Sprueche 9
1 Die Weisheit hat ihr Haus gebaut, sich ihre sieben Säulen ausgehauen.
| حکمت کاخی بنا کرده است که هفت ستون دارد. |
2 Sie hat ihr Schlachtvieh geschlachtet, ihren Wein gemischt, auch ihren Tisch bereitet.
| او مهمانی بزرگی ترتیب داده و انواع شرابها و خوراکها را آماده کرده است |
3 Sie hat ihre Mägde ausgesandt; ihr Ruf ergeht oben auf den Anhöhen der Stadt:
| و کنیزان خود را فرستاده، تا بر بلندترین مکان شهر بایستند و ندا سر دهند: |
4 Wer einfältig ist, kehre hier ein! Wem es an Verstand gebricht, zu dem spricht sie:
| «ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید: |
5 Kommt, genießt von meiner Speise und trinkt von dem Weine, den ich gemischt habe.
| «از خوراک و شرابی که آماده کرده‌ام بخورید. |
6 Laßt fahren, ihr Einfältigen, eure Thorheit, so werdet ihr leben, und geht einher auf dem Wege der Einsicht.
| راه جهالت را ترک گفته، زنده بمانید. راه دانا شدن را پیش بگیرید.» |
7 Wer den Spötter zurechtweist, holt sich selber Schande, und wer den Gottlosen tadelt, dem wird's zum eigenen Schandfleck.
| اگر آدم بدکاری را که همیشه دیگران را مسخره می‌کند تأدیب نمایی، جز اینکه مورد اهانت او واقع شوی نتیجهٔ دیگری نخواهد داشت. |
8 Tadle den Spötter nicht, damit er dich nicht hasse; tadle den Weisen, so wird er dich lieben.
| پس او را به حال خود واگذار چون اگر بخواهی به او کمک کنی از تو متنفر می‌شود؛ اما اگر شخص دانا را تأدیب کنی تو را دوست خواهد داشت. |
9 Gieb dem Weisen, so wird er noch weiser werden; belehre den Frommen, so wird er sein Wissen mehren.
| اگر آدم دانا را نصیحت کنی داناتر می‌شود و اگر به آدم درستکار تعلیم بدهی علمش بیشتر می‌گردد. |
10 Der Weisheit Anfang ist die Furcht Jahwes, und den Heiligen erkennen ist Einsicht.
| ترس خداوند سرآغاز حکمت است. شناخت خدای مقدّس انسان را دانا می‌سازد. |
11 Denn durch mich werden deiner Tage viel, und werden dir die Lebensjahre gemehrt werden.
| حکمت سالهای عمرت را زیاد می‌کند. |
12 Bist du weise, so bist du dir zu gut weise; bist du aber ein Spötter, so wirst du allein es tragen.
| اگر حکمت داشته باشی سودش به خودت می‌رسد و اگر حکمت را ناچیز بشماری به خودت زیان می‌رسانی. |
13 Frau Thorheit ist leidenschaftlich, voll Einfältigkeit und ganz unwissend:
| حماقت مانند زنی وراج و گستاخ و ابله می‌باشد. |
14 Die sitzt an der Pforte ihres Hauses, auf einem Thron auf den Anhöhen der Stadt,
| او دم در خانه‌اش که بر تپه‌ای مشرف به شهر قرار دارد، می‌نشیند |
15 daß sie zurufe denen, die des Wegs vorüber gehen, die auf ihren Pfaden geradeaus wandeln:
| و رهگذرانی را که مستقیم به راه خود می‌روند صدا می‌زند: |
16 Wer einfältig ist, kehre hier ein! und wem es an Verstand gebricht, zu dem spricht sie:
| «ای ساده‌لوحان، پیش من بیایید!» و به کم عقلان می‌گوید: |
17 Gestohlenes Wasser ist süß, und heimliches Brot schmeckt lieblich.
| «آب دزدی شیرین است و نانی که پنهانی خورده می‌شود، لذیذ است!» |
