Job 21
1 Darauf erwidert Job und spricht:
| پس ایوب در جواب گفت: | ۱ |
2 "Mögt ihr auf meine Rede nochmals hören, und wär's zu eurem Zeitvertreib!
| «بشنوید، کلام مرا بشنوید. و این، تسلی شماباشد. | ۲ |
3 Ertragt mich! Laßt mich, reden! Dann scheltet nur, wenn ich geredet!
| با من تحمل نمایید تا بگویم، و بعد ازگفتنم استهزا نمایید. | ۳ |
4 Erhebe ich denn gegen einen Menschen Klage? Oder - warum soll ich nicht ungeduldig werden dürfen?
| و اما من، آیا شکایتم نزدانسان است؟ پس چرا بی‌صبر نباشم؟ | ۴ |
5 Zu mir kehrt euch, erstarret! Die Hand legt auf den Mund!
| به من توجه کنید و تعجب نمایید، و دست به دهان بگذارید. | ۵ |
6 Ich werde ganz erschüttert, denke ich daran; an Leib und Seele zittere ich.
| هرگاه به یاد می‌آورم، حیران می‌شوم. و لرزه جسد مرا می‌گیرد. | ۶ |
7 Wie kommt's, daß Frevler leben dürfen und alternd noch an Kräften wachsen?
| چرا شریران زنده می‌مانند، پیر می‌شوند و در توانایی قوی می‌گردند؟ | ۷ |
8 Bei ihnen bleibt ihr Stamm, und er gedeiht, solang sie leben, und stets vor Augen bleiben ihnen ihre Sprößlinge.
| ذریت ایشان به حضور ایشان، با ایشان استوار می‌شوند و اولاد ایشان در نظرایشان. | ۸ |
9 Und sicher vor Gefahr sind ihre Häuser; die Gottesrute trifft sie nicht.
| خانه های ایشان، از ترس ایمن می‌باشد وعصای خدا بر ایشان نمی آید. | ۹ |
10 Sein Stier bespringt und läßt es nicht entgleiten, und seine Kuh kalbt leicht und tut nicht eine Fehlgeburt.-
| گاو نر ایشان جماع می‌کند و خطا نمی کند و گاو ایشان می‌زایدو سقط نمی نماید. | ۱۰ |
11 Gleich einer Herde lassen sie die Kinderschar hinaus, und munter hüpfen ihre Jungen.
| بچه های خود را مثل گله بیرون می‌فرستند و اطفال ایشان رقص می‌کنند. | ۱۱ |
12 Sie spielen froh zu Pauken und zu Zithern und freuen sich beim Flötenschalle.
| با دف وعود می‌سرایند، و با صدای نای شادی می‌نمایند. | ۱۲ |
| روزهای خود را در سعادتمندی صرف می‌کنند، و به لحظه‌ای به هاویه فرودمی روند. (Sheol h7585) | ۱۳ |
14 und sagen doch zu Gott: 'Du bleib uns fern!' 'Wir wollen nichts von Deinen Wegen wissen!'
| و به خدا می‌گویند: از ما دور شو زیراکه معرفت طریق تو را نمی خواهیم. | ۱۴ |
15 'Was soll es, daß wir dem Allmächtigen dienen? Was nützt es uns, ihn bittend anzugehen?'
| قادرمطلق کیست که او را عبادت نماییم، و ما را چه فایده که از او استدعا نماییم. | ۱۵ |
16 Nun, läge nicht ihr Glück in ihrer Hand, dann wäre mir das Planen dieser Frevler unbegreiflich.
| اینک سعادتمندی ایشان در دست ایشان نیست. کاش که مشورت شریران از من دور باشد. | ۱۶ |
17 Wie oft erlischt der Frevler Leuchte und überfällt sie ihr Verderben? Wie oft teilt er in seinem Zorne Schmerzen aus? -
| «بسا چراغ شریران خاموش می‌شود وذلت ایشان به ایشان می‌رسد، و خدا در غضب خود دردها را نصیب ایشان می‌کند. | ۱۷ |
18 Sie sollen werden wie das Stroh vorm Winde, wie Spreu, vom Sturm entführt!
| مثل سفال پیش روی باد می‌شوند و مثل کاه که گردبادپراکنده می‌کند. | ۱۸ |
19 'Gott hat sein Unheil eben dessen Kindern aufgespart.' Er zahle ihm es heim, daß er es selber fühle!
