Psalmaro 119
1 Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
Svētīgi tie, kas nenoziedzīgi savos ceļos, kas staigā Tā Kunga bauslībā.
2 Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
Svētīgi tie, kas Viņa liecības tur, kas no visas sirds Viņu meklē,
3 Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
Netaisnību nedara, bet staigā pa Viņa ceļiem.
4 Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
Tu esi pavēlējis, Tavus baušļus cieti sargāt.
5 Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
Kaut mani ceļi uz to vien dzītos, Tavus likumus sargāt.
6 Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
Kad es raudzīšos uz visiem Taviem baušļiem, tad netapšu kaunā.
7 Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
Es Tev pateikšos ar skaidru sirdi, kad būšu mācījies Tavas taisnības tiesas.
8 Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
Es turēšu Tavus likumus; neatstāj mani pavisam.
9 Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
Kā jauneklis savu ceļu turēs šķīstu? Kad viņš turas pēc Taviem vārdiem.
10 Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
Es Tevi meklēju no visas sirds; neliec man nomaldīties no Taviem baušļiem.
11 En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
Es paturu Tavus vārdus savā sirdī, ka negrēkoju pret Tevi.
12 Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Slavēts esi Tu, Kungs; māci man Tavus likumus.
13 Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
Ar savām lūpām es izteikšu visas Tavas mutes tiesas.
14 Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
Es priecājos par Tavas liecības ceļu kā vien par kādu mantu.
15 Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
Es pārdomāju Tavas pavēles un ņemu vērā Tavus ceļus.
16 Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
Es priecājos par Taviem likumiem; Tavu vārdu es neaizmirstu.
17 Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
Dari labu Savam kalpam, ka es dzīvoju un pasargu Tavu vārdu.
18 Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
Atdari manas acis, ka es uzlūkoju Tavas bauslības brīnumus.
19 Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
Es esmu svešinieks virs zemes; neapslēp priekš manis Tavus baušļus.
20 Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
Mana dvēsele ir satriekta caur ilgošanos pēc Tavām tiesām vienmēr.
21 Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
Tu rāji pārgalvjus, tos nolādētos, kas no Taviem baušļiem nomaldās.
22 Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
Novērs no manis kaunu un negodu, jo es turu Tavas liecības.
23 Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
Kaut arī lieli kungi sēž un runā pret mani, bet Tavs kalps apdomā Tavus likumus.
24 Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
Tavas liecības ir mans prieks un padoms.
25 Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
Mana dvēsele līp pie pīšļiem; dari man dzīvu pēc Tava Vārda.
26 Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Es izteicu savus ceļus, un Tu mani paklausi; māci man Tavus likumus.
27 Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
Liec man saprast Tavu likumu ceļus, ka es varu pārdomāt Tavus brīnumus.
28 Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
Mana dvēsele raud noskumusi; stiprini mani ar Tavu Vārdu.
29 La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
Novērs no manis viltības ceļu un dāvini man Tavu bauslību.
30 La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
Patiesības ceļu es esmu izredzējies, Tavas tiesas esmu licis savā priekšā.
31 Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
Es turos pie Tavām liecībām, ak Kungs, nepamet mani kaunā.
32 Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
Kad Tu manu sirdi atvieglini, tad es teku Tavas bauslības ceļu.
33 Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
Māci man, Kungs, Tavu likumu ceļus, ka es tos pasargu līdz galam.
34 Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
Dod man saprašanu, ka es Tavu bauslību sargu un to turu no visas sirds.
35 Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
Vadi mani uz Tavas bauslības ceļu, jo pie tā man ir labs prāts.
36 Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
Loki manu sirdi pie Tavām liecībām, un ne pie mantu kārības.
37 Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
Nogriez manas acis, ka tās neskatās uz nelietību, dari mani dzīvu uz Tava ceļa.
38 Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
Apstiprini Savam kalpam Tavu vārdu, tiem par labu, kas Tevi bīstas.
