< Psalmaro 106 >

1 Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.
Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?
Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
3 Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.
Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
4 Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,
Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
5 Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.
Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
6 Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.
Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
7 Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.
Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
8 Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.
A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
9 Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.
Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
10 Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.
Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
11 Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.
Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
12 Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.
Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
13 Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.
Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
14 Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.
Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
15 Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.
I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
16 Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.
Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
17 Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.
Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
18 Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.
I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19 Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.
Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
20 Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.
I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
21 Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,
Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
22 Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.
Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
23 Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.
Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
24 Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.
Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
25 Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.
I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
26 Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,
Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
27 Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.
Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
28 Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.
Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
29 Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.
Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
30 Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.
Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
31 Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.
Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
32 Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;
Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
33 Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.
Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
34 Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;
Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
35 Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;
Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
36 Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.
I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
37 Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;
Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
38 Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.
I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
39 Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.
Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
40 Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;
Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
41 Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.
I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
42 Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.
I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
43 Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.
Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
44 Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;
A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
45 Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;
Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
46 Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.
Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
47 Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.
Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
48 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.

< Psalmaro 106 >