Job 15
1 Alors Éliphaz, de Théman, prit la parole, et dit:
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
2 Le sage répond-il par une science vaine, et remplit-il de vent sa poitrine?
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
3 Discute-t-il avec des propos qui ne servent de rien, et avec des paroles sans profit?
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
4 Bien plus, tu abolis la piété, et tu détruis la prière qui s'adresse à Dieu.
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı'nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
5 Ton iniquité inspire ta bouche, et tu as choisi le langage des rusés.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
6 Ta bouche te condamne, et non pas moi; et tes lèvres témoignent contre toi.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
7 Es-tu le premier-né des hommes, et as-tu été formé avant les montagnes?
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
8 As-tu entendu ce qui s'est dit dans le conseil de Dieu, et as-tu pris pour toi la sagesse?
Tanrı'nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
9 Que sais-tu que nous ne sachions? Quelle connaissance as-tu que nous n'ayons aussi?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
10 Il y a aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, plus riches de jours que ton père.
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
11 Est-ce donc peu de chose pour toi que les consolations de Dieu et les paroles dites avec douceur?
Az mı geliyor Tanrı'nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
12 Pourquoi ton cœur s'emporte-t-il? Et pourquoi tes yeux regardent-ils de travers?
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
13 C'est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que tu fais sortir de ta bouche de tels discours!
Tanrı'ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
14 Qu'est-ce qu'un mortel pour qu'il soit pur, et un fils de femme pour qu'il soit juste?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
15 Voici, Dieu ne se fie pas à ses saints, et les cieux ne sont pas purs à ses yeux.
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O'nun gözünde temiz değilse,
16 Combien plus est abominable et corrompu, l'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
17 Je t'instruirai, écoute-moi. Je te raconterai ce que j'ai vu,
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
18 Ce que les sages ont proclamé, ce qu'ils n'ont point caché, l'ayant tenu de leurs pères.
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
19 A eux seuls ce pays avait été donné, et l'étranger n'avait pas pénétré chez eux:
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
20 “Toute sa vie, le méchant est tourmenté, et un petit nombre d'années sont réservées au malfaiteur.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
21 Des bruits effrayants remplissent ses oreilles; en pleine paix, le destructeur vient sur lui.
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
22 Il ne croit pas pouvoir sortir des ténèbres, et il se voit épié par l'épée;
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
23 Il court çà et là, cherchant son pain; il sait que le jour des ténèbres lui est préparé.
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
24 La détresse et l'angoisse l'épouvantent; elles l'assaillent comme un roi prêt au combat;
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
25 Parce qu'il a levé la main contre Dieu, et a bravé le Tout-Puissant:
Çünkü Tanrı'ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten'e meydan okumuş,
26 Il a couru vers lui, avec audace, sous le dos épais de ses boucliers.
Kalın, yumrulu kalkanıyla O'na inatla saldırmıştı.
27 L'embonpoint avait couvert son visage, et la graisse s'était accumulée sur ses flancs;
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
28 C'est pourquoi il habite des villes détruites, des maisons désertes, tout près de n'être plus que des monceaux de pierres.
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
29 Il ne s'enrichira pas, et sa fortune ne subsistera pas, et ses propriétés ne s'étendront pas sur la terre.
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
30 Il ne pourra pas sortir des ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il s'en ira par le souffle de la bouche de Dieu.
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı'nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
31 Qu'il ne compte pas sur la vanité qui le séduit; car la vanité sera sa récompense.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
32 Avant le temps, il prendra fin, et ses branches ne reverdiront point.
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
33 On arrachera ses fruits non mûrs, comme à une vigne; on jettera sa fleur, comme celle d'un olivier.
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
34 Car la famille de l'hypocrite est stérile, et le feu dévore les tentes de l'homme corrompu.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
35 Il conçoit le tourment, et il enfante la peine; et son ventre prépare une déception. “
Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”
