< Προς Εβραιους 2 >

1 δια τουτο δει περισσοτερως ημας προσεχειν τοις ακουσθεισιν μηποτε παραρρυωμεν
اَتو وَیَں یَدْ بھْرَمَسْروتَسا ناپَنِییامَہے تَدَرْتھَمَسْمابھِ رْیَدْیَدْ اَشْراوِ تَسْمِنْ مَناںسِ نِدھاتَوْیانِ۔
2 ει γαρ ο δι αγγελων λαληθεις λογος εγενετο βεβαιος και πασα παραβασις και παρακοη ελαβεν ενδικον μισθαποδοσιαν
یَتو ہیتو دُوتَیح کَتھِتَں واکْیَں یَدْیَموگھَمْ اَبھَوَدْ یَدِ چَ تَلَّنْگھَنَکارِنے تَسْیاگْراہَکایَ چَ سَرْوَّسْمَے سَمُچِتَں دَنْڈَمْ اَدِییَتَ،
3 πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητις αρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υπο των ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη
تَرْہْیَسْمابھِسْتادرِشَں مَہاپَرِتْرانَمْ اَوَجْنایَ کَتھَں رَکْشا پْراپْسْیَتے، یَتْ پْرَتھَمَتَح پْرَبھُنا پْروکْتَں تَتوسْمانْ یاوَتْ تَسْیَ شْروترِبھِح سْتھِرِیکرِتَں،
4 συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε και τερασιν και ποικιλαις δυναμεσιν και πνευματος αγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν
اَپَرَں لَکْشَنَیرَدْبھُتَکَرْمَّبھِ رْوِوِدھَشَکْتِپْرَکاشینَ نِجیچّھاتَح پَوِتْرَسْیاتْمَنو وِبھاگینَ چَ یَدْ اِیشْوَرینَ پْرَمانِیکرِتَمْ اَبھُوتْ۔
5 ου γαρ αγγελοις υπεταξεν την οικουμενην την μελλουσαν περι ης λαλουμεν
وَیَں تُ یَسْیَ بھاوِراجْیَسْیَ کَتھاں کَتھَیامَح، تَتْ تینْ دِوْیَدُوتانامْ اَدھِینِیکرِتَمِتِ نَہِ۔
6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον
کِنْتُ کُتْراپِ کَشْچِتْ پْرَمانَمْ اِیدرِشَں دَتَّوانْ، یَتھا، "کِں وَسْتُ مانَوو یَتْ سَ نِتْیَں سَںسْمَرْیَّتے تْوَیا۔ کِں وا مانَوَسَنْتانو یَتْ سَ آلوچْیَتے تْوَیا۔
7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσας αυτον
دِوْیَدَتَگَنیبھْیَح سَ کِنْچِنْ نْیُونَح کرِتَسْتْوَیا۔ تیجوگَورَوَرُوپینَ کِرِیٹینَ وِبھُوشِتَح۔ سرِشْٹَں یَتْ تے کَرابھْیاں سَ تَتْپْرَبھُتْوے نِیوجِتَح۔
8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν γαρ τω υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα
چَرَنادھَشْچَ تَسْیَیوَ تْوَیا سَرْوَّں وَشِیکرِتَں۔۔ " تینَ سَرْوَّں یَسْیَ وَشِیکرِتَں تَسْیاوَشِیبھُوتَں کِمَپِ ناوَشیشِتَں کِنْتْوَدھُناپِ وَیَں سَرْوّانِ تَسْیَ وَشِیبھُوتانِ نَ پَشْیامَح۔
9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατου
تَتھاپِ دِوْیَدُوتَگَنیبھْیو یَح کِنْچِنْ نْیُونِیکرِتوبھَوَتْ تَں یِیشُں مرِتْیُبھوگَہیتوسْتیجوگَورَوَرُوپینَ کِرِیٹینَ وِبھُوشِتَں پَشْیامَح، یَتَ اِیشْوَرَسْیانُگْرَہاتْ سَ سَرْوّیشاں کرِتے مرِتْیُمْ اَسْوَدَتَ۔
10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελειωσαι
اَپَرَنْچَ یَسْمَے یینَ چَ کرِتْسْنَں وَسْتُ سرِشْٹَں وِدْیَتے بَہُسَنْتاناناں وِبھَوایانَیَنَکالے تیشاں پَرِتْراناگْرَسَرَسْیَ دُحکھَبھوگینَ سِدّھِیکَرَنَمَپِ تَسْیوپَیُکْتَمْ اَبھَوَتْ۔
11 ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν
یَتَح پاوَکَح پُویَماناشْچَ سَرْوّے ایکَسْمادیووتْپَنّا بھَوَنْتِ، اِتِ ہیتوح سَ تانْ بھْراترِنْ وَدِتُں نَ لَجَّتے۔
12 λεγων απαγγελω το ονομα σου τοις αδελφοις μου εν μεσω εκκλησιας υμνησω σε
تینَ سَ اُکْتَوانْ، یَتھا، "دْیوتَیِشْیامِ تے نامَ بھْراترِناں مَدھْیَتو مَمَ۔ پَرَنْتُ سَمِتے رْمَدھْیے کَرِشْیے تے پْرَشَںسَنَں۔۔ "
13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος
پُنَرَپِ، یَتھا، "تَسْمِنْ وِشْوَسْیَ سْتھاتاہَں۔ " پُنَرَپِ، یَتھا، "پَشْیاہَمْ اَپَتْیانِ چَ دَتّانِ مَہْیَمْ اِیشْوَراتْ۔ "
14 επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν σαρκος και αιματος και αυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα του θανατου τουτ εστιν τον διαβολον
تیشامْ اَپَتْیاناں رُدھِرَپَلَلَوِشِشْٹَتْواتْ سوپِ تَدْوَتْ تَدْوِشِشْٹوبھُوتْ تَسْیابھِپْرایویَں یَتْ سَ مرِتْیُبَلادھِکارِنَں شَیَتانَں مرِتْیُنا بَلَہِینَں کُرْیّاتْ
15 και απαλλαξη τουτους οσοι φοβω θανατου δια παντος του ζην ενοχοι ησαν δουλειας
یے چَ مرِتْیُبھَیادْ یاوَجِّیوَنَں داسَتْوَسْیَ نِگھْنا آسَنْ تانْ اُدّھارَییتْ۔
16 ου γαρ δηπου αγγελων επιλαμβανεται αλλα σπερματος αβρααμ επιλαμβανεται
سَ دُوتانامْ اُپَکارِی نَ بھَوَتِ کِنْتْوِبْراہِیمو وَںشَسْیَیووپَکارِی بھَوَتِی۔
17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαου
اَتو ہیتوح سَ یَتھا کرِپاوانْ پْرَجاناں پاپَشودھَنارْتھَمْ اِیشْوَرودّیشْیَوِشَیے وِشْواسْیو مَہایاجَکو بھَویتْ تَدَرْتھَں سَرْوَّوِشَیے سْوَبھْراترِناں سَدرِشِیبھَوَنَں تَسْیوچِتَمْ آسِیتْ۔
18 εν ω γαρ πεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοις πειραζομενοις βοηθησαι
یَتَح سَ سْوَیَں پَرِیکْشاں گَتْوا یَں دُحکھَبھوگَمْ اَوَگَتَسْتینَ پَرِیکْشاکْرانْتانْ اُپَکَرْتُّں شَکْنوتِ۔

< Προς Εβραιους 2 >