Job 12

1 Da antwortete Hiob und sprach:

Bet Ījabs atbildēja un sacīja:

2 Ja, ihr seid die Leute, mit euch wird die Weisheit sterben!

Tas ir tiesa, jūs esat ļaudis un ar jums gudrība izmirs.

3 Ich habe so wohl ein Herz als ihr und bin nicht geringer denn ihr; und wer ist, der solches nicht wisse?

Man arīdzan ir sirds, tāpat kā jums, jūs man priekšā neesat, un kas tad to gudrību nezin?

4 Ich muß von meinem Nächsten verlacht sein, der ich Gott anrief, und er erhörte mich. Der Gerechte und Fromme muß verlacht sein

Es pat savam tuvākam esmu par apsmieklu, es, kas Dievu piesaucis un no Viņa esmu paklausīts, par apsmieklu tas taisnais un sirdsskaidrais.

5 und ist ein verachtet Lichtlein vor den Gedanken der Stolzen, steht aber, daß sie sich daran ärgern.

Kauns nelaimei pēc laimīga domām; tas gaida to, kam kāja slīd.

6 Der Verstörer Hütten haben die Fülle, und Ruhe haben, die wider Gott toben, die ihren Gott in der Faust führen.

Postītāju dzīvokļiem labi klājās, un mierā paliek bezdievīgi un kam Dievs ir dūrē.

7 Frage doch das Vieh, das wird dich's lehren und die Vögel unter dem Himmel, die werden dir's sagen;

Un tiešām, vaicā jel lopiem, tie tev to mācīs, un putniem apakš debess, tie tev to stāstīs.

8 oder rede mit der Erde, die wird dich's lehren, und die Fische im Meer werden dir's erzählen.

Jeb runā ar zemi, tā tev mācīs, un jūras zivis tev to izteiks.

9 Wer erkennte nicht an dem allem, daß des HERRN Hand solches gemacht hat?

Kas neatzīst pie visa tā, ka Tā Kunga roka to darījusi.

10 daß in seiner Hand ist die Seele alles dessen, was da lebt, und der Geist des Fleisches aller Menschen?

Viņa rokā ir visu dzīvo dvēsele un visu cilvēku miesu gars.

11 Prüft nicht das Ohr die Rede? und der Mund schmeckt die Speise?

Vai auss nepārbauda vārdus, kā mute bauda barību?

12 Ja, “bei den Großvätern ist die Weisheit, und der Verstand bei den Alten”.

Pie veciem ir gudrība un ilgs mūžs dod saprašanu.

13 Bei ihm ist Weisheit und Gewalt, Rat und Verstand.

Pie Viņa ir gudrība un spēks, Viņam ir padoms un prāts.

14 Siehe, wenn er zerbricht, so hilft kein Bauen; wenn er jemand einschließt, kann niemand aufmachen.

Redzi, Viņš nolauž, un neviens nevar uztaisīt. Viņš ko aizslēdz, un neviens nevar atvērt.

15 Siehe, wenn er das Wasser verschließt, so wird alles dürr; und wenn er's ausläßt, so kehrt es das Land um.

Redzi, kad Viņš ūdeņus satur, tad tie izsīkst, un kad Viņš tos laiž vaļā, tad tie zemi griež apkārt.

16 Er ist stark und führt es aus. Sein ist, der da irrt und der da verführt.

Pie Viņa ir spēks un pastāvība, Viņa priekšā ir, kas maldās un kas maldina.

17 Er führt die Klugen wie einen Raub und macht die Richter toll.

Viņš ved padomu devējus par laupījumu, un tiesnešus Viņš dara par ģeķiem.

18 Er löst auf der Könige Zwang und bindet mit einem Gurt ihre Lenden.

Ķēniņu saites Viņš sarauj un apjož pašiem gurnus ar saitēm.

19 Er führt die Priester wie einen Raub und bringt zu Fall die Festen.

Viņš ved cienīgus par laupījumu, un apgāž varenus.

20 Er entzieht die Sprache den Bewährten und nimmt weg den Verstand der Alten.

Viņš atņem runātājiem valodu un noņem vecajiem prātu.

21 Er schüttet Verachtung auf die Fürsten und macht den Gürtel der Gewaltigen los.

Viņš izlej negodu pār lieliem kungiem, un vareniem Viņš jostu raisa vaļā.

22 Er öffnet die finsteren Gründe und bringt heraus das Dunkel an das Licht.

Viņš atklāj dziļumus tumsai, un nāves ēnu Viņš ved gaismā.

23 Er macht etliche zu großem Volk und bringt sie wieder um. Er breitet ein Volk aus und treibt es wieder weg.

Viņš vairo ļaudis un tos izdeldē, Viņš ceļ spēkā tautas un tās izklīdina.

24 Er nimmt weg den Mut der Obersten des Volkes im Lande und macht sie irre auf einem Umwege, da kein Weg ist,

Viņš ļaužu virsniekiem virs zemes atņem sirdi un tos maldina tuksnesī, kur ceļa nav.

25 daß sie in Finsternis tappen ohne Licht; und macht sie irre wie die Trunkenen.

Tie grābsta tā kā tumsā, kur gaismas nav, un Viņš tiem liek maldīties kā piedzērušiem.