< Job 12 >

1 Hiob antwortete und sprach:
OLELO mai ia o Ioba, i mai la,
2 Ja fürwahr, ihr seid das Volk, und mit euch wird die Weisheit aussterben!
He oiaio, o oukou ka poe kanaka, A e make pu ka noiau me oukou.
3 Ich habe auch Verstand wie ihr: nicht stehe ich hinter euch zurück - und wem wäre dergleichen nicht bewußt!
Aka, he naauao ko'u e like me oukou; Aole au i emi malalo iho o oukou: A owai la ka mea ike ole i na mea like me keia mau mea?
4 Ein Spott des eignen Freundes muß ich sein, - ich, dessen Ruf bei Gott Erhörung fand, ein Spott ich, der Gerechte und Fromme!
Ua lilo au i mea heneheneia e kona hoalauna, E kahea ana i ke Akua, a hoolohe mai oia ia ia; O ka mea pono a me ka hala ole, ua akaakaia oia.
5 Dem Unglück Verachtung! - so denkt der Sichere - ein Stoß denen, deren Fuß im Wanken ist!
Me ka ipukukui i hoowahawahaia i ka manao o ka mea e noho nanea ana, Pela ka mea ua kokoke pahee kona mau wawae.
6 Wohlbehalten stehn den Räubern ihre Zelte, und sorglos leben, die Gottes Zorn erregen, wer seinen Gott in seiner Faust führt!
Ua pomaikai na halelewa o ka poe luku wale, A ua noho maluhia ka poe hoonaukiuki aku i ke Akua; Iloko o ko lakou lima na ke Akua i haawi mai.
7 Wahrlich, frage doch nur das Vieh, das wird dich's lehren, und die Vögel des Himmels, die werden dir's verkündigen,
Aka, ano e ninau i na holoholona, a e ao mai lakou ia oe; A me na manu o ka lewa, a e hoike mai lakou ia oe;
8 oder was auf der Erde kriecht, das wird dich's lehren, und die Fische des Meeres werden dir's erzählen.
E olelo aku paha i ka honua, a e ao mai no ia ia oe: A o na ia o ke kai e hoakaka mai no lakou ia oe,
9 Wer erkennte nicht an alledem, daß Jahwes Hand solches gemacht hat,
Owai la ka mea ike ole i keia mau mea a pau, Na ka lima o Iehova i hana keia?
10 in dessen Hand die Seele alles Lebendigen ruht und der Geist jegliches Menschenleibes?
Iloko o kona lima ka uhane o na mea ola a pau, A me ka hanu o na kanaka a pau.
11 Prüft nicht das Ohr die Worte, gleichwie der Gaumen die Speise kostet?
Aole anei e hoao ke pepeiao i na olelo? A e hoao ka waha i ka ai nona iho?
12 “Bei Ergrauten ist Weisheit, und langes Leben so gut wie Einsicht.”
Me ka poe kahiko ka maiau, A me ke ola loihi ka naauao.
13 Bei ihm ist Weisheit und Stärke, sein ist der Rat und die Einsicht!
Ia ia ka naauao, a me ka ikaika; Nona ka oleloao, a me ke akamai.
14 Wenn er einreißt, so wird nicht wieder aufgebaut, wen er einkerkert, dem wird nicht mehr aufgethan.
Aia hoi, ke wawahi nei oia, aole e kukulu hou ia; Ke hahao aku ia i ke kanaka iloko, aole e hookuuia'ku.
15 Wenn er die Wasser hemmt, versiegen sie; läßt er sie los, so wühlen sie die Erde um.
Aia hoi, ke hoopaa nei oia i na wai, a ua maloo lakou: A hookuu aku oia ia lakou, a luku lakou i ko ka honua.
16 Bei ihm ist Macht und Bestand, ihm gehört der Irrende und der Verführer.
Me ia ka ikaika, a me ka naauao: Nona ka mea i hoopuniia, a me ka mea hoopuni.
17 Er führt Ratsherren ausgezogen fort und bethört Richter.
Ua lawe pio aku ia i na kakaolelo, A hoolilo i na lunakanawai i poe hawawa.
18 Er löst die Fessel der Könige und schlingt um ihre Hüften einen Strick.
Kala aku no ia i ka mea paa o na'lii, A kaei aku ia i ko lakou puhaka i ke kaei.
19 Er führt Priester ausgezogen fort, und stürzt Längstbestehende,
Alakai pio aku ia i na kahuna, A hookahuli i ka poe ikaika.
20 entzieht Wohlbewährten die Rede und beraubt Greise des gesunden Urteils.
Hoopau aku ia i ka olelo a ka poe oiaio, A lawe aku ia i ka naauao, mai ka poe kahiko aku.
21 Er gießt Verachtung über Edle aus und lockert den Gürtel Gewaltiger.
Ninini iho ia i ka hoino maluna o na'lii, A kala ae no ia i ke kaei o ka poe ikaika.
22 Er enthüllt Tiefverborgenes aus Finsternis heraus und zieht tiefes Dunkel an das Licht.
Hoike mai ia i na mea hohonu mailoko mai o ka pouli, A hoopuka no ia i ka malamalama mai ka malu make mai.
23 Er läßt Völker groß werden und stürzt sie ins Verderben, breitet Völker aus und läßt hinweg sie führen.
Hoomahuahua no ia i na lahuikanaka, a luku aku no hoi ia lakou: Hoonui aku no ia i na lahuikanaka, a hoemi hou iho ia lakou.
24 Er raubt den Häuptern des Volkes den Verstand und läßt sie irren in unwegsamer Öde.
Lawe aku ia i ka naauao o na luna o kanaka ma ka honua; A hooauwana ia lakou ma ka waonahele, aohe alauui.
25 Sie tappen in lichtlosem Dunkel, und er läßt sie taumeln wie Trunkene.
Haha lakou iloko o ka pouli aohe malamalama, A e hoohikaka aku oia ia lakou, me he mea ona la.

< Job 12 >