Psalmaro 102

1 Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.

(곤고한 자가 마음이 상하여 그 근심을 여호와 앞에 토하는 기도) 여호와여, 내 기도를 들으시고 나의 부르짖음을 주께 상달케 하소서

2 Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.

나의 괴로운 날에 주의 얼굴을 내게 숨기지 마소서 주의 귀를 기울이사 내가 부르짖는 날에 속히 내게 응답하소서

3 Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.

대저 내 날이 연기 같이 소멸하며 내 뼈가 냉과리 같이 탔나이다

4 Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.

내가 음식 먹기도 잊었음으로 내 마음이 풀 같이 쇠잔하였사오며

5 De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.

나의 탄식 소리를 인하여 나의 살이 뼈에 붙었나이다

6 Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.

나는 광야의 당아새 같고 황폐한 곳의 부엉이 같이 되었사오며

7 Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

내가 밤을 새우니 지붕 위에 외로운 참새 같으니이다

8 Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.

내 원수들이 종일 나를 훼방하며 나를 대하여 미칠듯이 날치는 자들이 나를 가리켜 맹세하나이다

9 Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,

나는 재를 양식 같이 먹으며 나의 마심에는 눈물을 섞었사오니

10 Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.

이는 주의 분과 노를 인함이라 주께서 나를 드셨다가 던지셨나이다

11 Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.

내 날이 기울어지는 그림자 같고 내가 풀의 쇠잔함 같으니이다

12 Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

여호와여, 주는 영원히 계시고 주의 기념 명칭은 대대에 이르리이다

13 Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.

주께서 일어나사 시온을 긍휼히 여기시리니 지금은 그를 긍휼히 여기실 때라 정한 기한이 옴이니이다

14 Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.

주의 종들이 시온의 돌들을 즐거워하며 그 티끌도 연휼히 여기나이다

15 Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.

이에 열방이 여호와의 이름을 경외하며 세계 열왕이 주의 영광을 경외하리니

16 Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

대저 여호와께서 시온을 건설하시고 그 영광 중에 나타나셨음이라

17 Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.

여호와께서 빈궁한 자의 기도를 돌아보시며 저희 기도를 멸시치 아니하셨도다

18 Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

이 일이 장래 세대를 위하여 기록되리니 창조함을 받을 백성이 여호와를 찬송하리로다

19 Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

여호와께서 그 높은 성소에서 하감하시며 하늘에서 땅을 감찰하셨으니

20 Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

이는 갇힌자의 탄식을 들으시며 죽이기로 정한 자를 해방하사

21 Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

여호와의 이름을 시온에서 그 영예를 예루살렘에서 선포케 하려 하심이라

22 Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

때에 민족들과 나라들이 모여 여호와를 섬기리로다

23 Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

저가 내 힘을 중도에 쇠약케 하시며 내 날을 단촉케 하셨도다

24 Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

나의 말이 나의 하나님이여, 나의 중년에 나를 데려가지 마옵소서 주의 연대는 대대에 무궁하니이다

25 En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

주께서 옛적에 땅의 기초를 두셨사오며 하늘도 주의 손으로 지으신 바니이다

26 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.

천지는 없어지려니와 주는 영존하시겠고 그것들은 다 옷 같이 낡으리니 의복같이 바꾸시면 바뀌려니와

27 Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

주는 여상하시고 주의 년대는 무궁하리이다

28 La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

주의 종들의 자손이 항상 있고 그 후손이 주의 앞에 굳게 서리이다 하였도다