Proverbes 19

1 Meilleur est un pauvre qui marche dans son intégrité, qu'un homme aux lèvres fausses, qui est un insensé.

Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.

2 A manquer de prudence il n'y a point d'avantage; et qui précipite ses pas, bronche.

Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.

3 C'est la folie de l'homme qui gâte sa carrière; mais c'est contre l'Éternel que s'irrite son cœur.

Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.

4 La richesse procure beaucoup d'amis, mais le pauvre est abandonné par son ami.

Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.

5 Un faux témoin ne demeure pas impuni, et celui qui émet des mensonges, n'échappera pas.

Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.

6 Il y a beaucoup de flatteurs pour l'homme libéral, et tous les amis sont pour celui qui donne.

Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.

7 Tous les frères du pauvre ont de l'aversion pour lui; combien plus ses amis le quitteront-ils! Il se réclame de leurs promesses, … elles sont évanouies!

Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.

8 Acquérir du sens, c'est aimer son âme; garder la prudence fait trouver le bonheur.

Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.

9 Le faux témoin ne reste pas impuni; et qui profère le mensonge, se perd.

Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.

10 Une vie de délices ne va pas à l'insensé; il va moins encore à l'esclave de commander aux princes.

Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.

11 La raison de l'homme le rend patient, et sa gloire est de passer une faute.

Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.

12 La colère d'un roi est le rugissement du lion; mais sa faveur est comme la rosée sur la verdure.

Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.

13 Le malheur d'un père, c'est un fils insensé; et l'eau qui dégoutte d'un toit sans interruption, c'est une femme querelleuse.

Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.

14 On hérite de ses pères une maison et des biens; mais une femme sensée, est un don de l'Éternel.

Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.

15 La paresse plonge dans le sommeil, et l'âme indolente sentira la faim.

Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.

16 Qui garde le commandement, garde sa vie; qui néglige sa voie, subira la mort.

Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.

17 Celui qui donne au pauvre, prête à l'Éternel, et Il lui rendra son bienfait.

Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

18 Châtie ton fils, pendant qu'il y a espoir; mais jusqu'à le tuer ne te laisse pas emporter!

Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.

19 Que l'emporté subisse la peine; car si tu l'en exemptes, tu devras y revenir.

[Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].

20 Ecoute un conseil, et reçois les leçons, afin que tu sois sage dans la suite de ta vie!

Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.

21 Les projets du cœur de l'homme sont nombreux; mais le décret de l'Éternel, c'est ce qui s'exécute.

Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.

22 La bonté de l'homme fait sa gloire; et le pauvre vaut mieux que le menteur.

Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.

23 La crainte de l'Éternel mène à la vie; on repose rassasié, sans être atteint de malheur.

Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.

24 Le paresseux plonge sa main dans le plat; mais à sa bouche il ne la ramènera pas.

Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.

25 Frappe le moqueur, le faible deviendra sage; avertis l'homme de sens, il entend raison.

Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.

26 Il ruine son père, fait fuir sa mère, le fils impudent, et qui fait honte.

Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.

27 Cesse, mon fils, d'écouter des doctrines qui te détourneraient des paroles de la sagesse.

Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.

28 Un témoin pervers se rit de la justice; et la bouche des impies se repaît d'iniquité.

Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.

29 Les châtiments sont prêts pour les moqueurs; et les coups, pour le dos de l'insensé.

Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.