Proverbes 8
1 La sagesse ne crie-t-elle pas? L’intelligence n’élève-t-elle pas sa voix?
Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
2 C’est au sommet des hauteurs près de la route, C’est à la croisée des chemins qu’elle se place;
Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
3 A côté des portes, à l’entrée de la ville, A l’intérieur des portes, elle fait entendre ses cris:
Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
4 Hommes, c’est à vous que je crie, Et ma voix s’adresse aux fils de l’homme.
«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
5 Stupides, apprenez le discernement; Insensés, apprenez l’intelligence.
Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
6 Écoutez, car j’ai de grandes choses à dire, Et mes lèvres s’ouvrent pour enseigner ce qui est droit.
Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
7 Car ma bouche proclame la vérité, Et mes lèvres ont en horreur le mensonge;
Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
8 Toutes les paroles de ma bouche sont justes, Elles n’ont rien de faux ni de détourné;
Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
9 Toutes sont claires pour celui qui est intelligent, Et droites pour ceux qui ont trouvé la science.
Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
10 Préférez mes instructions à l’argent, Et la science à l’or le plus précieux;
Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
11 Car la sagesse vaut mieux que les perles, Elle a plus de valeur que tous les objets de prix.
Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
12 Moi, la sagesse, j’ai pour demeure le discernement, Et je possède la science de la réflexion.
Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
13 La crainte de l’Éternel, c’est la haine du mal; L’arrogance et l’orgueil, la voie du mal, Et la bouche perverse, voilà ce que je hais.
Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
14 Le conseil et le succès m’appartiennent; Je suis l’intelligence, la force est à moi.
Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
15 Par moi les rois règnent, Et les princes ordonnent ce qui est juste;
Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
16 Par moi gouvernent les chefs, Les grands, tous les juges de la terre.
Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
17 J’aime ceux qui m’aiment, Et ceux qui me cherchent me trouvent.
Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
18 Avec moi sont la richesse et la gloire, Les biens durables et la justice.
Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
19 Mon fruit est meilleur que l’or, que l’or pur, Et mon produit est préférable à l’argent.
Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
20 Je marche dans le chemin de la justice, Au milieu des sentiers de la droiture,
Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
21 Pour donner des biens à ceux qui m’aiment, Et pour remplir leurs trésors.
Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
22 L’Éternel m’a créée la première de ses œuvres, Avant ses œuvres les plus anciennes.
Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
23 J’ai été établie depuis l’éternité, Dès le commencement, avant l’origine de la terre.
Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
24 Je fus enfantée quand il n’y avait point d’abîmes, Point de sources chargées d’eaux;
Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
25 Avant que les montagnes soient affermies, Avant que les collines existent, je fus enfantée;
Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
26 Il n’avait encore fait ni la terre, ni les campagnes, Ni le premier atome de la poussière du monde.
Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
27 Lorsqu’il disposa les cieux, j’étais là; Lorsqu’il traça un cercle à la surface de l’abîme,
Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
28 Lorsqu’il fixa les nuages en haut, Et que les sources de l’abîme jaillirent avec force,
Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
29 Lorsqu’il donna une limite à la mer, Pour que les eaux n’en franchissent pas les bords, Lorsqu’il posa les fondements de la terre,
Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
30 J’étais à l’œuvre auprès de lui, Et je faisais tous les jours ses délices, Jouant sans cesse en sa présence,
Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
31 Jouant sur le globe de sa terre, Et trouvant mon bonheur parmi les fils de l’homme.
Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
32 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et heureux ceux qui observent mes voies!
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
33 Écoutez l’instruction, pour devenir sages, Ne la rejetez pas.
Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
34 Heureux l’homme qui m’écoute, Qui veille chaque jour à mes portes, Et qui en garde les poteaux!
Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
35 Car celui qui me trouve a trouvé la vie, Et il obtient la faveur de l’Éternel.
Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
36 Mais celui qui pèche contre moi nuit à son âme; Tous ceux qui me haïssent aiment la mort.
Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