| خدا گناهش را برای فرزندانش ذخیره می‌کند، و او را مکافات می‌رساند و خواهد دانست. | ۱۹ |
20 Er selber sollte seinen Becher kosten und von dem Grimm des Höchsten trinken müssen!
| چشمانش هلاکت او را خواهد دید، و از خشم قادر مطلق خواهدنوشید. | ۲۰ |
21 Was braucht ihn denn zu kümmern, wie's seinem Haus nach seinem Tode geht, wenn seiner Monde Zahl zu Ende ist?
| زیرا که بعد از او در خانه‌اش او را چه شادی خواهد بود، چون عدد ماههایش منقطع شود؟ | ۲۱ |
22 Kann man denn Gott das Wissen lehren, da er doch von der Höhe aus verfügt?
| آیا خدا را علم توان آموخت؟ چونکه اوبر اعلی علیین داوری می‌کند. | ۲۲ |
23 Der eine stirbt in vollem Glücke, ganz ruhig, wohlgemut.
| یکی در عین قوت خود می‌میرد، در حالی که بالکل در امنیت وسلامتی است. | ۲۳ |
24 Von Fett sind seine Lenden voll; sein Körper wird mit Mark getränkt.
| قدحهای او پر از شیر است، ومغز استخوانش تر و تازه است. | ۲۴ |
25 Der andre stirbt verzweiflungsvoll, hat niemals von dem Glück gekostet.
| و دیگری درتلخی جان می‌میرد و از نیکویی هیچ لذت نمی برد. | ۲۵ |
26 Zusammen liegen sie im Staube; Gewürm deckt beide zu.
| اینها باهم در خاک می‌خوابند و کرمها ایشان را می‌پوشانند. | ۲۶ |
27 Ich kenne eure Meinung wohl; ihr ziehet an den Haaren Gründe gegen mich herbei.
| اینک افکار شما رامی دانم و تدبیراتی که ناحق بر من می‌اندیشید. | ۲۷ |
28 Ihr sagt: 'In welcher Lage ist das Haus des edlen Mannes?' 'In welcher ist das Wohngezelt der Frevler?'
| زیرا می‌گویید کجاست خانه امیر، و خیمه های مسکن شریران؟ | ۲۸ |
29 Befragt ihr nicht die Leute, die auf den Lauf der Welten achten? Und ihre Zeugnisse könnt ihr nicht ablehnen.
| آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ ودلایل ایشان را انکار نمی توانید نمود، | ۲۹ |
30 Der Frevler bleibt vom Unheilstag verschont, vom Tag, wo Steuern eingetrieben werden.
| که شریران برای روز ذلت نگاه داشته می‌شوند و درروز غضب، بیرون برده می‌گردند. | ۳۰ |
31 Wer hält ihm seinen Wandel vor, und wer vergilt ihm, was er tat?
| کیست که راهش را پیش رویش بیان کند، و جزای آنچه راکه کرده است به او برساند؟ | ۳۱ |
32 Er wird zu Grab getragen, und auf dem Grabespolster ruht er ungestört.
| که آخر او را به قبرخواهند برد، و بر مزار او نگاهبانی خواهند کرد. | ۳۲ |
33 Des Grabes Schollen sind ihm süß. So lockt er alle Welt sich nach, und vor ihm schreiten Zahllose einher.
| کلوخهای وادی برایش شیرین می‌شود وجمیع آدمیان در عقب او خواهند رفت، چنانکه قبل از او بیشماره رفته‌اند. | ۳۳ |
34 Wie leer ist euer Trost! Und eure Antworten sind unaufrichtig."
| پس چگونه مراتسلی باطل می‌دهید که در جوابهای شما محض خیانت می‌ماند!» | ۳۴ |