39 Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
Novērs manu kaunu, par ko es bīstos, jo Tavas tiesas ir labas.
40 Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
Redzi, es mīlu Tavas pavēles; dari mani dzīvu pēc Tavas taisnības.
41 Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
Kungs, lai man nāk Tava žēlastība, Tava pestīšana pēc Tava vārda,
42 Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
Ka varu atbildēt savam mēdītājam, jo es paļaujos uz Tavu vārdu.
43 Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
Un neatrauj pavisam no manas mutes patiesības vārdu, jo es ceru uz Tavām tiesām.
44 Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
Es turēšu Tavu bauslību vienmēr, mūžīgi mūžam.
45 Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Un es staigāšu bez bēdām, jo es meklēju Tavas pavēles.
46 Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
Par Tavām liecībām es runāšu ķēniņu priekšā un nepalikšu kaunā.
47 Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
Es priecājos par Taviem baušļiem, ko es mīlēju.
48 Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
Un es paceļu savas rokas pie Taviem baušļiem, ko es mīlēju, un pārdomāju Tavus likumus.
49 Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
Piemini Savam kalpam to vārdu, uz ko Tu man lieci cerēt.
50 Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
Šī ir mana iepriecināšana manās bēdās, jo Tava apsolīšana mani dara dzīvu.
51 Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
Pārgalvji mani apsmej pārlieku, bet es neatkāpjos no Tavas bauslības.
52 Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
Kungs, kad es pieminu Tavas tiesas no senlaikiem, tad topu iepriecināts.
53 Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
Lielas dusmas mani pārņēmušas to bezdievīgo dēļ, kas Tavu bauslību atstāj.
54 Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
Tava bauslība ir mana dziesma manas svešniecības namā.
55 Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
Kungs, naktī es pieminu Tavu vārdu un turu Tavu bausli.
56 Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
Tā ir mana manta, ka es turu Tavas pavēles.
57 Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
Tu, Kungs, esi mana daļa; es esmu solījis, turēt Tavus Vārdus.
58 Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
Es Tevi pielūdzu no visas sirds; esi man žēlīgs pēc Tavas apsolīšanas.
59 Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
Es apdomāju savus ceļus un griežu savas kājas pie Tavām liecībām.
60 Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
Es steidzos un nekavējos, Tavus baušļus turēt.
61 Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
Bezdievīgie man apmetuši valgus, taču es neaizmirstu Tavu bauslību.
62 En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
Nakts vidū es ceļos, Tev pateikties par Tavas taisnības tiesām.
63 Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
Es piebiedrojos visiem, kas Tevi bīstas, un visiem, kas tur Tavas pavēles.
64 De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Kungs, zeme ir pilna Tavas žēlastības; māci man Tavus likumus.
65 Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
Tu dari labu Savam kalpam, ak Kungs, pēc Sava vārda.
66 Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
Māci man labu saprašanu un atzīšanu, jo es ticu Taviem baušļiem.
67 Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
Pirms tapu pazemots, es alojos; bet nu es turu Tavu Vārdu.
68 Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
Tu esi labs un dari labu, māci man Tavus likumus.
69 Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
Pārgalvji izperē melus pret mani, bet es turu Tavas pavēles no visas sirds.
70 Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
Viņu sirds ir bieza kā tauki, bet es priecājos par Tavu bauslību.
71 Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
Labi man, ka esmu apbēdināts, lai mācos Tavus likumus.
72 Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
Tavas mutes bauslība man ir labāka nekā tūkstoši zelta un sudraba.
73 Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
Tavas rokas mani radījušas un taisījušas; dari mani gudru, ka es mācos Tavus baušļus.
74 Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
Kas Tevi bīstas, mani uzlūko un priecājās; jo es gaidu uz Taviem vārdiem.
