Psaumes 49
1 Au chef de musique. Des fils de Coré. Psaume. Vous, tous les peuples, entendez ceci; vous, tous les habitants du monde, prêtez l’oreille;
Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.
2 Fils des gens du commun, et fils des grands, le riche et le pauvre pareillement:
Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.
3 Ma bouche dira des paroles de sagesse, et la méditation de mon cœur sera [pleine] d’intelligence;
Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.
4 Je prêterai l’oreille au discours sentencieux, j’exposerai mon énigme sur la harpe.
Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.
5 Pourquoi craindrais-je au mauvais jour, quand l’iniquité de ceux qui me talonnent m’enveloppe?
Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?
6 Ils se confient en leurs biens et se glorifient en l’abondance de leurs richesses…
Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;
7 Un homme ne pourra en aucune manière racheter son frère, ni donner à Dieu sa rançon,
Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;
8 (Car précieux est le rachat de leur âme, et il faut qu’il y renonce à jamais, )
(Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);
9 Afin qu’il vive encore, à toujours, [et] qu’il ne voie pas la fosse.
Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.
10 Car il voit que les sages meurent, que le sot et l’insensé périssent pareillement et laissent leurs biens à d’autres.
Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.
11 Leur [pensée] intérieure est que leurs maisons durent à toujours, et leurs demeures de génération en génération; ils appellent les terres de leur propre nom.
Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.
12 Pourtant l’homme qui est en honneur ne dure pas; il est semblable aux bêtes qui périssent.
Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.
13 Ce chemin qu’ils tiennent est leur folie; mais ceux qui viennent après eux prennent plaisir aux propos de leur bouche. (Sélah)
Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)
14 Ils gisent dans le shéol comme des brebis: la mort se repaît d’eux, et au matin les hommes droits domineront sur eux; et leur beauté va se consumer dans le shéol, sans qu’ils aient plus de demeure. (Sheol h7585)
Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol h7585)
Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne crains pas quand un homme s’enrichit, quand la gloire de sa maison s’accroît;
Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;
17 Car, lorsqu’il mourra, il n’emportera rien; sa gloire ne descendra pas après lui,
Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.
18 Quoique pendant sa vie il bénisse son âme (et on te louera, si tu te fais du bien),
Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;
19 Il s’en ira jusqu’à la génération de ses pères: ils ne verront jamais la lumière.
Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.
20 L’homme qui est en honneur et n’a point d’intelligence, est comme les bêtes qui périssent.
Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.
