμαρειασ και γαλιλαιασ
И бысть идущу Ему во Иерусалим, и той прохождаше между Самариею и Галилеею.
12 και εισερχομενου αυτου εισ τινα κωμην απηντησαν αυτω δεκα λεπροι ανδρεσ οι εστησαν πορρωθεν
Входящу же Ему в некую весь, сретоша Его десять прокаженных мужей, иже сташа издалеча:
13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντεσ ιησου επιστατα ελεησον ημασ
и тии вознесоша глас, глаголюще: Иисусе Наставниче, помилуй ны.
14 και ιδων ειπεν αυτοισ πορευθεντεσ επιδειξατε εαυτουσ τοισ ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτουσ εκαθαρισθησαν
И видев рече им: шедше покажитеся священником. И бысть идущым им, очистишася.
15 εισ δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνησ μεγαλησ δοξαζων τον θεον
Един же от них, видев, яко изцеле, возвратися, со гласом велиим славя Бога,
16 και επεσεν επι προσωπον παρα τουσ ποδασ αυτου ευχαριστων αυτω και αυτοσ ην σαμαρειτησ
и паде ниц при ногу Его, хвалу Ему воздая: и той бе Самарянин.
17 αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που
Отвещав же Иисус рече: не десять ли очистишася? Да девять где?
18 ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντεσ δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενησ ουτοσ
Како не обретошася возвращшеся дати славу Богу, токмо иноплеменник сей?
19 και ειπεν αυτω αναστασ πορευου η πιστισ σου σεσωκεν σε
И рече ему: востав иди: вера твоя спасе тя.
20 επερωτηθεισ δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοισ και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεωσ
Вопрошен же быв от фарисей, когда приидет Царствие Божие, отвещав им рече: не приидет Царствие Божие с соблюдением:
21 ουδε ερουσιν ιδου ωδε η ιδου εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντοσ υμων εστιν
ниже рекут: се зде, или: онде. Се бо, Царствие Божие внутрь вас есть.
22 ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε
Рече же ко учеником (Своим): приидут дние, егда вожделеете единаго дне Сына Человеческаго видети, и не узрите:
23 και ερουσιν υμιν ιδου ωδε η ιδου εκει μη απελθητε μηδε διωξητε
и рекут вам: се зде, или: се, онде: не изыдите, ни пожените:
24 ωσπερ γαρ η αστραπη η αστραπτουσα εκ τησ υπ ουρανον εισ την υπ ουρανον λαμπει ουτωσ εσται ο υιοσ του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου
яко бо молния блистающися от поднебесныя на поднебесней светится: тако будет Сын Человеческий в день Свой.
25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο τησ γενεασ ταυτησ
Прежде же подобает Ему много пострадати и искушену быти от рода сего.
26 και καθωσ εγενετο εν ταισ ημεραισ νωε ουτωσ εσται και εν ταισ ημεραισ του υιου του ανθρωπου
И якоже бысть во дни Ноевы, тако будет и во дни Сына Человеческа:
27 ησθιον επινον εγαμουν εξεγαμιζοντο αχρι ησ ημερασ εισηλθεν νωε εισ την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμοσ και απωλεσεν απαντασ
ядяху, пияху, женяхуся, посягаху, до негоже дне вниде Ное в ковчег: и прииде потоп и погуби вся.
28 ομοιωσ και ωσ εγενετο εν ταισ ημεραισ λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν
Такожде и якоже бысть во дни Лотовы: ядяху, пияху, куповаху, продаяху, саждаху, здаху:
29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν απαντασ
в оньже день изыде Лот от Содомлян, одожди камык горящь и огнь с небесе и погуби вся:
30 κατα ταυτα εσται η ημερα ο υιοσ του ανθρωπου αποκαλυπτεται
по тому же будет и в день, в оньже Сын Человеческий явится.
31 εν εκεινη τη ημερα οσ εσται επι του δωματοσ και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν τω αγρω ομοιωσ μη επιστρεψατω εισ τα οπισω
В той день, иже будет на крове, и сосуди его в дому, да не слазит взяти их: и иже на селе, такожде да не возвратится вспять:
32 μνημονευετε τησ γυναικοσ λωτ
поминайте жену Лотову.
33 οσ εαν ζητηση την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην και οσ εαν απολεση αυτην ζωογονησει αυτην
Иже аще взыщет душу свою спасти, погубит ю: и иже аще погубит ю, живит ю.
34 λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινησ μιασ εισ παραληφθησεται και ο ετεροσ αφεθησεται
Глаголю вам: в ту нощь будета два на одре единем: един поемлется, а другий оставляется:
35 δυο εσονται αληθουσαι επι το αυτο μια παραληφθησεται και η ετερα αφεθησεται
будете две вкупе мелюще: едина поемлется, а другая оставляется.
Два будета на селе: един поемлется, а другий оставляется.
37 και αποκριθεντεσ λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοισ οπου το σωμα εκει συναχθησονται οι αετοι
И отвещавше глаголаша Ему: где, Господи? Он же рече им: идеже тело, тамо соберутся и орли.

< Κατα Λουκαν 17 >