75 Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
Es zinu, Kungs, ka Tavas tiesas ir taisnas, un Tu mani esi pazemojis pēc Tavas uzticības.
76 Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
Lai jel Tava žēlastība man ir par iepriecināšanu, tā kā Tu Savam kalpam esi solījis.
77 Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
Lai Tava žēlastība man notiek, ka es dzīvoju, jo Tava bauslība ir mans prieks.
78 Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
Lai top kaunā pārgalvji, kas mani ar meliem nospieduši; bet es pārdomāju Tavas pavēles.
79 Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
Lai pie manis griežas, kas Tevi bīstas, un kas pazīst Tavas liecības.
80 Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
Lai mana sirds ir skaidra pie Taviem likumiem, ka netopu kaunā.
81 Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
Manai dvēselei slāpst pēc Tavas pestīšanas; es ceru uz Taviem vārdiem.
82 Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
Manas acis ilgojās pēc Tavām apsolīšanām, ka es saku: kad Tu mani iepriecināsi?
83 Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
Jo es esmu kā ādas trauks dūmos; taču es neaizmirstu Tavus likumus.
84 Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
Cik tad Tavam kalpam dienu? Kad Tu turēsi sodu pār maniem vajātājiem?
85 Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
Pārgalvji man rok bedres, tie, kas neturas pēc Tavas bauslības.
86 Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
Visi Tavi baušļi ir patiesība; tie mani vajā ar meliem, - palīdzi man!
87 Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
Tie mani gandrīz iznīcinājuši virs zemes, bet es neesmu atstājis Tavas pavēles.
88 Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
Atspirdzini mani pēc Tavas žēlastības, tad es sargāšu Tavas mutes liecību.
89 Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
Kungs, Tavs vārds pastāv mūžīgi debesīs.
90 Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
Tava patiesība stāv līdz radu radiem. Tu zemi esi stiprinājis, ka tā stāv.
91 Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
Pēc Taviem likumiem tie vēl šodien stāv, jo viss Tev kalpo.
92 Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
Ja Tava bauslība nebūtu bijusi mans prieks, tad es jau sen būtu bojā gājis savās bēdās.
93 Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
Tavas pavēles es neaizmirsīšu ne mūžam, jo caur tām Tu mani esi atspirdzinājis.
94 Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
Tavs es esmu, atpestī mani; jo es meklēju Tavas pavēles.
95 Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
Bezdievīgie glūn uz mani, mani samaitāt, bet es lieku vērā Tavas liecības.
96 Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
Es esmu redzējis, ka ikvienam stiprumam ir gals, bet Tavs bauslis pastāv bez gala.
97 Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
Cik ļoti es mīlēju Tavu bauslību! To es pārdomāju ikdienas.
98 Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
Ar Saviem baušļiem Tu dari mani gudrāku pār maniem ienaidniekiem, jo tie (baušļi) ir mūžam pie manis.
99 Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
Es esmu vairāk izmācīts nekā visi mani mācītāji, jo es pārdomāju Tavas liecības.
100 Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
Es esmu prātīgāks nekā tie vecie, jo es turu Tavas pavēles.
101 De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
Es atrauju savu kāju no visiem blēžu ceļiem, ka es sargāju Tavu vārdu.
102 De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
Es neatkāpjos no Tavām tiesām, jo Tu mani māci.
103 Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
Cik saldi ir Tavi vārdi manai mutei, saldāki par medu manām lūpām!
104 De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
Caur Tavām pavēlēm es topu prātīgs, tādēļ es ienīstu visus viltus ceļus.
105 Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
Tavs vārds ir manas kājas spīdeklis un gaišums uz maniem ceļiem.
106 Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
Es esmu zvērējis un to turēšu stipri, ka es sargāšu Tavas taisnības tiesas.
107 Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
Es esmu ļoti apbēdināts, Kungs, atspirdzini mani pēc Tava vārda.
108 La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
Ak Kungs, lai Tev jel patīk manas mutes upuri, un māci man Tavas tiesas.
109 Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
Mana dvēsele stāv vienmēr manā rokā, taču es neaizmirstu Tavu bauslību.
110 La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
Bezdievīgie man liek valgus, taču es nealojos no Tavām pavēlēm.
111 Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
Tavas liecības es turu par savu mantu mūžīgi, jo tās ir manas sirds līksmība.
112 Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
Es griežu savu sirdi, darīt Tavus likumus mūžīgi līdz pat galam.
113 Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
Es ienīstu tos divprātīgos un mīlēju Tavu bauslību.
114 Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
Tu esi mans patvērums un manas priekšturamās bruņas; uz Tavu vārdu es gaidu.
115 Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
Atstājaties no manis, jūs ļauna darītāji, ka es varu turēt sava Dieva baušļus.
116 Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
Uzturi mani pēc Tava Vārda, ka es dzīvoju, un lai es kaunā netopu savā cerībā.
117 Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
Stiprini mani, ka topu vesels, tad es skatīšos uz Taviem likumiem vienmēr.
118 Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
Tu atmeti visus, kas no Taviem likumiem nomaldās; jo meli ir viņu viltus būšana.
119 Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
Tu atmeti visus bezdievīgos virs zemes kā sārņus, tādēļ es mīļoju Tavas liecības.
120 De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
Es tā bīstos no Tevis, ka šaušalas pāriet pār manām miesām, un man ir bail no Tavām sodībām.
121 Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
Es daru tiesu un taisnību; nenodod mani maniem varas darītājiem.
122 Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
Aizstāvi Tu Savu kalpu uz labu, ka pārgalvji mani nepārvar.
123 Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
Manas acis ilgojās pēc Tavas pestīšanas un pēc Tava taisnā vārda.
124 Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
Dari pēc Savas žēlastības Savam kalpam un māci man Tavus likumus.
125 Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
Es esmu Tavs kalps; dari man gudru, ka es atzīstu Tavas liecības.
126 Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
Laiks ir, ka Tas Kungs Savu darbu dara; tie lauzuši Tavu bauslību.
127 Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
Tādēļ es mīļoju Tavu bauslību vairāk nekā zeltu un šķīstu zeltu.
128 Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
Tādēļ es turu visas pavēles par it taisnām; ikkatru viltus ceļu es ienīstu.
129 Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
Tavas liecības ir brīnišķas, tādēļ mana dvēsele tās tur.
130 Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
Kad Tavi Vārdi atveras, tad tie apgaismo un dara vientiesīgos gudrus.
131 Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
Savu muti es atdaru ilgodamies, jo Tavu baušļu man gribās.
132 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
Griezies pie manis un esi man žēlīgs, kā Tu mēdzi darīt tiem, kas Tavu vārdu mīl.
133 Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
Stiprini manus soļus iekš Taviem vārdiem, un lai ļaunums nevalda pār mani.
134 Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
Atpestī mani no cilvēku spaidiem, tad es turēšu Tavas pavēles.
135 Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
Apgaismo Savu vaigu pār Savu kalpu un māci man Tavus likumus.
136 Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
Manas acis izraud asaru upes, tāpēc ka netur Tavu bauslību.
137 Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
Kungs, Tu esi taisns un Tavas tiesas ir taisnas.
138 Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
Taisnībā Tu esi piekodinājis un lielā patiesībā Savas liecības.
139 Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
Mans karstums mani gandrīz nomācis, tāpēc ka mani pretinieki aizmirst Tavus vārdus.
140 Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
Tavi Vārdi ir ļoti šķīsti, un Tavs kalps tos mīļo.
141 Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
Es esmu mazs un nievāts, bet Tavas pavēles es neaizmirstu.
142 Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
Tava taisnība ir taisnība mūžīgi, un Tava bauslība ir patiesība.
