Job 5

1 Rufe nur! Giebt's einen, der dir Antwort gäbe? und an wen unter den Heiligen wolltest du dich wenden?

۱ «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟

2 Denn den Thoren mordet sein Unmut, und den Albernen tötet sein Eifern.

۲ زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

3 Ich habe einen Thoren festgewurzelt gesehen, verwünschte aber plötzlich seine Stätte.

۳ من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم.

4 Seinen Kindern bleibt die Hilfe fern; sie müssen sich zertreten lassen im Thor, und keiner errettet sie.

۴ فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست.

5 Seine Ernte verzehrt der Hungrige - selbst aus den Dornen holt er sie heraus - und Durstige schnappen nach seinem Gut.

۵ که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است.

6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staub hervor, noch sprießt das Elend aus dem Boden:

۶ زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید.

7 Nein, der Mensch ist zum Elend geboren, so wie der Flamme Kinder aufwärts fliegen.

۷ بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد.

8 Ich aber würde mich an den Allmächtigen wenden und meine Sache Gott vorlegen,

۸ و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم،

9 der große Dinge thut, die unerforschlich, und Wunder, die unzählbar sind:

۹ که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛

10 Der der Erde Regen schenkt und Wasser auf die Fluren sendet,

۱۰ که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

11 der Niedrige hoch emporhebt, und Trauernde erfahren hohes Heil.

۱۱ تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

12 Er vereitelt die Pläne der Listigen, daß ihre Hände nichts Beständiges schaffen.

۱۲ که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد.

13 Er fängt die Klugen in ihrer eignen List, und der Verschlagenen Anschlag überstürzt sich.

۱۳ که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود.

14 Am hellen Tage stoßen sie auf Finsternis und wie zur Nachtzeit tappen sie am Mittag.

۱۴ در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند.

15 So rettet er vom Schwert, aus ihrem Rachen, und aus der Gewalt des Starken den Armen.

۱۵ که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد.

16 So geht dem Schwachen Hoffnung auf, und die Bosheit schließt ihr Maul.

۱۶ پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد.

17 O, glücklich der Mann, den Gott zurechtweist! - so verschmähe nicht die Zucht des Allmächtigen!

۱۷ «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.

18 Denn er verwundet, doch er verbindet auch; er zerschlägt, und seine Hände heilen.

۱۸ زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد.

19 Aus sechs Nöten errettet er dich, und in sieben trifft dich kein Unheil.

۱۹ در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید.

20 Bei Hungersnot errettet er dich vom Tode und im Kriege von den Streichen des Schwerts.

۲۰ در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر.

21 Vor der Zunge Geißel bist du geborgen, hast nichts zu fürchten, wenn Verheerung naht.

۲۱ ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

22 Der Verheerung und der Teuerung kannst du lachen, die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.

۲۲ بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت.

23 Denn mit des Feldes Steinen bist du im Bunde, und die wilden Tiere sind mit dir befreundet.

۲۳ زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد.

24 Und so wirst du erfahren, daß wohlbehalten dein Zelt: du musterst deine Behausung und vermissest nichts.

۲۴ و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

25 Du wirst erfahren, daß deine Nachkommen zahlreich sind, und deine Sprossen wie das Gras der Flur.

۲۵ وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین.

26 In Vollreife gehst du zum Grabe ein, gleichwie die Garbe hinaufgebracht wird zu ihrer Zeit.

۲۶ و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود.

27 Siehe, das ist's, was wir erforscht, so ist's! Vernimm es und beherzige es wohl!

۲۷ اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.»