Sprueche 12

1 Wer Mahnung liebt, liebt auch Erkenntnis; wer aber Rüge haßt, ist töricht.

Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.

2 Der gute Mann erhält vom Herrn, was er für's Leben braucht, der Bauernfänger nur erschwindelt es.

Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.

3 Kein Mensch kommt zum Bestand durch Frevel; der Frommen Wurzel aber wanket nicht.

Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.

4 Ein wackeres Weib ist seinem Gatten eine Krone; ein schändliches ist ihm wie Wurmfraß in den Knochen.

Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.

5 Gedanken frommer Leute zielen auf das Recht, der Frevler Pläne auf Betrug.

Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.

6 Der Frevler Worte stellen selbst dem Blute nach; der Frommen Mund errettet es.

Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.

7 Wenn Frevler stürzen, daß sie nicht mehr sind, dann hat der Frommen Haus Bestand.

Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.

8 Gelobt wird nach der Klugheit Maß ein Mann; doch der verschrobenen Verstandes, wird verachtet.

Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.

9 Weit besser, wer geringen Stands, doch einen Sklaven halten kann, als wer sich vornehm dünkt und brotlos ist.

Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.

10 Der Fromme sorgt sich für sein Vieh, für alles, was ihm not tut; das Herz des Bösen aber ist erbarmungslos.

Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.

11 Wer seinen Acker baut, hat Brot in Fülle; wer nichtigen Dingen nachgeht, ist ein Tor.

Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.

12 Der Bösen Höhen ist des Frevlers Wunsch; die Frommen aber gründen tief.

Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].

13 Durch Widerspruch fängt sich der Frevler; der Not entkommt der Fromme.

Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.

14 Der Edelmann labt sich an schönen Reden; entlohnt wird der Gewöhnliche für seiner Hände Werk.

Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.

15 Dem Toren scheint sein Weg der richtige; der Weise aber hört auf Rat.

Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.

16 Ein Tor läßt seinen Zorn den ganzen Tag durch merken: doch den Verdruß verbirgt der Kluge.

Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.

17 Wer Wahrheit meldet, spricht, was sich bewährt: ein falscher Zeuge macht Enttäuschung.

Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.

18 Gar manche führen Reden gleich den Stichen eines Schwerts; doch Heilung bringt des Weisen Zunge.

Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.

19 Wahrheitsgemäße Rede hat für immer Geltung; nur einen Augenblick behauptet sich die falsche.

Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.

20 Enttäuschung kommt ins Herz der Unheilplanenden, doch Freude denen, die das Wohlergehen fördern.

Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.

21 Dem Frommen fällt nie Böses ein; die Frevler aber sind voll Bosheit.

Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.

22 Ein Greuel für den Herrn sind falsche Lippen; doch die wahrhaftig handeln, sind ihm angenehm.

Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.

23 Ein kluger Mann verbirgt sein Wissen; das Herz der Toren sprudelt Törichtes hervor.

Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.

24 Die Hand der Fleißigen wird herrschen; die lässige wird fronen müssen.

Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.

25 Ein Kummer in des Menschen Herzen drückt es nieder; ein freundlich Wort verwandelt es in Fröhlichkeit.

Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.

26 Der Fromme sucht und findet seine Nahrung; der Weg der Frevler führt sie irre.

Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.

27 Die Faulheit bringt nicht ihre Nahrung auf, der Fleißige jedoch ein groß Vermögen.

Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.

28 Zum Leben kommt man auf der Tugend Pfad; der Weg des Truges führt zum Tode.

Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.