Psalmaro 3
1 Psalmo de David, kiam li forkuris de sia filo Abŝalom. Ho Eternulo, kiel multaj estas miaj premantoj, Multaj leviĝis kontraŭ mi!
En Salme af David, da han flygtede for sin Søn Absalom.
2 Multaj diradas pri mia animo: Ne ekzistas por li savo de Dio. (Sela)
HERRE, hvor er mine Fjender mange! Mange er de, som rejser sig mod mig,
3 Sed Vi, ho Eternulo, estas ŝildo por mi, Mia honoro kaj levanto de mia kapo.
mange, som siger om min Sjæl: »Der er ingen Frelse for ham hos Gud!« (Sela)
4 Per mia voĉo mi vokas al la Eternulo, Kaj Li respondas al mi de Sia sankta monto. (Sela)
Men, HERRE, du er et Skjold for mig, min Ære og den, der løfter mit Hoved.
5 Mi kuŝiĝas kaj endormiĝas, Kaj mi vekiĝas, ĉar la Eternulo min subtenas.
Jeg raaber højlydt til HERREN, han svarer mig fra sit hellige Bjerg. (Sela)
6 Mi ne timas miriadojn da kontraŭuloj, Kiuj estas ĉirkaŭ mi.
Jeg lagde mig og sov ind, jeg vaagned, thi HERREN holder mig oppe.
7 Leviĝu, ho Eternulo, savu min, mia Dio; Ĉar Vi frapis al ĉiuj miaj malamikoj la vangojn, La dentojn de la malpiuloj Vi frakasis.
Jeg frygter ikke Titusinder af Folk, som trindt om lejrer sig mod mig.
8 Ĉe la Eternulo estas la savo; Super Via popolo estu Via beno. (Sela)
Rejs dig, HERRE, frels mig, min Gud, thi alle mine Fjender slog du paa Kind, du brød de gudløses Tænder! Hos HERREN er Frelsen; din Velsignelse over dit Folk! (Sela)
