1 Petro 3

1 Tiel same, edzinoj, submetu vin al viaj propraj edzoj; por ke, eĉ se iuj ne obeas al la vorto, ili sen la vorto estu gajnitaj per la konduto de siaj edzinoj,

ഹേ യോഷിതഃ, യൂയമപി നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ ഭവത തഥാ സതി യദി കേചിദ് വാക്യേ വിശ്വാസിനോ ന സന്തി തർഹി

2 rigardante vian konduton kun timo ĉastan.

തേ വിനാവാക്യം യോഷിതാമ് ആചാരേണാർഥതസ്തേഷാം പ്രത്യക്ഷേണ യുഷ്മാകം സഭയസതീത്വാചാരേണാക്രഷ്ടും ശക്ഷ്യന്തേ|

3 Via ornamo estu ne la ekstera ornamo de harplektado kaj orportado, aŭ la surmetado de vestoj;

അപരം കേശരചനയാ സ്വർണാലങ്കാരധാരണോന പരിച്ഛദപരിധാനേന വാ യുഷ്മാകം വാഹ്യഭൂഷാ ന ഭവതു,

4 sed la kaŝita homo de la koro en la nedifektebla vesto de spirito milda kaj trankvila, kiu estas multevalora antaŭ Dio.

കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ബഹുമൂല്യക്ഷമാശാന്തിഭാവാക്ഷയരത്നേന യുക്തോ ഗുപ്ത ആന്തരികമാനവ ഏവ|

5 Ĉar tiel same ankaŭ, en la tempo antikva, la sanktaj virinoj, kiuj esperis al Dio, ornamis sin, submetante sin al siaj propraj edzoj;

യതഃ പൂർവ്വകാലേ യാഃ പവിത്രസ്ത്രിയ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകുർവ്വൻ താ അപി താദൃശീമേവ ഭൂഷാം ധാരയന്ത്യോ നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ അഭവൻ|

6 kiel Sara obeis al Abraham, nomante lin sinjoro; kies infanoj vi fariĝis, bonfarante, kaj ne ektimigate per ia teruro.

തഥൈവ സാരാ ഇബ്രാഹീമോ വശ്യാ സതീ തം പതിമാഖ്യാതവതീ യൂയഞ്ച യദി സദാചാരിണ്യോ ഭവഥ വ്യാകുലതയാ ച ഭീതാ ന ഭവഥ തർഹി തസ്യാഃ കന്യാ ആധ്വേ|

7 Tiel same, edzoj, kunvivadu kun viaj edzinoj laŭscie, donante honoron al la virino kiel al la plimalforta ilo, kaj estante ankaŭ kun ili kunheredantoj de la graco de vivo, por ke viaj preĝoj ne malhelpiĝu.

ഹേ പുരുഷാഃ, യൂയം ജ്ഞാനതോ ദുർബ്ബലതരഭാജനൈരിവ യോഷിദ്ഭിഃ സഹവാസം കുരുത, ഏകസ്യ ജീവനവരസ്യ സഹഭാഗിനീഭ്യതാഭ്യഃ സമാദരം വിതരത ച ന ചേദ് യുഷ്മാകം പ്രാർഥനാനാം ബാധാ ജനിഷ്യതേ|

8 Fine, estu ĉiuj samideaj, simpatiaj, fratamemaj, kompatemaj, humilanimaj;

വിശേഷതോ യൂയം സർവ്വ ഏകമനസഃ പരദുഃഖൈ ർദുഃഖിതാ ഭ്രാതൃപ്രമിണഃ കൃപാവന്തഃ പ്രീതിഭാവാശ്ച ഭവത|

9 ne repagantaj malbonon kontraŭ malbono, nek insulton kontraŭ insulto, sed kontraŭe benadantaj; ĉar al tio vi estas vokitaj, por ke vi heredu benon.

അനിഷ്ടസ്യ പരിശോധേനാനിഷ്ടം നിന്ദായാ വാ പരിശോധേന നിന്ദാം ന കുർവ്വന്ത ആശിഷം ദത്ത യതോ യൂയമ് ആശിരധികാരിണോ ഭവിതുമാഹൂതാ ഇതി ജാനീഥ|

10 Ĉar: Kiu volas ami vivon kaj vidi bonajn tagojn, Tiu gardu sian langon kontraŭ malbono, Kaj sian buŝon kontraŭ mensoga parolo;

അപരഞ്ച, ജീവനേ പ്രീയമാണോ യഃ സുദിനാനി ദിദൃക്ഷതേ| പാപാത് ജിഹ്വാം മൃഷാവാക്യാത് സ്വാധരൗ സ നിവർത്തയേത്|

11 Li dekliniĝu de malbono kaj faru bonon, Li serĉu pacon, kaj ĉasu ĝin.

സ ത്യജേദ് ദുഷ്ടതാമാർഗം സത്ക്രിയാഞ്ച സമാചരേത്| മൃഗയാണശ്ച ശാന്തിം സ നിത്യമേവാനുധാവതു|

12 Ĉar la okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj; Sed la vizaĝo de la Eternulo estas kontraŭ tiuj, kiuj faras malbonon.

