Job 13

1 Voici, mon œil a vu tout cela; mon oreille l'a entendu et compris;

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

2 Ce que vous savez, je le sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

3 Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider auprès de Dieu.

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten'le konuşmak, Davamı Tanrı'yla tartışmak istiyorum.

4 Mais vous, vous êtes des inventeurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins de néant.

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

5 Puissiez-vous demeurer dans le silence, et que ce soit là votre sagesse!

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

6 Écoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

7 Tiendrez-vous des discours injustes en faveur de Dieu? Et, pour le défendre, direz-vous des mensonges?

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O'nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

8 Ferez-vous acception de personnes en sa faveur? Prétendrez-vous plaider pour Dieu?

O'nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı'nın davasını mı savunacaksınız?

9 Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? Comme on trompe un homme, le tromperez-vous?

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?

10 Certainement, il vous reprendra, si secrètement vous faites acception de personnes.

Gizlice O'nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

11 Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point, et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

O'nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

12 Vos réminiscences sont des sentences de cendre, vos remparts sont des remparts de boue!

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

13 Taisez-vous, laissez-moi; je veux parler, et qu'il m'arrive ce qui pourra.

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

14 Pourquoi prendrais-je ma chair dans mes dents? Non, j'exposerai ma vie.

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

15 Voici, il me tuera; je n'ai plus d'espoir. Du moins, je défendrai ma conduite devant lui.

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

16 Et cela me tournera à salut; car un impie ne viendrait pas devant lui.

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.

17 Écoutez, écoutez mes paroles, prêtez l'oreille à mes déclarations.

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

18 Voici, j'ai préparé ma cause. Je sais que je serai justifié.

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

19 Quelqu'un plaidera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je meurs.

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

20 Seulement, ne me fais point deux choses, et alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

21 Éloigne ta main de moi, et que ta terreur ne me trouble point.

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

22 Puis, appelle-moi et je répondrai. Ou bien, que je parle, et tu me répliqueras.

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

23 Combien ai-je commis d'iniquités et de péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché.

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

24 Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

25 Veux-tu effrayer une feuille que le vent emporte, et poursuivre une paille desséchée?

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

26 Pour que tu écrives contre moi d'amers arrêts, et que tu me fasses recevoir la peine des péchés de ma jeunesse;

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

27 Pour que tu mettes mes pieds dans des ceps, que tu épies tous mes chemins, et que tu traces une limite autour de la plante de mes pieds;

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

28 Et ce corps se détruit comme du bois vermoulu, comme un vêtement que la teigne a rongé.

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.