Psalm 106

1 Alleluja! Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut! Auf ewig währet seine Huld.

۱ هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد!

2 Wer redet würdig von des Herren großen Taten, verkündet all sein Lob?

۲ کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟

3 Heil denen, die das Richtige befolgen und es zu jeder Zeit recht machen! -

۳ خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد.

4 Gedenke meiner, Herr, begnadigst Du Dein Volk und kommt Dein Heil, so denk auch meiner,

۴ ‌ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما.

5 daß Deiner Auserwählten Glück ich noch erlebe und mich der Freude Deines Volkes freue und mit den ewig Deinen jubiliere!

۵ تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم.

6 Gesündigt haben wir mit unsren Vätern, unrecht und frevelhaft gehandelt.

۶ با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم.

7 Schon unsere Väter merkten nicht auf Deine Wunder in Ägypten und dachten nicht an Deine Gnadenfülle. - Sie haderten am Meer, des Schilfmeers wegen.

۷ پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند.

8 Um seines Namens willen half er ihnen, um seine Stärke kundzutun.

۸ لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید.

9 Er schalt das Schilfmeer; es versiegte. Er führte sie durch Fluten wie durch eine Trift,

۹ و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود.

10 entriß sie aus der Hasser Hand, befreite sie aus Feindes Macht.

۱۰ و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید.

11 Das Wasser deckte ihre Dränger; nicht einer blieb von ihnen übrig.

۱۱ و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند.

12 Da glaubten sie an seine Worte und stimmten einen Lobgesang ihm an.

۱۲ آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند.

13 Doch schnell vergaßen sie dann seine Taten und harrten seines Rates nicht.

۱۳ لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند.

14 Sie wurden in der Wüste lüstern, versuchten Gott im wasserlosen Land.

۱۴ بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون.

15 Da gab er ihnen ihr Begehr: Erbrechen sandte er in ihren Hals.

۱۵ ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد.

16 Im Lager aber wurden sie auf Moses eifersüchtig und auf den Heiligen des Herrn, auf Aaron.

۱۶ پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه.

17 Die Erde tat sich auf, verschlang den Dathan, begrub die Rotte Abirams.

۱۷ و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید.

18 In ihrer Rotte flammte Feuer auf, und eine Flamme fraß die Frevler. -

۱۸ وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید.

19 Am Horeb machten sie ein Kalb und beteten ein Gußbild an,

۱۹ گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند.

20 vertauschten ihres Gottes Herrlichkeit mit der Gestalt des Stiers, der Gras verzehrt,

۲۰ و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد.

21 vergaßen Gott, der sie gerettet, der Großes in Ägypten hat getan,

۲۱ و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود.

22 Erstaunliches im Lande Chams, Erschreckliches am Roten Meer.

۲۲ و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم.

23 Er dachte dran, sie zu vertilgen; da trat vor ihm sein Auserwählter, Moses, in die Bresche, um seinen Grimm vom Unheil abzuwenden. -

۲۳ آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند.

24 Doch sie verschmähten das ersehnte Land und glaubten seinem Worte nicht.

۲۴ و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.

25 In ihren Zelten murrten sie, gehorchten nicht des Herren Stimme.

۲۵ و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند.

26 Da schwur er ihnen hoch und teuer, sie in der Wüste zu vertilgen,

۲۶ لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد.

27 den Heiden preiszugeben ihren Stamm und diesen in die Länder zu versprengen. -

۲۷ و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند.

28 Sie paarten sich zu Ehren Baal Peors und aßen Totenopfer.

۲۸ پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند.

29 Sie reizten ihn durch ihre Taten; da brach die Pest bei ihnen aus.

۲۹ و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد.

30 Und Pinechas stand auf und schlichtete; da ward die Pest gehemmt.

۳۰ آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد.

31 Ihm ward es zum Verdienst gerechnet und seinen Enkeln immerfort.

۳۱ و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد.

32 Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und ihretwegen mußte Moses leiden.

۳۲ واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید.

33 Denn sie verbitterten ihm das Gemüt so daß er unbedacht mit seinen Worten war.

۳۳ زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت.

34 Sie tilgten auch die Völker nicht, wie's ihnen doch der Herr gebot.

۳۴ و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود.

35 Sie mischten sich mit Heiden und lernten ihre Sitten.

۳۵ بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند.

36 Sie dienten ihren Götzen, und diese brachten sie zu Fall.

۳۶ و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید.

37 So opferten sie ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.

۳۷ و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند.

38 Unschuldig Blut vergossen sie, das Blut der eigenen Söhne und der Töchter, die sie den Götzen Kanaans zum Opfer brachten. So ward das Land durch Mord entweiht.

۳۸ و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید.

39 Sie selbst bedeckten sich durch ihre Taten; durch ihre Werke wurden sie so untreu.

۳۹ و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند.

40 Da zürnte seinem Volk der Herr aufs heftigste, zum Abscheu wurde ihm sein Erbe.

۴۰ لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت.

41 Er gab sie in der Heiden Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.

۴۱ و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند.

42 Und ihre Feinde drückten sie; sie mußten ihrer Macht sich beugen. -

۴۲ و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند.

43 Zu vielen Malen hat er sie befreit; sie aber blieben voller Trotz bei ihrem Plan, verkamen so durch ihre Sünde.

۴۳ بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند.

44 Er sah auf ihre Not, sooft er ihre Klage hörte, dachte er

۴۴ با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید.

45 an seinen Bund mit ihnen, ward andern Sinns in seiner großen Huld

۴۵ و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود.

46 und ließ sie Mitleid finden bei allen ihren Siegern. -

۴۶ و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان.

47 Zu Hilfe uns, Herr, unser Gott! - Bring uns zusammen aus den Heidenvölkern, auf daß wir Deinem heiligen Namen danken, uns rühmen Deines Ruhmes! -

۴۷ ‌ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم.

48 Gepriesen sei der Herr, Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sprechen: "Amen! Alleluja!"

۴۸ یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه!