Job 14

1 L'homme, né de la femme, vit peu, et il est plein d'emportement.

Sejak lahir manusia itu lemah, tidak berdaya; hidupnya singkat serta penuh derita.

2 Il tombe comme une fleur s'épanouit; il passe comme une ombre; il n's'arrête jamais.

Ia bersemi dan layu seperti kembang; lenyap seperti bayangan, terus menghilang.

3 N'est-ce pas de vous qu'il tient sa raison? Et n'est-ce point vous qui l'appelez devant vous pour être jugé?

Ya Allah, masakan Engkau mau memandangku, dan menghadapkan aku ke pengadilan-Mu!

4 Qui sera exempt de souillure? Personne.

Dapatkah manusia yang berdosa mendatangkan hal yang sempurna?

5 Sa vie sur la terre n'eût-elle duré qu'un jour. L'homme peut supputer lui- même le nombre de ses mois; vous avez fixé le terme; nul ne le dépasse.

Jumlah umur manusia sudah Kautentukan; jumlah bulannya sudah Kaupastikan. Kautetapkan pula batas-batas hidupnya; tidak mungkin ia melangkahinya.

6 Détournez-vous donc de lui afin qu'il se repose et qu'il se complaise en sa vie, comme le travailleur à gages.

Biarkanlah ia beristirahat, jangan ganggu dia; supaya ia dapat menikmati hidupnya sampai selesai tugasnya.

7 L'arbre ne perd point toute espérance; si on le taille, il fleurira encore, et il ne manquera pas de rejetons.

Masih ada harapan bagi pohon yang ditebang; ia akan bertunas lagi, lalu bercabang.

8 S'il a vieilli, sa racine est encore en terre; si son tronc s'est flétri au milieu des rochers,

Meskipun di dalam tanah akarnya menjadi lapuk, dan tanggulnya mati karena busuk,

9 La senteur de l'eau le ranimera, et il portera des fruits comme un jeune plant.

tetapi bila disentuh air, ia tumbuh lagi; seperti tanaman muda, tunas-tunasnya muncul kembali.

10 L'homme meurt et il disparaît; le mortel tombe et il n'est plus.

Tapi bila manusia mati, habis riwayatnya; ia meninggal dunia, lalu ke mana perginya?

11 La mer à la longue s'appauvrit; le fleuve abandonné à lui-même se dessèche;

Seperti air menguap dari dalam telaga, seperti sungai surut sampai habis airnya,

12 L'homme une fois couché ne se relèvera pas que le ciel ne se dissolve; les morts ne sortiront pas de leur sommeil.

begitu pula manusia yang telah mati: ia tidak akan dapat bangkit kembali. Ia tak akan terjaga selama langit masih ada, tak pernah lagi bangun dari tidurnya.

13 Puissiez-vous me garder dans les enfers; et me cacher jusqu'à ce que votre courroux s'apaise; et me marquer le temps où vous vous souviendrez de moi. (Sheol h7585)

Sembunyikanlah aku di dalam dunia orang mati; lindungilah aku sampai Kau tidak marah lagi. Tapi tentukanlah waktu untuk mengingat diriku. (Sheol h7585)

14 Car l'homme sera mort, lorsqu'il aura remplit les jours de sa vie, il vivra. J'attendrai jusqu'à ce que je renaisse.

Sebab, apabila manusia mati, dapatkah ia hidup kembali? Hari demi hari aku menunggu sampai masa pahitku ini lalu.

15 Vous m'appellerez alors et je vous obéirai: ne rejetez donc pas les œuvres de vos mains.

Maka Engkau akan memanggil aku, dan aku pun akan memberi jawaban; Engkau akan sayang lagi kepadaku, makhluk yang Kauciptakan.

16 Vous avez compté mes actions et nulle de mes fautes ne vous est échappée.

Lalu akan Kauawasi setiap langkahku, tapi tidak lagi Kauperhatikan dosaku.

17 Vous avez scellé mes péchés dans un sac; vous avez mis un signe à ceux que la contrainte m'a fait commettre.

Dosaku akan Kauampuni dan Kausingkirkan; salahku waktu dulu akan Kauhapuskan.

18 Mais les monts s'écroulent, les roches sont déracinées;

Kelak gunung-gunung akan runtuh dan porak poranda, dan gunung batu yang kokoh bergeser dari tempatnya.

19 Les eaux aplanissent la pierre; les ondes couvrent les hautes cimes des monts; et vous avez détruit la patience de l'homme.

Batu-batu akan dikikis oleh air yang mengalir kuat; tanah akan dihanyutkan oleh hujan yang lebat. Demikianlah Kauhancurkan harapan manusia.

20 Vous l'avez poussé à la mort et il est parti; vous avez tourné vers lui votre visage et vous l'avez congédié.

Kaukalahkan dia untuk selama-lamanya; Kausuruh dia pergi dan Kauubah wajahnya.

21 Des fils nombreux sont issus de lui et il n'en sait rien; sa postérité n'est pas nombreuse; il l'ignore.

Anak-anaknya menjadi orang mulia, tetapi ia tidak mengetahuinya. Dan apabila mereka menjadi hina, tak ada yang memberitahukan kepadanya.

22 Mais ses chairs ont connu la souffrance et son âme a été affligée.

Hanya nyeri tubuhnya yang dirasakannya; hanya pilu hatinya yang dideritanya."