Sprueche 16
1 Dem Menschen mag das Denken eignen; vom Herrn kommt die Beredsamkeit der Zunge.
| تدبیرهای دل از آن انسان است، اماتنطق زبان از جانب خداوند می‌باشد. | ۱ |
2 Erklärt für lauter alle seine Wege auch der Mensch, der Herr ist's, der die Geister wägt.
| همه راههای انسان در نظر خودش پاک است، اما خداوند روحها را ثابت می‌سازد. | ۲ |
3 Dem Herrn enthülle deine Werke! Rechtschaffen sind dann deine Pläne auch.
| اعمال خود را به خداوند تفویض کن، تافکرهای تو استوار شود. | ۳ |
4 Für einen, den er strafen will, erschafft der Herr Beliebiges, selbst einen Frevler für den Tag der Strafe.
| خداوند هر چیز را برای غایت آن ساخته است، و شریران را نیز برای روز بلا. | ۴ |
5 Ein Greuel für den Herrn ist jeder Übermütige. Untrüglich ist's: er bleib nicht ungestraft.
| هر‌که دل مغرور دارد نزد خداوند مکروه است، و او هرگز مبرا نخواهد شد. | ۵ |
6 Durch treue Liebe wird die Sündenstrafe abgewandt; und in der Furcht des Herrn vermeidet man das Böse.
| از رحمت و راستی، گناه کفاره می‌شود، و به ترس خداوند، از بدی اجتناب می‌شود. | ۶ |
7 Findet der Herr Gefallen an den Wegen eines Mannes, dann müssen seine Feinde selbst mit ihm in Frieden leben.
| چون راههای شخص پسندیده خداوندباشد، دشمنانش را نیز با وی به مصالحه می‌آورد. | ۷ |
8 Viel besser wenig in Gerechtigkeit als großes Einkommen mit Unrecht.
| اموال اندک که با انصاف باشد بهتر است، ازدخل فراوان بدون انصاف. | ۸ |
9 Des Menschen Herz erdenkt sich seinen Weg; doch seine Schritte lenkt der Herr.
| دل انسان در طریقش تفکر می‌کند، اماخداوند قدمهایش را استوار می‌سازد. | ۹ |
10 Des Königs Ausspruch ist Orakelspruch, und so vergreift sich nicht sein Mund beim Urteilsprechen.
| وحی بر لبهای پادشاه است، و دهان او درداوری تجاوز نمی نماید. | ۱۰ |
11 Die Waage, wie das rechte Wägen, kommt vom Herrn; sein Werk sind die Gewichte all.
| ترازو و سنگهای راست از آن خداونداست و تمامی سنگهای کیسه صنعت وی می‌باشد. | ۱۱ |
12 Ein frevelhaftes Handeln sollte Königen ein Greuel sein; denn durch Gerechtigkeit nur wird der Thron befestigt.
| عمل بد نزد پادشاهان مکروه است، زیرا که کرسی ایشان از عدالت برقرار می‌ماند. | ۱۲ |
