Job 4

1 Da gab ihm Eliphaz aus Teman also Antwort:

۱ و الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 "Hat man vor dich zur Prüfung je ein Ding gebracht, worüber du den Mut verloren hättest? Wer konnte je den Worten Einhalt tun?

۲ «اگر کسی جرات کرده، با تو سخن گوید، آیا تورا ناپسند می‌آید؟ لیکن کیست که بتواند از سخن‌گفتن بازایستد؟

3 Fürwahr, so viele hast du selbst belehrt, so manchen schwachen Arm gestählt.

۳ اینک بسیاری را ادب آموخته‌ای و دستهای ضعیف را تقویت داده‌ای.

4 Den Strauchelnden hielt aufrecht deine Rede; die müden Kniee stärktest du.

۴ سخنان تو لغزنده را قایم داشت، و تو زانوهای لرزنده را تقویت دادی.

5 Jetzt kommt's an dich, da wirst du mutlos; wo dich's erfaßt, verzweifelst du.

۵ لیکن الان به تو رسیده است و ملول شده‌ای، تو را لمس کرده است وپریشان گشته‌ای.

6 War deine Gottesfurcht nicht dein Vertrauen, und dein unsträflich Leben deine Hoffnung?

۶ آیا توکل تو بر تقوای تونیست؟ و امید تو بر کاملیت رفتار تو نی؟

7 Bedenke nur: Wer kommt je schuldlos um? Wo gehen Redliche zugrunde?

۷ الان فکر کن! کیست که بی‌گناه هلاک شد؟ و راستان درکجا تلف شدند؟

8 Die Unrecht pflügen, Böses säen, die ernten's auch. So weiß ich es.

۸ چنانکه من دیدم آنانی که شرارت را شیار می‌کنند و شقاوت را می‌کارندهمان را می‌دروند.

9 Durch Gottes Odem gehen sie zugrunde; durch seinen Zornhauch sterben sie.

۹ از نفخه خدا هلاک می‌شوندو از باد غضب او تباه می‌گردند.

10 Der Löwen Stimmen selber, das Gebrüll der Leuen, der jungen Löwen Zähne werden ausgetilgt.

۱۰ غرش شیر ونعره سبع و دندان شیربچه‌ها شکسته می‌شود.

11 Der Löwe geht zugrunde aus Beutemangel; der Löwin Junge müssen sich zerstreuen.

۱۱ شیر نر از نابودن شکار هلاک می‌شود وبچه های شیر ماده پراکنده می‌گردند.

12 Zu mir drang ein verstohlen Wort; mein Ohr vernahm davon nur ein Geflüster.

۱۲ «سخنی به من در خفا رسید، و گوش من آواز نرمی از آن احساس نمود.

13 Im Wundertraum, bei Nachtgesichten, wenn Tiefschlaf auf die Menschen fällt,

۱۳ در تفکرها ازرویاهای شب، هنگامی که خواب سنگین بر مردم غالب شود،

14 da fuhr in mich ein Schrecken und ein Zittern, und Angst ließ mein Gebein erbeben.

۱۴ خوف و لرز بر من مستولی شد که جمیع استخوانهایم را به جنبش آورد.

15 Und über meinen Rücken lief es kalt; ein Schauder schüttelt' meinen Leib.

۱۵ آنگاه روحی از پیش روی من گذشت، و مویهای بدنم برخاست.

16 Das Unbekannte stand vor mir; vor meinem Auge schwebte her ein Schatten. - Ein Säuseln hörte ich und eine Stimme:

۱۶ در آنجا ایستاد، اما سیمایش راتشخیص ننمودم. صورتی در‌پیش نظرم بود. خاموشی بود و آوازی شنیدم

17 'Ist gegen Gott ein Mensch gerecht; vor seinem Schöpfer einer rein?'

۱۷ که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و آیا مرد در نظرخالق خود طاهر باشد؟

18 Er traut dies seinen Dienern selbst nicht zu, und seinen Engeln flößt er Schrecken ein.

۱۸ اینک بر خادمان خوداعتماد ندارد، و به فرشتگان خویش، حماقت نسبت می‌دهد.

19 Nun vollends gar der Lehmhausmensch, der Sterbliche, aus Staub gebaut, noch leichter als die Motten zu zerdrücken!

۱۹ پس چند مرتبه زیاده به ساکنان خانه های گلین، که اساس ایشان در غبار است، که مثل بید فشرده می‌شوند!

20 Vom Morgen bis zum Abend werden sie vernichtet; unwiderruflich gehen sie zugrunde.

۲۰ از صبح تا شام خردمی شوند، تا به ابد هلاک می‌شوند و کسی آن را به‌خاطر نمی آورد.

21 Ja, wird denn nicht ihr Vorzug ihnen weggenommen? Durch Unvernunft nur sterben sie."

۲۱ آیا طناب خیمه ایشان ازایشان کنده نمی شود؟ پس بدون حکمت می‌میرند.