ലോചനേ പരമേശസ്യോന്മീലിതേ ധാർമ്മികാൻ പ്രതി| പ്രാർഥനായാഃ കൃതേ തേഷാഃ തച്ഛ്രോത്രേ സുഗമേ സദാ| ക്രോധാസ്യഞ്ച പരേശസ്യ കദാചാരിഷു വർത്തതേ|

13 Kaj kiu faros al vi malbonon, se vi fariĝos fervoraj en la bono?

അപരം യദി യൂയമ് ഉത്തമസ്യാനുഗാമിനോ ഭവഥ തർഹി കോ യുഷ്മാൻ ഹിംസിഷ്യതേ?

14 Sed se vi eĉ suferus pro justeco, feliĉegaj vi estus; kaj ilian timon ne timu, nek maltrankviliĝu;

യദി ച ധർമ്മാർഥം ക്ലിശ്യധ്വം തർഹി ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ| തേഷാമ് ആശങ്കയാ യൂയം ന ബിഭീത ന വിങ്ക്ത വാ|

15 sed la Sinjoron Kriston sanktigu en viaj koroj; estu ĉiam pretaj doni defendan respondon al ĉiu, kiu vin demandas pri la motivo de la espero en vi, sed kun humileco kaj timo;

മനോഭിഃ കിന്തു മന്യധ്വം പവിത്രം പ്രഭുമീശ്വരം| അപരഞ്ച യുഷ്മാകമ് ആന്തരികപ്രത്യാശായാസ്തത്ത്വം യഃ കശ്ചിത് പൃച്ഛതി തസ്മൈ ശാന്തിഭീതിഭ്യാമ് ഉത്തരം ദാതും സദാ സുസജ്ജാ ഭവത|

16 havantaj bonan konsciencon; por ke, dum vi estas malestimataj, hontu tiuj, kiuj kalumnias vian bonan konduton en Kristo.

യേ ച ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ യുഷ്മാകം സദാചാരം ദൂഷയന്തി തേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണാമിവ യുഷ്മാകമ് അപവാദേന യത് ലജ്ജിതാ ഭവേയുസ്തദർഥം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമഃ സംവേദോ ഭവതു|

17 Ĉar pli bone estus, se tiel volus Dio, suferi pro bonfarado, ol pro malbonfarado.

ഈശ്വരസ്യാഭിമതാദ് യദി യുഷ്മാഭിഃ ക്ലേശഃ സോഢവ്യസ്തർഹി സദാചാരിഭിഃ ക്ലേശസഹനം വരം ന ച കദാചാരിഭിഃ|

18 Ĉar Kristo ankaŭ unufoje suferis pro pekoj, justulo pro maljustuloj, por ke li nin konduku al Dio; mortigite en la karno, sed vivigite en la spirito;

യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്യ സന്നിധിമ് അസ്മാൻ ആനേതുമ് അധാർമ്മികാണാം വിനിമയേന ധാർമ്മികഃ ഖ്രീഷ്ടോ ഽപ്യേകകൃത്വഃ പാപാനാം ദണ്ഡം ഭുക്തവാൻ, സ ച ശരീരസമ്ബന്ധേ മാരിതഃ കിന്ത്വാത്മനഃ സമ്ബന്ധേ പുന ർജീവിതോ ഽഭവത്|

19 en kiu ankaŭ li iris kaj predikis al la enkarceraj spiritoj,

തത്സമ്ബന്ധേ ച സ യാത്രാം വിധായ കാരാബദ്ധാനാമ് ആത്മനാം സമീപേ വാക്യം ഘോഷിതവാൻ|

20 kiuj iam malobeis, kiam la longedaŭra pacienco de Dio atendis en la tagoj de Noa dum la pretigado de la arkeo, en kiu malmultaj, tio estas ok personoj, elsaviĝis tra akvo;

പുരാ നോഹസ്യ സമയേ യാവത് പോതോ നിരമീയത താവദ് ഈശ്വരസ്യ ദീർഘസഹിഷ്ണുതാ യദാ വ്യലമ്ബത തദാ തേഽനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോഽഭവൻ| തേന പോതോനാൽപേഽർഥാദ് അഷ്ടാവേവ പ്രാണിനസ്തോയമ് ഉത്തീർണാഃ|

21 kiu ankaŭ vin nun savas en antitipo, la bapto, ne la formetado de la karna malpuraĵo, sed la demando de bona konscienco al Dio per la releviĝo de Jesuo Kristo;

തന്നിദർശനഞ്ചാവഗാഹനം (അർഥതഃ ശാരീരികമലിനതായാ യസ്ത്യാഗഃ സ നഹി കിന്ത്വീശ്വരായോത്തമസംവേദസ്യ യാ പ്രതജ്ഞാ സൈവ) യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പുനരുത്ഥാനേനേദാനീമ് അസ്മാൻ ഉത്താരയതി,

22 kiu estas dekstre de Dio, irinte en la ĉielon; al li anĝeloj kaj aŭtoritatoj kaj potencoj estas submetitaj.

യതഃ സ സ്വർഗം ഗത്വേശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ വിദ്യതേ സ്വർഗീയദൂതാഃ ശാസകാ ബലാനി ച തസ്യ വശീഭൂതാ അഭവൻ|

A Dove is Sent Forth from the Ark