143 Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
Bēdas un bailes man uzgājušas, bet Tavi baušļi ir mans prieks.
144 La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
Tavu liecību taisnība ir mūžīga; liec man to saprast, tad es dzīvošu.
145 Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
Es saucu no visas sirds, paklausi mani, Kungs, tad es turēšu Tavus likumus.
146 Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
Es Tevi piesaucu, palīdzi man, ka turu Tavas liecības.
147 Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
Es nāku ar mazu gaismiņu un kliedzu; uz Tavu Vārdu es ceru.
148 Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
Agri manas acis mostas, pārdomāt Tavus Vārdus.
149 Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Klausi manu balsi pēc Tavas žēlastības; Kungs, atspirdzini mani pēc Tavām tiesām.
150 Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
Kas dzenās pēc blēdības, tie laužās uz mani, tie atkāpjas tālu no Tavas bauslības.
151 Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
Kungs, Tu esi tuvu, un visi Tavi baušļi ir patiesība.
152 De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
No iesākuma es zinu, ka Tu Savas liecības esi stiprinājis uz mūžību.
153 Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
Uzlūko manās bēdās un izglāb mani, jo Tavu bauslību es neaizmirstu.
154 Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
Iztiesā Tu manu tiesu un atpestī mani, atspirdzini mani pēc Taviem Vārdiem.
155 Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
Pestīšana paliek tālu no bezdievīgiem, jo tie nemeklē Tavus likumus.
156 Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
Kungs, liela ir Tava apžēlošanās; atspirdzini mani pēc Tavām tiesām.
157 Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
Daudz ir manu vajātāju un pretinieku; bet es neatkāpjos no Tavām liecībām.
158 Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
Es redzu pārkāpējus, un man sāp, ka tie netur Tavus Vārdus.
159 Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
Uzlūko, ka es Tavas pavēles mīļoju; ak Kungs, atspirdzini mani pēc Tavas žēlastības.
160 La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
Tavs vārds visnotaļ ir patiesība, un visas Tavas taisnās tiesas paliek mūžīgi.
161 Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
Lieli kungi mani vajā bez vainas, bet mana sirds bīstas no Taviem Vārdiem.
162 Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
Es priecājos par Tavu Vārdu, kā kas dabūjis lielu laupījumu.
163 Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
Es ienīstu melus un turu tos par negantību; Tavu bauslību es mīļoju.
164 Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
Es Tevi teicu septiņkārt dienā par Tavām taisnām tiesām.
165 Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
Kas Tavu bauslību mīļo, tiem ir liels miers un tie nekur nepiedurās.
166 Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
Ak Kungs, es gaidu uz Tavu pestīšanu un daru pēc Taviem baušļiem.
167 Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
Mana dvēsele tur Tavas liecības, un es tās ļoti mīļoju,
168 Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
Es pasargu Tavas pavēles un Tavas liecības, jo visi mani ceļi ir Tavā priekšā.
169 Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
Ak Kungs, lai mana saukšana nāk priekš Tava vaiga! Dari mani gudru pēc Tava Vārda!
170 Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
Lai mana sirds lūgšana nāk priekš Tava vaiga! Izglāb mani pēc Tava Vārda!
171 Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
Manas lūpas teiktin teiks Tavu slavu, kad tu man māci Tavus likumus.
172 Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
Mana mēle dziedās no Taviem vārdiem, jo visi Tavi baušļi ir taisnība.
173 Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
Lai Tava roka man nāk palīgā, jo Tavas pavēles es esmu izredzējies.
174 Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
Kungs, man gribās Tavas pestīšanas, un Tava bauslība ir mans prieks.
175 Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
Lai dzīvo mana dvēsele, ka tā Tevi var teikt, un lai Tavas tiesas man palīdz.
176 Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
Es maldos kā pazudusi avs, - meklē Savu kalpu, jo es neaizmirstu Tavas pavēles.
