Jean 10
1 «En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui n'entre pas par la porte dans la bergerie, mais qui l'escalade par un autre endroit, est un voleur et un brigand;
αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης
2 mais celui qui entre par la porte, est un berger des brebis.
ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων
3 Le portier lui ouvre, et les brebis entendent sa voix; il appelle ses brebis par leur nom, et il les conduit dehors:
τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα καλει κατ ονομα και εξαγει αυτα
4 dès qu'il a fait sortir toutes les siennes, il va devant elles, et les brebis le suivent, parce qu'elles connaissent sa voix.
και οταν τα ιδια προβατα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου
5 Elles ne suivront point un étranger, mais elles le fuiront, parce qu'elles ne connaissent point la voix des étrangers.»
αλλοτριω δε ου μη ακολουθησωσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην
6 Jésus leur fit cette allégorie, mais ils ne comprirent pas de quoi il leur parlait.
ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις
7 Jésus reprit et leur dit: «En vérité, en vérité, je vous le dis, je suis la porte des brebis:
ειπεν ουν παλιν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων
8 tous ceux qui sont venus avant moi sont des voleurs et des brigands; mais les brebis ne les ont point écoutés.
παντες οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα
9 Je suis la porte: si quelqu'un entre par moi, il sera sauvé; il entrera et il sortira, et il trouvera de la pâture.
εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τις εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει
10 Le voleur ne vient que pour voler, pour égorger et pour détruire; moi, je suis venu pour que les brebis aient la vie, et qu'elles l'aient abondamment.
ο κλεπτης ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν
11 Je suis le bon berger: le bon berger donne sa vie pour ses brebis;
εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων
12 mais le mercenaire, qui n'est pas berger, à qui les brebis n'appartiennent pas en propre, ne voit pas plutôt venir le loup, qu'il abandonne les brebis, et s'enfuit: le loup les ravit, et disperse le troupeau.
ο μισθωτος δε και ουκ ων ποιμην ου ουκ εισιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει τα προβατα
13 Le mercenaire s'enfuit, parce qu'il est mercenaire, et qu'il n'a nul souci des brebis.
ο δε μισθωτος φευγει οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων
14 Je suis le bon berger: je connais mes brebis et mes brebis me connaissent,
εγω ειμι ο ποιμην ο καλος και γινωσκω τα εμα και γινωσκομαι υπο των εμων
15 comme le Père me connaît et que je connais le Père; et je donne ma vie pour mes brebis.
καθως γινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων
16 J'ai encore d'autres brebis, qui ne sont pas de cette bergerie; il faut aussi que je les conduise: elles entendront ma voix; et il y aura un seul troupeau, un seul berger.
και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ της αυλης ταυτης κακεινα με δει αγαγειν και της φωνης μου ακουσουσιν και γενησεται μια ποιμνη εις ποιμην
17 Mon Père m'aime, parce que je donne ma vie, afin de la reprendre;
δια τουτο ο πατηρ με αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην
18 personne ne me l'ôte, mais je la donne de moi-même; j'ai le pouvoir de la donner, et j'ai le pouvoir de la reprendre: tel est l'ordre que j'ai reçu de mon Père.»
ουδεις αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πατρος μου
19 Ces paroles provoquèrent une nouvelle division parmi les Juifs.
σχισμα ουν παλιν εγενετο εν τοις ιουδαιοις δια τους λογους τουτους
20 Un grand nombre d'entre eux disaient: «Il est possédé d'un démon, il déraisonne: pourquoi l'écoutez-vous?»
ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε
21 D'autres disaient: «Ces paroles ne sont point celles d'un possédé: est-ce qu'un démon peut ouvrir les yeux des aveugles?»
αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμους ανοιγειν
22 Or, on célébrait à Jérusalem la fête de la Dédicace: c'était l'hiver;
εγενετο δε τα εγκαινια εν τοις ιεροσολυμοις και χειμων ην
23 et Jésus se promenait dans le temple, sous le portique de Salomon.
και περιεπατει ο ιησους εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωνος
24 Les Juifs l'entourèrent donc, et lui dirent: «Jusques à quand nous tiendras-tu l'esprit en suspens? Si tu es le Messie, dis-le nous franchement.»
εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν παρρησια
25 Jésus leur répondit: «Je vous l'ai dit, et vous ne le croyez pas: les oeuvres que je fais au nom de mon Père, rendent témoignage de moi;
απεκριθη αυτοις ο ιησους ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατρος μου ταυτα μαρτυρει περι εμου
26 mais vous ne croyez point, parce que vous n'êtes pus de mes brebis,
αλλ υμεις ου πιστευετε ου γαρ εστε εκ των προβατων των εμων καθως ειπον υμιν
27 comme je vous l'ai dit. Mes brebis entendent ma voix; je les connais, et elles me suivent;
τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι
29 Mon Père, qui me les a données, est plus grand que tous; et personne ne peut les ravir de la main de mon Père.
ο πατηρ μου ος δεδωκεν μοι μειζων παντων εστιν και ουδεις δυναται αρπαζειν εκ της χειρος του πατρος μου
30 Le Père et moi, nous ne faisons qu'un.»
εγω και ο πατηρ εν εσμεν
31 Là-dessus, les Juifs ramassèrent de nouveau des pierres pour le lapider.
εβαστασαν ουν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον
32 Jésus leur dit: «J'ai fait sous vos yeux plusieurs bonnes oeuvres, par la puissance de mon Père; pour laquelle me lapidez-vous?»
απεκριθη αυτοις ο ιησους πολλα καλα εργα εδειξα υμιν εκ του πατρος μου δια ποιον αυτων εργον λιθαζετε με
33 Les Juifs lui répondirent: «Ce n'est point pour une bonne oeuvre que nous te lapidons, mais pour un blasphème, et parce qu'étant homme, tu te fais dieu.»
απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι λεγοντες περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεον
34 Jésus leur repartit: «N'est-il pas écrit dans votre Loi: «J'ai dit: Vous êtes des dieux?»
απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων εγω ειπα θεοι εστε
35 Si donc la Loi appelle «dieux» ceux à qui la parole de Dieu a été adressée, et si l'Écriture ne peut être rejetée,
ει εκεινους ειπεν θεους προς ους ο λογος του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη
36 comment pouvez-vous dire à celui que le Père a consacré et qu'il a envoyé dans le monde, «tu blasphèmes, » parce que j'ai dit: «Je suis le Fils de Dieu?»
ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θεου ειμι
37 Si je ne fais pas les oeuvres de mon Père, ne me croyez pas;
ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου μη πιστευετε μοι
38 mais si je les fais, quand même vous ne me croiriez pas, croyez-en mes oeuvres; reconnaissez et sachez que le Père est en moi, et que je suis dans le Père.»
ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευσατε ινα γνωτε και πιστευσητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν αυτω
39 Alors les Juifs cherchèrent de nouveau à se saisir de lui; mais il s 'échappa de leurs mains,
εζητουν ουν παλιν πιασαι αυτον και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων
40 et s'en retourna au delà du Jourdain, dans le lieu où Jean avait baptisé tout d'abord, et il y demeura.
και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει
41 Bien des gens venaient vers lui, et disaient: «Jean n'a point fait de miracles, mais tout ce qu'il a dit de celui-ci est vrai.»
και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην
42 Et il y eu eut là beaucoup qui crurent en lui.
και επιστευσαν πολλοι εκει εις αυτον
