Job 20

1 Da antwortete Sophar von Naama und sprach:

۱ پس صوفر نعماتی در جواب گفت:

2 "Mich bringen die Gedanken wieder auf den gleichen Punkt; mein Eifer wählt in mir.

۲ «از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک می‌کند و به این سبب، من تعجیل می نمایم.

3 Ich höre schmähliche Belehrung; mir antwortet ein Geist, für den ich kein Verständnis habe.

۳ سرزنش توبیخ خود را شنیدم، و ازفطانتم روح من مرا جواب می‌دهد.

4 Du weißt das nicht, daß schon von altersher, seit Menschen auf der Erde sind,

۴ آیا این را ازقدیم ندانسته‌ای، از زمانی که انسان بر زمین قرارداده شد،

5 der Frevler Jubel gar nicht lange währt, die Freude des Verruchten höchstens einen Augenblick?

۵ که شادی شریران، اندک زمانی است، و خوشی ریاکاران، لحظه‌ای؟

6 Erhebt er sich bis in den Himmel und streckt sein Haupt bis in die Wolken,

۶ اگر‌چه شوکت اوتا به آسمان بلند شود، و سر خود را تا به فلک برافرازد.

7 mit seinem Unterschlupf verschwindet er für alle Zeit. Die eben ihn gesehen, fragen, wo er sei.

۷ لیکن مثل فضله خود تا به ابد هلاک خواهد شد، و بینندگانش خواهند گفت: کجااست؟

8 Traumgleich zerfließt er, ohne Spuren, verschwindet wie ein Nachtgesicht.

۸ مثل خواب، می‌پرد و یافت نمی شود. ومثل رویای شب، او را خواهند گریزانید.

9 Das Auge, das ihn sah, wird ihn nicht wieder schauen, und seine Heimat sieht ihn nimmer.

۹ چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید، ومکانش باز بر او نخواهد نگریست.

10 Ersatz den Armen seine Kinder leisten; die eignen Hände liefern seine Kinder ab.

۱۰ فرزندانش نزد فقیران تذلل خواهند کرد، و دستهایش دولت او را پس خواهد داد.

11 Er stand in voller Lebenskraft; nun muß sie mit ihm in den Staub.

۱۱ استخوانهایش از جوانی پر است، لیکن همراه او در خاک خواهد خوابید.

12 Wenn ihm das Böse noch so süß im Munde schmeckt, und birgt er's unter seiner Zunge,

۱۲ اگر‌چه شرارت در دهانش شیرین باشد، و آن را زیر زبانش پنهان کند.

13 und spart er's auf und läßt's nicht los, behält es recht in seinem Gaumen,

۱۳ اگر‌چه او را دریغ داردو از دست ندهد، و آن را در میان کام خود نگاه دارد.

14 dann ändert seine Speise sich in seinem Innern, wird Otterngift in seinem Leibe.

۱۴ لیکن خوراک او در احشایش تبدیل می‌شود، و در اندرونش زهرمار می‌گردد.

15 Er speit das Gut, das er verschlang; aus seinem Leibe treibt es Gott. -

۱۵ دولت را فرو برده است و آن را قی خواهد کرد، و خدا آن را از شکمش بیرون خواهد نمود.

16 Er saugt der Nattern Gift; der Viper Zunge tötet ihn. -

۱۶ اوزهر مارها را خواهد مکید، و زبان افعی او راخواهد کشت.

17 Er labt sich nicht an Strömen, an Bächen voll von Honig und von Milch.

۱۷ بر رودخانه‌ها نظر نخواهندکرد، بر نهرها و جویهای شهد و شیر.

18 Er führt zwar sein Erworbenes zum Munde, verschluckt es aber nicht; so, wie's ihm sein Gewinn erlaubt, genießt er's nicht.

۱۸ ثمره زحمت خود را رد کرده، آن را فرو نخواهد برد، وبرحسب دولتی که کسب کرده است، شادی نخواهد نمود.

19 Weil er der Armen Hütten eingerissen, so darf er nichts auf dem geraubten Baugrund bauen.

۱۹ زیرا فقیران را زبون ساخته وترک کرده است. پس خانه‌ای را که دزدیده است، بنا نخواهد کرد.

20 Er kannte nie für seinen Bauch Zufriedenheit; in seiner Lust bekam er nie genug.

۲۰ «زیرا که در حرص خود قناعت را ندانست. پس از نفایس خود، چیزی استرداد نخواهد کرد.

21 Wen zu verzehren er sich vorgenommen, der ist ihm nicht entgangen; drum ist sein Wohlstand nicht von Dauer.

۲۱ چیزی نمانده است که نخورده باشد. پس برخورداری او دوام نخواهد داشت.

22 In vollem Glück befällt ihn Angst; was Elende an Leid bedrückt, kommt über ihn.

۲۲ هنگامی که دولت او بی‌نهایت گردد، در تنگی گرفتار می‌شود، و دست همه ذلیلان بر او استیلاخواهد یافت.

23 Wenn er sich anschickt, seinen Leib zu füllen, entsendet gegen ihn er seines Zornes Glut, und macht er sich ans Essen, beschießt er ihn von oben.

۲۳ در وقتی که شکم خود را پرمی کند، خدا حدت خشم خود را بر او خواهدفرستاد، و حینی که می‌خورد آن را بر او خواهدبارانید.

24 Vom eisernen Geschoß wird er durchbohrt; ihn trifft der eherne Bogen.

۲۴ از اسلحه آهنین خواهد گریخت وکمان برنجین، او را خواهد سفت.

25 Hinein dringt es und kommt heraus aus seinem Rücken. Ein Strahl von Galle fährt heraus; ein Schrecken lagert sich auf ihn.

۲۵ آن رامی کشد و از جسدش بیرون می‌آید، و پیکان براق از زهره‌اش درمی رود و ترسها بر او استیلامی یابد.

26 Den Seinigen, die er geborgen glaubt, ist alles Unheil aufgespart. Sie frißt ein Feuer, das von selber brennt. Wer noch in seinem Zelte übrig ist, dem geht es schlimm.

۲۶ تمامی تاریکی برای ذخایر او نگاه داشته شده است. و آتش ندمیده آنها را خواهدسوزانید، و آنچه را که در چادرش باقی است، خواهد خورد.

27 Die Himmel offenbaren seine Schuld; die Erde selbst erhebt sich wider ihn.

۲۷ آسمانها عصیانش را مکشوف خواهد ساخت، و زمین به ضد او خواهدبرخاست.

28 Hinschwinden seines Hauses Einkünfte und Ausgaben an seinem Zornestag.

۲۸ محصول خانه‌اش زایل خواهد شد، و در روز غضب او نابود خواهد گشت.

29 Das ist des Frevlers Los vor Gott, des Widerspenstigen Geschick vom Höchsten."

۲۹ این است نصیب مرد شریر از خدا و میراث مقدر او ازقادر مطلق.»