Agoj 22

1 Fratoj kaj patroj, aŭskultu la pledon, kiun mi faras nun antaŭ vi.

Brethren and fathers, hear my defense, which I now make before you.

2 Kaj kiam ili aŭdis, ke li parolas al ili en la Hebrea lingvo, ili des pli silentiĝis; kaj li diris:

When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they kept the greater silence. And he said:

3 Mi estas Judo, naskita en Tarso en Kilikio, sed edukita en ĉi tiu urbo ĉe la piedoj de Gamaliel, kaj instruita laŭ la preciza maniero de nia prapatra leĝo, kaj mi estis fervora pro Dio, kiel vi ĉiuj estas hodiaŭ.

I am a Jew, born in Tarsus of Cilicia, yet educated in this city, at the feet of Gamaliel, and instructed according to the strict discipline of the law of our fathers, being zealous for God, as you all are this day.

4 Kaj mi persekutis ĉi tiun Vojon ĝis la morto, katenante kaj en karcerojn transdonante virojn kaj virinojn.

And I persecuted this way to the death, binding and delivering into prison both men and women,

5 Kiel ankaŭ atestas pri mi la ĉefpastro kaj la tuta pliaĝularo, de kiuj mi ankaŭ ricevis leterojn por la fratoj, kaj iris al Damasko, por konduki tiujn, kiuj tie estis, katenitajn al Jerusalem, por puniĝi.

as the chief priest and the whole body of elders will testify for me. From them I also received letters to the brethren, and went to Damascus, to bring those, also, who were there, bound to Jerusalem, that they might be punished.

6 Kaj dum mi vojaĝis kaj alproksimiĝis al Damasko, ĉirkaŭ tagmezo subite ekbrilis el la ĉielo granda lumo ĉirkaŭ mi.

But it came to pass, that, as I was on my journey, and was drawing near to Damascus, about midday, there suddenly shone from heaven a great light round about me;

7 Kaj mi falis sur la teron, kaj aŭdis voĉon dirantan al mi: Saŭlo, Saŭlo, kial vi min persekutas?

and I fell to the ground, and heard a voice saying to me, Saul, Saul, why do you persecute me?

8 Kaj mi respondis: Kiu vi estas, Sinjoro? Kaj li diris al mi: Mi estas Jesuo, la Nazaretano, kiun vi persekutas.

And I answered, Who art thou Lord? And he said to me, I am Jesus the Nazarene, whom you persecute.

9 Kaj tiuj, kiuj estis kun mi, vidis ja la lumon, sed ne aŭdis la voĉon de tiu, kiu parolis al mi.

They who were with me saw the light, and were afraid, but did not understand the voice of him who spoke to me.

10 Kaj mi diris: Kion mi faru, Sinjoro? Kaj la Sinjoro diris al mi: Leviĝu, kaj iru al Damasko; kaj tie vi ricevos informon pri ĉio, kio estas difinita, ke vi ĝin faru.

And I said, What shall I do, Lord? And the Lord said to me, Arise, and go into Damascus, and there you shall be told of all things that are appointed for you to do.

11 Kaj, ĉar mi ne povis vidi pro la gloro de tiu lumo, mi eniris en Damaskon mane kondukata de tiuj, kiuj estis kun mi.

And as I could not see for the glory of that light, I was led by the hand by those who were with me, and went into Damascus.

12 Kaj unu Ananias, piulo laŭ la leĝo, bone atestata de ĉiuj Judoj tie loĝantaj,

And one Ananias, a devout man according to the law, who had a good report from all the Jews that dwelt there,

13 venis al mi, kaj apudstarante, diris al mi: Frato Saŭlo, ricevu vian vidpovon. Kaj en tiu sama horo mi ekvidis, kaj lin rigardis.

came to me, and standing by me, said, Brother Saul, receive your sight. And the same hour I looked upon him.

14 Kaj li diris: La Dio de niaj patroj difinis vin, por ke vi sciu Lian vojon kaj vidu la Justulon kaj aŭdu voĉon el lia buŝo.

And he said, The God of our fathers has chosen you, that you should know his will, and see the Just One, and hear the voice of his mouth;

15 Ĉar vi estos lia atestanto antaŭ ĉiuj homoj pri ĉio, kion vi vidis kaj aŭdis.

for you shall be his witness to all men of what you have seen and heard.