13 Wahrhaftige Lippen sollten einem König wohl gefallen; er sollte lieben, die die Wahrheit reden!
| لبهای راستگو پسندیده پادشاهان است، وراستگویان را دوست می‌دارند. | ۱۳ |
14 Des Königs Grimm: ein Todesbote! Ein weiser Mann versteht's, ihn zu besänftigen.
| غضب پادشاهان، رسولان موت است امامرد حکیم آن را فرو می‌نشاند. | ۱۴ |
15 Des Königs freundlich froher Blick schafft Leben; der Frühlingsregenwolke gleicht sein Wohlgefallen.
| در نور چهره پادشاه حیات‌است، ورضامندی او مثل ابر نوبهاری است. | ۱۵ |
16 Viel besser Weisheit zu erwerben als feines Gold! Erwerb von Einsicht ist dem Silber vorzuziehen.
| تحصیل حکمت از زر خالص چه بسیاربهتر است، و تحصیل فهم از نقره برگزیده تر. | ۱۶ |
17 Der Frommen Bahn besteht im Böses-Meiden; sein Leben wahrt, wer acht auf seinen Wandel hat.
| طریق راستان، اجتناب نمودن از بدی است، و هر‌که راه خود را نگاه دارد جان خویش را محافظت می‌نماید. | ۱۷ |
18 Hochmut kommt vor dem Fall und Stolz vor Untergang.
| تکبر پیش رو هلاکت است، و دل مغرورپیش رو خرابی. | ۱۸ |
19 Viel besser ist's, betrübt zu sein mit Duldern, als Beute mit den Übermütigen zu teilen.
| با تواضع نزد حلیمان بودن بهتر است، ازتقسیم نمودن غنیمت با متکبران. | ۱۹ |
20 Wer acht gibt auf das Wort, der findet Glück, und wer dem Herrn vertraut: Heil ihm!
| هر‌که در کلام تعقل کند سعادتمندی خواهد یافت، و هر‌که به خداوند توکل نمایدخوشابحال او. | ۲۰ |
21 Ein Denker zieht nur den Gelehrten an; doch wohlberedte Lippen machen groß den Hörerkreis.
| هر‌که دل حکیم دارد فهیم خوانده می‌شود، و شیرینی لبها علم را می‌افزاید. | ۲۱ |
22 Ein Lebensborn ist Unterweisung derer, die dafür empfänglich; doch Torheit ist's, die Toren zu belehren.
| عقل برای صاحبش چشمه حیات‌است، اما تادیب احمقان، حماقت است. | ۲۲ |
23 Des Weisen Herz macht seinen Mund gar klug und mehrt auf seinen Lippen die Belehrung.
| دل مرد حکیم دهان او را عاقل می‌گرداند، و علم را بر لبهایش می‌افزاید. | ۲۳ |
24 Huldvolle Reden sind wie Honigseim; sie sind der Seele eine Süßigkeit und Labsal für den Leib.
| سخنان پسندیده مثل‌شان عسل است، برای جان شیرین است و برای استخوانهاشفادهنده. | ۲۴ |
25 So mancher Weg dünkt einem Mann gerade; doch schließlich sind es Todeswege.
| راهی هست که در نظر انسان راست است، اما عاقبت آن راه، موت می‌باشد. | ۲۵ |
26 Des Arbeiters Verlangen schafft für ihn; sein Mund drängt ihn dazu.
| اشتهای کارگر برایش کار می‌کند، زیرا که دهانش او را بر آن تحریض می‌نماید. | ۲۶ |
27 Der Teufelsmann vergräbt die Absicht; auf seinen Lippen aber lodert Feuersglut.
| مرد لئیم شرارت را می‌اندیشد، و برلبهایش مثل آتش سوزنده است. | ۲۷ |
28 Ein ränkesüchtiger Mann macht Streitigkeiten; ein Ohrenbläser bringt vertraute Freunde auseinander.
| مرد دروغگو نزاع می‌پاشد، و نمام دوستان خالص را از همدیگر جدا می‌کند. | ۲۸ |
29 Gewalttat übt schon, wer den Nächsten nur verführt und ihn auf keinen guten Weg geleitet.
| مرد ظالم همسایه خود را اغوا می‌نماید، واو را به راه غیر نیکو هدایت می‌کند. | ۲۹ |
30 Wer seine Augen zukneift, tut's um Lügen zu ersinnen; wer seine Lippen aufeinander preßt, ist fertig mit dem bösen Plan.
| چشمان خود را بر هم می‌زند تا دروغ رااختراع نماید، و لبهایش را می‌خاید و بدی را به انجام می‌رساند. | ۳۰ |
31 Ein herrlich Diadem ist graues Haar; nur auf dem Weg der Tugend wird's gefunden.
| سفیدمویی تاج جمال است، هنگامی که درراه عدالت یافت شود. | ۳۱ |
32 Weit tapfrer sind die Langmutsvollen als des Krieges Helden, und tapfrer die des eigenen Gemütes Herr als die Eroberer von Städten.
| کسی‌که دیرغضب باشد از جبار بهتر است، و هر‌که بر روح خود مالک باشد از تسخیرکننده شهر افضل است. | ۳۲ |
33 In des Gewandes Falten wirft man zwar das Los; doch von dem Herrn kommt sein Entscheid.
| قرعه در دامن‌انداخته می‌شود، لیکن تمامی حکم آن از خداوند است. | ۳۳ |
