Psalmaro 86

1 Preĝo de David. Klinu, ho Eternulo, Vian orelon, aŭskultu min; Ĉar mi estas mizera kaj malriĉa.

En Bøn af David. Bøj dit Øre, HERRE, og svar mig, thi jeg er arm og fattig!

2 Konservu mian animon, ĉar mi estas fidela; Ho Vi, mia Dio, helpu Vian sklavon, kiu fidas Vin.

Vogt min Sjæl, thi jeg ærer dig; frels din Tjener, som stoler paa dig!

3 Korfavoru min, ho mia Sinjoro, Ĉar mi vokas al Vi la tutan tagon.

Vær mig naadig, Herre, du er min Gud; thi jeg raaber til dig Dagen igennem.

4 Ĝojigu la animon de Via sklavo, Ĉar al Vi, ho mia Sinjoro, mi levas mian animon.

Glæd din Tjeners Sjæl, thi til dig, o Herre, løfter jeg min Sjæl;

5 Ĉar Vi, mia Sinjoro, estas bona kaj pardonema Kaj tre favora por ĉiuj, kiuj Vin vokas.

thi du, o Herre, er god og rund til at forlade, rig paa Naade mod alle, der paakalder dig.

6 Aŭskultu, ho Eternulo, mian preĝon, Kaj atentu la voĉon de mia petego.

Lyt til min Bøn, o HERRE, laan Øre til min tryglende Røst!

7 En tago de mia sufero mi Vin vokas, Por ke Vi aŭskultu min.

Paa Nødens Dag paakalder jeg dig, thi du svarer mig.

8 Ne ekzistas simila al Vi inter la dioj, ho mia Sinjoro, Kaj ne ekzistas faroj kiel Viaj.

Der er ingen som du blandt Guderne, Herre, og uden Lige er dine Gerninger.

9 Ĉiuj popoloj, kiujn Vi kreis, venos kaj kliniĝos antaŭ Via vizaĝo, ho mia Sinjoro, Kaj honoros Vian nomon.

Alle Folk, som du har skabt, skal komme, Herre, og tilbede dig, og de skal ære dit Navn.

10 Ĉar Vi estas granda kaj Vi faras miraklojn; Vi sola estas Dio.

Thi du er stor og gør vidunderlige Ting, du alene er Gud.

11 Montru al mi, ho Eternulo, Vian vojon, por ke mi iru en Via vero; Dediĉu mian koron al la respektado de Via nomo.

Lær mig, HERRE, din Vej, at jeg kan vandre i din Sandhed; vend mit Hjerte til dette ene: at frygte dit Navn.

12 Mi dankos Vin, ho mia Sinjoro, mia Dio, per mia tuta koro, Kaj mi honoros Vian nomon eterne.

Jeg vil takke dig, Herre min Gud, af hele mit Hjerte, evindelig ære dit Navn;

13 Ĉar granda estas Via boneco al mi; Kaj Vi savis mian animon el la profundo de Ŝeol. (Sheol h7585)

thi stor er din Miskundhed mod mig, min Sjæl har du frelst fra Dødsrigets Dyb. (Sheol h7585)

14 Ho Dio, fieruloj leviĝis kontraŭ mi, Kaj anaro da premantoj serĉas mian animon Kaj ne havas Vin antaŭ si.

Frække har rejst sig imod mig, Gud, Voldsmænd i Flok vil tage mit Liv, og dig har de ikke for Øje.

15 Sed Vi, mia Sinjoro, estas Dio kompatema kaj favorkora, Longetolerema kaj tre bona kaj verama.

Men, Herre, du er en barmhjertig og naadig Gud, langmodig og rig paa Naade og Sandhed.

16 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Donu Vian forton al Via sklavo, Kaj helpu la filon de Via sklavino.

Vend dig til mig og vær mig naadig, giv din Tjener din Styrke, frels din Tjenerindes Søn!

17 Faru super mi signon por bono, Por ke miaj malamantoj vidu kaj hontiĝu, Ĉar Vi, ho Eternulo, min helpos kaj konsolos.

Und mig et Tegn paa din Godhed, at mine Fjender med Skamme maa se, at du, o HERRE, hjælper og trøster mig!