16 Kaj nun kial vi prokrastas? leviĝu, kaj baptiĝu, kaj forlavu viajn pekojn, vokante lian nomon.

And now, why do you delay? Arise, and be immersed, and wash away your sins, calling on the name of the Lord.

17 Kaj reveninte al Jerusalem kaj preĝante en la templo, mi estis en ekstazo,

And it came to pass, after I had returned to Jerusalem, and while I was praying in the temple, that I was in a trance,

18 kaj mi vidis lin dirantan al mi: Rapidu, kaj eliru tuj el Jerusalem, ĉar ili ne akceptos vian ateston pri mi.

and saw him saying to me, Make haste, and depart quickly from Jerusalem, for they will not receive your testimony concerning me.

19 Kaj mi diris: Sinjoro, ili mem scias, ke mi malliberigis kaj batis en ĉiuj sinagogoj tiujn, kiuj kredas al vi;

And I said, Lord, they themselves know that I threw into prison, and scourged, in every synagogue, those who believed on thee;

20 kaj kiam estis verŝata la sango de via martiro Stefano, mi ankaŭ staris apude kaj konsentis, kaj gardis la vestojn de tiuj, kiuj lin mortigis.

and that when the blood of Stephen, thy witness, was shed, I also stood by and approved, and kept the clothing of those who slew him.

21 Kaj li diris al mi: Foriru; ĉar mi vin sendos malproksimen al la nacianoj.

And he said to me, Depart, for I will send you far off to the Gentiles.

22 Ili aŭskultis lin ĝis tiu vorto, sed tiam ili levis sian voĉon, dirante: Forigu tian homon de sur la tero; ĉar ne decas, ke li vivu.

And they heard him to this word, and lifted up their voice, saying: Away with such a man from the earth! for it is not fit that he should live.

23 Kaj dum ili kriis kaj forĵetis siajn vestojn kaj ĵetis polvon en la aeron,

And as they were crying out, and tossing off their clothes, and throwing dust into the air,

24 la ĉefkapitano ordonis konduki lin en la fortikaĵon, kaj diris, ke oni ekzamenu lin per skurĝado, por ke li sciiĝu, kial oni tiel forte kriis kontraŭ li.

the officer commanded him to be led into the fortress, and gave orders that he should be examined by scourging, that he might know for what cause they so cried out against him.

25 Kaj kiam ili ligis lin per rimenoj, Paŭlo diris al la apudstaranta centestro: Ĉu estas laŭleĝe por vi skurĝi Romanon ne kondamnitan?

But Paul said to the centurion who stood by, as he caused him to be bent forward to the straps: Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and uncondemned?

26 Kaj kiam la centestro tion aŭdis, li iris al la ĉefkapitano kaj raportis, dirante: Kion vi celas fari? ĉar ĉi tiu viro estas Romano.

And when the centurion heard that, he went out and told it to the officer, saying: What are you about to do? for this man is a Roman.

27 Kaj la ĉefkapitano venis, kaj diris al li: Diru al mi, ĉu vi estas Romano? Kaj li diris: Jes.

And the officer came and said to him: Tell me, are you a Roman? He answered: Yes.

28 Kaj la ĉefkapitano respondis: Per granda sumo mi akiris tiun civitanecon. Kaj Paŭlo respondis: Sed mi naskiĝis tia.

And the officer answered: With a great Bum did I purchase this citizenship. And Paul replied: But I was born a citizen.

29 Tiuj do, kiuj devis ekzameni lin, tuj foriris de li; kaj la ĉefkapitano ankaŭ timis, konstatinte, ke tiu estas Romano, kaj ke li lin ligis.

Then, those who were about to examine him, immediately departed from him. And the officer was afraid, when he learned that he was a Roman, and because he had bound him.

30 Sed en la sekvanta tago, ĉar li volis certiĝi, pri kio la Judoj lin akuzis, li malligis al li la katenojn, kaj ordonis, ke la ĉefpastroj kaj la tuta sinedrio kunvenu; kaj li kondukis Paŭlon malsupren, kaj starigis lin antaŭ ili.

And, on the next day, wishing to know certainly why he was accused by the Jews, he loosed him, and commanded the chief priests and all the Sanhedrim to meet together. And he brought Paul down, and placed him before them.