Psalmien 102
1 Raadollisen rukous, kuin hän murheissansa on, ja valituksensa Herran eteen vuodattaa. Herra, kuule minun rukoukseni, ja anna minun huutoni tykös tulla!
Господе! Чуј молитву моју, и вика моја нек изађе преда Те.
2 Älä kasvojas minulta peitä hädässä: kallista korvas minun puoleeni; koska minä sinua rukoilen, niin kuule pian minun rukoukseni.
Немој одвратити лице своје од мене; у дан кад сам у невољи пригни к мени ухо своје, у дан кад Те призивам, похитај, услиши ме.
3 Sillä minun päiväni ovat kuluneet niinkuin savu, ja minun luuni ovat poltetut niinkuin kekäle.
Јер прођоше као дим дани моји, кости моје као топионица огореше.
4 Minun sydämeni on lyöty ja kuivettunut niinkuin heinä, niin että minä myös unohdan leipäni syödä.
Покошено је као трава и посахло срце моје, да заборавих јести хлеб свој.
5 Minun luuni tarttuvat lihaani huokauksestani.
Од уздисања мог приону кост моја за месо моје.
6 Minä olen niinkuin ruovonpäristäjä korvessa: minä olen niinkuin hyypiä hävitetyissä kaupungeissa.
Постадох као гем у пустињи; ја сам као сова на зидинама.
7 Minä valvon, ja olen niinkuin yksinäinen lintu katon päällä.
Не спавам, и седим као птица без друга на крову.
8 Joka päivä häpäisevät viholliseni minua, ja jotka minua syljeskelevät, vannovat minun kauttani.
Сваки дан руже ме непријатељи моји, и који су се помамили на мене, мном се уклињу.
9 Sillä minä syön tuhkaa niinkuin leipää, ja sekoitan juomani itkulla,
Једем пепео као хлеб, и пиће своје растварам сузама.
10 Sinun uhkaukses ja vihas tähden, ettäs minun nostanut olet ja paiskannut maahan.
Од гнева Твог и срдње Твоје; јер подигавши ме бацио си ме.
11 Minun päiväni ovat kuluneet niinkuin varjo, ja minä kuivetun niinkuin ruoho.
Дани су моји као сен, који пролази, и ја као трава осуших се.
12 Mutta sinä, Herra, pysyt ijankaikkisesti, ja sinun muistos sukukunnasta sukukuntaan.
А Ти, Господе, остајеш довека, и спомен Твој од колена до колена.
13 Nouse siis ja armahda Zionia; sillä aika on häntä armahtaa, ja aika on tullut.
Ти ћеш устати, смиловаћеш се на Сион, јер је време смиловати се на њ, јер је дошло време;
14 Sillä sinun palvelias halajavat sitä rakentaa, ja näkisivät mielellänsä, että hänen kivensä ja kalkkinsa valmiit olisivat,
Јер слугама Твојим омиле и камење његово, и прах његов жале.
15 Että pakanat Herran nimeä pelkäisivät, ja kaikki kuninkaat maan päällä sinun kunniaas.
Тада ће се незнабошци бојати имена Господњег, и сви цареви земаљски славе Његове;
16 Kuin Herra rakentaa Zionin, niin hän nähdään kunniassansa.
Јер ће Господ сазидати Сион, и јавити се у слави својој;
17 Hän kääntää itsensä hyljättyjen rukouksen puoleen, ja ei katso heidän rukoustansa ylön.
Погледаће на молитву оних који немају помоћи, и неће се оглушити молбе њихове.
18 Se pitää kirjoitettaman tulevaisille sukukunnille, ja se kansa, joka luodaan, pitää kiittämän Herraa.
Написаће се ово потоњем роду, и народ наново створен хвалиће Господа.
19 Sillä hän katselee pyhästä korkeudestansa: Herra näkee taivaasta maan päälle,
Што је приникао са свете висине своје, Господ погледао с неба на земљу.
20 Että hän kuulee vankein huokaukset, ja kirvoittaa kuoleman lapset;
Да чује уздисање сужњево, и одреши синове смртне;
21 Että he saarnaavat Herran nimeä Zionissa, ja hänen kiitostansa Jerusalemissa,
Да би казивали на Сиону име Господње и хвалу Његову у Јерусалиму,
22 Koska kansat ynnä kokoontuvat, ja valtakunnat, Herraa palvelemaan.
Кад се скупе народи и царства да служе Господу.
23 Hän nöyryyttää tiellä minun voimani: hän lyhentää minun päiväni.
Строшио је на путу крепост моју, скратио дане моје.
24 Minä sanoin: minun Jumalani, älä minua ota pois keski-ijässäni: sinun ajastaikas pysyvät suvusta sukuun.
Рекох: Боже мој! Немој ме узети у половини дана мојих. Твоје су године од колена до колена.
25 Sinä olet muinen maan perustanut, ja taivaat ovat sinun käsialas.
Давно си поставио земљу, и небеса су дело руку Твојих.
26 Ne katoovat, mutta sinä pysyt: ne kaikki vanhenevat niinkuin vaate: ne muuttuvat niinkuin vaate, koska sinä heitä muuttelet.
То ће проћи, а Ти ћеш остати; све ће то као хаљина оветшати, као хаљину променићеш их и промениће се.
27 Mutta sinä pysyt niinkuin sinä olet, ja sinun vuotes ei lopu.
Али Ти си тај исти и године Твоје неће истећи.
28 Sinun palveliais lapset pysyvät ja heidän sikiänsä sinun edessäs menestyvät.
Синови ће слуга Твојих живети, и семе ће се њихово утврдити пред лицем Твојим.
