Job 5

1 "Ach, fordere immer vor Gericht! Wer leistet deiner Ladung Folge? Mit Heiligen entzweit, an wen willst du dich wenden?

۱ «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟

2 Den Toren wird der Ärger töten, den Dummen wird der Zorn das Leben kosten.

۲ زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند.

3 Ich selbst sah einen Toren festgewurzelt stehen; da schaut ich seines Hauses raschen Untergang,

۳ من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم.

4 und seine Kinder standen hilflos da. Sie mußten, ohne Anwalt, im Gerichtstor sich zertreten lassen.

۴ فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست.

5 Was er geerntet, ißt ein Hungriger, und dieser bringt davon dem Darbenden. Nach ihren Krügen lechzen Durstige.

۵ که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است.

6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staube; nicht sprießt das Unglück aus dem Boden.

۶ زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید.

7 Dem Unglück wächst ein Mensch entgegen, so wie empor der Flamme Funken fliegen.

۷ بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد.

8 An deiner Stelle kehrte ich mich doch zu Gott; ich stellte meine Sache Gott anheim,

۸ و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم،

9 ihm, der so herrlich, unerforschlich waltet und Wunder wirket ohne Zahl,

۹ که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛

10 der selbst der Erde Regen spendet und Wasser auf die Fluren schickt,

۱۰ که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد،

11 der Niedrige erhöht, Gebeugte führt zum Heil,

۱۱ تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند.

12 der hintertreibt den Plan der Listigen, daß ihre Hände immer Förderliches schaffen,

۱۲ که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد.

13 der Kluge übertrifft an List, so daß der Schlauen Plan sich überstürzt,

۱۳ که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود.

14 daß sie bei Tag auf Dunkel stoßen, am Mittag tappen wie bei Nacht,

۱۴ در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند.

15 der rettet den Verlassenen vor ihrem Rachen, den Armen vor der starken Faust.

۱۵ که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد.

16 Drum geht dem Schwachen Hoffnung auf; die Bosheit muß ihr Maul verschließen.

۱۶ پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد.

17 Wohl dem, der Gottes Zucht erfährt! Verschmäh daher des Höchsten Mahnung nicht!

۱۷ «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار.

18 Denn er verwundet und verbindet; von seiner Hand kommt Schlag und Heil.

۱۸ زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد.

19 In sechs der Nöte schont er deiner; in sieben dich kein Unheil trifft.

۱۹ در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید.

20 Er rettet dich vom Tod in Hungersnot, im Krieg vor der Gefahr des Schwertes.

۲۰ در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر.

21 Und greifen Feuerzungen um sich, so bist du wohl geborgen, hast nichts zu fürchten, wenngleich Verheerung kommt.

۲۱ ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.

22 Des Dämons und der Seuche kannst du lachen; die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.

۲۲ بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت.

23 Denn mit des Landes Schrecknissen stehst du im Bunde; die wilden Tiere sind dir zugetan.

۲۳ زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد.

24 Und du erfährst, daß wohlbehalten bleibt dein Zelt, und musterst du dein Haus, vermißt du nichts.

۲۴ و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت.

25 Die Zahl der Kinder siehst du wachsen; wie Gras im Feld ist dein Gesproß.

۲۵ وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین.

26 Du gehst zum Grab im hohen Alter ein, wie Garben, eingeführt zur rechten Zeit.

۲۶ و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود.

27 So ist's. So haben wir's ergründet. So haben wir's gehört. Zu Herzen nimm es dir!"

۲۷ اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.»