Proverbes 11

1 La balance fausse est en abomination à l'Éternel; mais le poids juste lui est agréable.

RAB hileli teraziden iğrenir, Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.

2 L'orgueil est-il venu, aussitôt vient l'ignominie; mais la sagesse est avec les humbles.

Küstahlığın ardından utanç gelir, Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.

3 L'intégrité des hommes droits les conduit; mais la perversité des perfides les détruit.

Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.

4 Les biens ne serviront de rien au jour de l'indignation; mais la justice délivrera de la mort.

Gazap günü servet işe yaramaz, Oysa doğruluk ölümden kurtarır.

5 La justice de l'homme intègre aplanit son chemin; mais le méchant tombera par sa méchanceté.

Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.

6 La justice des hommes droits les délivre; mais les perfides sont pris par leur malice.

Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, Ama haini kendi hırsı ele verir.

7 Quand l'homme méchant meurt, son attente périt, et l'espérance des violents est anéantie.

Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, Güvendiği güç de biter.

8 Le juste est délivré de la détresse; mais le méchant y tombe à sa place.

Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.

9 L'impie ruine son prochain par ses paroles; mais les justes sont délivrés par la science.

Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.

10 La ville se réjouit du bien des justes; mais il y a un chant de triomphe quand les méchants périssent.

Doğruların başarısına kent bayram eder, Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.

11 La ville est élevée par la bénédiction des hommes droits; mais elle est renversée par la bouche des méchants.

Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.

12 Celui qui méprise son prochain, est dépourvu de sens; mais l'homme prudent se tait.

Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, Akıllı kişiyse dilini tutar.

13 Celui qui va médisant, révèle le secret; mais celui qui a un cœur loyal, le cache.

Dedikoducu sır saklayamaz, Oysa güvenilir insan sırdaş olur.

14 Le peuple tombe, faute de prudence; mais la délivrance est dans la multitude des gens de bon conseil.

Yol göstereni olmayan ulus düşer, Danışmanı bol olan zafere gider.

15 Celui qui cautionne un étranger, ne peut manquer d'avoir du mal; mais celui qui hait ceux qui frappent dans la main, est en sécurité.

Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.

16 La femme gracieuse obtient de l'honneur, et les hommes violents obtiennent des richesses.

Sevecen kadın onur, Zorbalarsa yalnızca servet kazanır.

17 L'homme bienfaisant se fait du bien à soi-même; mais celui qui est cruel trouble sa propre chair.

İyilikseverin yararı kendinedir, Gaddarsa kendi başına bela getirir.

18 Le méchant fait une œuvre qui le trompe; mais la récompense est assurée à celui qui sème la justice.

Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.

19 Ainsi la justice mène à la vie; mais celui qui poursuit le mal cherche la mort.

Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.

20 Ceux qui ont le cœur dépravé, sont en abomination à l'Éternel; mais ceux qui marchent en intégrité, lui sont agréables.

RAB sapık yürekliden iğrenir, Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.

21 Tôt ou tard, le méchant ne demeurera point impuni; mais la race des justes sera délivrée.

Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, Doğruların soyuysa kurtulur.

22 Une belle femme, qui se détourne de la raison, est comme une bague d'or au groin d'un pourceau.

Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.

23 Le souhait des justes n'est que le bien; mais l'attente des méchants c'est l'indignation.

Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, Kötülerin umutlarıysa gazapla.

24 Tel répand son bien, qui l'augmentera encore davantage; et tel le resserre plus qu'il ne faut, qui sera dans la disette.

Eliaçık olan daha çok kazanır, Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.

25 Celui qui est bienfaisant sera rassasié, et celui qui arrose, sera aussi arrosé lui-même.

Cömert olan bolluğa erecek, Başkasına su verene su verilecek.

26 Celui qui retient le blé est maudit du peuple; mais la bénédiction est sur la tête de celui qui le vend.

Halk buğday istifleyeni lanetler, Ama buğday satanı kutsar.

27 Celui qui recherche le bien, acquiert de la faveur; mais le mal arrivera à celui qui le poursuit.

İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.

28 Celui qui se fie en ses richesses, tombera; mais les justes reverdiront comme la feuille.

Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.

29 Celui qui ne gouverne pas sa maison avec ordre, aura le vent pour héritage; et le fou sera le serviteur de celui qui a le cœur sage.

Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.

30 Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les cœurs.

Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, Bilge kişi insanları kazanır.

31 Voici, le juste reçoit sur la terre sa rétribution; combien plus le méchant et le pécheur?

Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.