Tite 3

1 Rappelle aux fidèles d'être soumis aux magistrats, aux autorités, de leur obéir, d'être toujours prêts à faire le bien,

υπομιμνησκε αυτους αρχαις [ και ] εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι

2 de ne dire du mal de personne, d'être pacifiques, indulgents, en un mot, de se montrer d'une douceur parfaite envers tous les hommes.

μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενους πραοτητα προς παντας ανθρωπους

3 Nous aussi, nous étions autrefois insensés, rebelles, égarés, asservis à des passions et à des voluptés de tout genre, passant notre vie dans la méchanceté et dans l'envie, des gens détestables, nous haïssant les uns les autres.

ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μισουντες αλληλους

4 Mais, lorsque la bonté de Dieu, notre Sauveur, et son amour envers les hommes ont paru,

οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεου

5 il nous a sauvés, non en vertu des oeuvres de justice que nous aurions faites nous-mêmes, mais par sa propre miséricorde, par une ablution de nouvelle naissance et de renouvellement opéré par l’Esprit-Saint,

ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεις αλλα κατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου

6 qu'il a richement répandu sur nous par Jésus-Christ notre Sauveur:

ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων

7 il a voulu qu'étant justifiés par sa grâce, nous soyons héritiers, en espérance, de la vie éternelle. (aiōnios g166)

ινα δικαιωθεντες τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενωμεθα κατ ελπιδα ζωης αιωνιου (aiōnios g166)

8 Cette parole est certaine et je veux que tu la certifies, afin que ceux qui ont cru en Dieu s'appliquent à pratiquer les bonnes oeuvres: voilà ce qui est bon et utile aux hommes.

πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες τω θεω ταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις

9 Quant aux questions folles, aux généalogies, aux querelles et aux disputes sur la Loi, évite-les; elles sont inutiles et vaines.

μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι

10 Repousse l'hérétique, après lui avoir adressé un premier et un second avertissement,

αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου

11 sachant qu'un tel homme est perverti, et qu'il pèche en ayant lui-même le sentiment de sa condamnation.

ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτος

12 Lorsque je t'aurai envoyé Artémas ou Tychique, hâte-toi de venir me rejoindre à Nicopolis, car j'ai résolu d'y passer l'hiver.

οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι

13 Aie soin de pourvoir au voyage de Zénas le jurisconsulte et d'Apollos, afin que rien ne leur manque;

ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπη

14 il faut que les nôtres aussi apprennent à pratiquer les bonnes oeuvres, de manière à subvenir aux besoins urgents, sous peine d'être des gens stériles.

μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι

15 Tous ceux qui sont avec moi te saluent. Salue ceux qui nous aiment en la foi. Que la grâce soit avec vous tous!

ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων αμην