Job 15

1 Dann antwortete Eliphas von Theman:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

2 Wird wohl ein Weiser windige Ansicht als Antwort vortragen und sein Inneres mit Ostwind füllen -

Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

3 mit Rede strafend, die nichts taugt, und mit Worten, durch die er nichts fördert?

Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

4 Dazu zerstörst du die Gottesfurcht und thust die Andacht ab, die Gott gebührt.

Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

5 Denn deine Schuld macht deinen Mund gelehrig, und du erwählst die Sprache Verschmitzter.

Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

6 Dein Mund verurteilt dich, nicht ich, und deine Lippen zeugen wider dich.

Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

7 Bist du als der erste der Menschen geboren und noch vor den Hügeln hervorgebracht?

Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

8 Hast du im Rate Gottes zugehört und die Weisheit an dich gerissen?

Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

9 Was weißt du, daß wir nicht wüßten, was verstehst du, das uns nicht auch bewußt wäre?

Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

10 Auch unter uns sind Greise, sind Ergraute, reicher als dein Vater an Lebenstagen!

Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

11 Sind dir Gottes Tröstungen zu gering, und ein Wort, das sanft mit dir verfuhr?

Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

12 Was reißt dein Unmut dich fort, und was rollen deine Augen,

Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

13 daß du gegen Gott dein Schnauben kehrst und deinem Munde solche Worte entfahren lässest?

Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

14 Was ist der Mensch, daß er rein sein könnte, und daß gerecht dastände der Weibgeborene?

Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

15 Selbst seinen Heiligen traut er nicht, und der Himmel ist nicht rein in seinen Augen,

Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

16 geschweige der Abscheuliche, Verderbte - der Mensch, der Unrecht wie Wasser trinkt!

Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

17 Ich will dich unterweisen, höre mir zu, und was ich geschaut, das will ich erzählen,

Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

18 was die Weisen berichten unverhohlen von ihren Vätern her.

Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

19 Ihnen war noch das Land allein gegeben, und noch kein Fremdling unter ihnen umhergezogen.

Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

20 “Sein Leben lang ängstigt sich der Frevler und alle die Jahre hindurch, die dem Wüterich aufgespart sind.

Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

21 “Schreckenslaute tönen in seinen Ohren, mitten im Frieden überfällt ihn der Verwüster.

Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

22 “Er giebt die Hoffnung auf, dem Dunkel zu entrinnen, für das Schwert ist er ausersehen.

Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

23 “Er schweift nach Brot umher - wo ist's zu finden? - er weiß, daß ihm bereit gestellt der Unglückstag.

Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

24 “Ihn schrecken Not und Angst; sie packt ihn wie ein König, der zum Sturm bereit,

Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

25 “weil er seine Hand gegen Gott ausgereckt und dem Allmächtigen Trotz geboten hat.

Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

26 Er stürmte gegen ihn an mit dem Halse, mit den dichten Buckeln seiner Schilde,

Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

27 “weil er sein Gesicht mit Schmeer bedeckte und Fett ansetzte an der Lende,

Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

28 “sich ansiedelte in verfehmden Städten, in Häusern, die niemand bewohnen sollte, die zu Steinhaufen bestimmt waren.

Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

29 “Er wird nicht reich, noch hat seine Habe Bestand, und seine Ähre neigt sich nicht zur Erde.

Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

30 “Er entgeht nicht der Umfinsterung; seine Schößlinge dörrt die Flamme aus, und durch seinen Zornhauch vergeht er.

Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

31 “Er vertraue nicht auf Trug, er irrt sich: denn Trug wird sein Eintausch sein.

La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

32 “Ehe noch sein Tag kommt, erfüllt es sich, und sein Palmenzweig grünt nicht mehr.

Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

33 “Wie der Weinstock stößt er seine Herlinge ab, wirft, wie der Ölbaum, seine Blüte hin.

Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

34 “Denn des Ruchlosen Rotte ist unfruchtbar, und Feuer verzehrt die Zelte der Bestechung.

Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

35 “Mit Mühsal schwanger gebaren sie Unheil, und ihr Schoß bereitet Trug!”

Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.