< Job 23 >

1 And Job answereth and saith: —
Отвещав же Иов, рече:
2 Also — to-day [is] my complaint bitter, My hand hath been heavy because of my sighing.
вем убо, яко из руки моея обличение мое есть, и рука Его тяжка бысть паче моего воздыхания.
3 O that I had known — and I find Him, I come in unto His seat,
Кто убо увесть, яко обрящу Его и прииду ко кончине?
4 I arrange before Him the cause, And my mouth fill [with] arguments.
И реку мой суд, уста же моя исполню обличения,
5 I know the words He doth answer me, And understand what He saith to me.
уразумею же изцеления, яже ми речет, и ощущу, что ми возвестит.
6 In the abundance of power doth He strive with me? No! surely He putteth [it] in me.
И аще со многою крепостию найдет на мя, посем же не воспретит ми.
7 There the upright doth reason with Him, And I escape for ever from my judge.
Истина бо и обличение от Него: да изведет же в конец суд мой.
8 Lo, forward I go — and He is not, And backward — and I perceive him not.
Аще бо во первых пойду, ктому несмь: в последних же, како вем Его?
9 [To] the left in His working — and I see not, He is covered [on] the right, and I behold not.
Ошуюю творящу Ему, и не разумех: обложит одесную, и не узрю.
10 For He hath known the way with me, He hath tried me — as gold I go forth.
Весть бо уже путь мой, искуси же мя яко злато.
11 On His step hath my foot laid hold, His way I have kept, and turn not aside,
Изыду же в заповедех Его, пути бо Его сохраних, и не уклонюся от заповедий Его
12 The command of His lips, and I depart not. Above my allotted portion I have laid up The sayings of His mouth.
и не преступлю, в недрех же моих сокрых глаголголы Его.
13 And He [is] in one [mind], And who doth turn Him back? And His soul hath desired — and He doth [it].
Аще же и Сам судил тако, кто есть рекий противу Ему? Сам бо восхоте и сотвори.
14 For He doth complete my portion, And many such things [are] with Him.
Сего ради о Нем трепетен бых, наказуемь же попекохся о Нем:
15 Therefore, from His presence I am troubled, I consider, and am afraid of Him.
сего ради от лица Его потщуся, поучуся и убоюся от Него.
16 And God hath made my heart soft, And the Mighty hath troubled me.
И Господь умягчил сердце мое, и Вседержитель потщася о мне:
17 For I have not been cut off before darkness, And before me He covered thick darkness.
не ведех бо, яко найдет на мя тма, пред лицем же моим покрыет мрак.

< Job 23 >