< Προς Τιμοθεον Α΄ 3 >

1 πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεται καλου εργου επιθυμει
یَدِ کَشْچِدْ اَدھْیَکْشَپَدَمْ آکانْکْشَتے تَرْہِ سَ اُتَّمَں کَرْمَّ لِپْسَتَ اِتِ سَتْیَں۔
2 δει ουν τον επισκοπον ανεπιληπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλεον σωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον
اَتودھْیَکْشینانِنْدِتینَیکَسْیا یوشِتو بھَرْتْرا پَرِمِتَبھوگینَ سَںیَتَمَنَسا سَبھْییناتِتھِسیوَکینَ شِکْشَنے نِپُنینَ
3 μη παροινον μη πληκτην μη αισχροκερδη αλλ επιεικη αμαχον αφιλαργυρον
نَ مَدْیَپینَ نَ پْرَہارَکینَ کِنْتُ مرِدُبھاوینَ نِرْوِّوادینَ نِرْلوبھینَ
4 του ιδιου οικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μετα πασης σεμνοτητος
سْوَپَرِوارانامْ اُتَّمَشاسَکینَ پُورْنَوِنِیتَتْوادْ وَشْیاناں سَنْتاناناں نِیَنْتْرا چَ بھَوِتَوْیَں۔
5 ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται
یَتَ آتْمَپَرِوارانْ شاسِتُں یو نَ شَکْنوتِ تینیشْوَرَسْیَ سَمِتیسْتَتّواوَدھارَنَں کَتھَں کارِشْیَتے؟
6 μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου
اَپَرَں سَ گَرْوِّتو بھُوتْوا یَتْ شَیَتانَ اِوَ دَنْڈَیوگْیو نَ بھَویتْ تَدَرْتھَں تینَ نَوَشِشْیینَ نَ بھَوِتَوْیَں۔
7 δει δε αυτον και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου
یَچَّ نِنْدایاں شَیَتانَسْیَ جالے چَ نَ پَتیتْ تَدَرْتھَں تینَ بَہِحسْتھَلوکانامَپِ مَدھْیے سُکھْیاتِیُکْتینَ بھَوِتَوْیَں۔
8 διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις
تَدْوَتْ پَرِچارَکَیرَپِ وِنِیتَے رْدْوِوِدھَواکْیَرَہِتَے رْبَہُمَدْیَپانے ناسَکْتَے رْنِرْلوبھَیشْچَ بھَوِتَوْیَں،
9 εχοντας το μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει
نِرْمَّلَسَںویدینَ چَ وِشْواسَسْیَ نِگُوڈھَواکْیَں دھاتِوْیَنْچَ۔
10 και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες
اَگْرے تیشاں پَرِیکْشا کْرِیَتاں تَتَح پَرَمْ اَنِنْدِتا بھُوتْوا تے پَرِچَرْیّاں کُرْوَّنْتُ۔
11 γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλεους πιστας εν πασιν
اَپَرَں یوشِدْبھِرَپِ وِنِیتابھِرَنَپَوادِکابھِح سَتَرْکابھِح سَرْوَّتْرَ وِشْواسْیابھِشْچَ بھَوِتَوْیَں۔
12 διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιων οικων
پَرِچارَکا ایکَیکَیوشِتو بھَرْتّارو بھَوییُح، نِجَسَنْتاناناں پَرِجَنانانْچَ سُشاسَنَں کُرْیُّشْچَ۔
13 οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμον εαυτοις καλον περιποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου
یَتَح سا پَرِچَرْیّا یَے رْبھَدْرَرُوپینَ سادھْیَتے تے شْریشْٹھَپَدَں پْراپْنُوَنْتِ کھْرِیشْٹے یِیشَو وِشْواسینَ مَہوتْسُکا بھَوَنْتِ چَ۔
14 ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε ταχιον
تْواں پْرَتْییتَتْپَتْرَلیکھَنَسَمَیے شِیگھْرَں تْوَتْسَمِیپَگَمَنَسْیَ پْرَتْیاشا مَمَ وِدْیَتے۔
15 εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας
یَدِ وا وِلَمْبییَ تَرْہِیشْوَرَسْیَ گرِہے رْتھَتَح سَتْیَدھَرْمَّسْیَ سْتَمْبھَبھِتِّمُولَسْوَرُوپایامْ اَمَریشْوَرَسْیَ سَمِتَو تْوَیا کِیدرِشَ آچارَح کَرْتَّوْیَسْتَتْ جْناتُں شَکْشْیَتے۔
16 και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον θεος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη εν κοσμω ανεληφθη εν δοξη
اَپَرَں یَسْیَ مَہَتّوَں سَرْوَّسْوِیکرِتَمْ اِیشْوَرَبھَکْتیسْتَتْ نِگُوڈھَواکْیَمِدَمْ اِیشْوَرو مانَوَدیہے پْرَکاشِتَ آتْمَنا سَپُنْیِیکرِتو دُوتَیح سَنْدرِشْٹَح سَرْوَّجاتِییاناں نِکَٹے گھوشِتو جَگَتو وِشْواسَپاتْرِیبھُوتَسْتیجَحپْراپْتَیے سْوَرْگَں نِیتَشْچیتِ۔

< Προς Τιμοθεον Α΄ 3 >