Proverbs 8
1 Doesn’t wisdom cry out? Doesn’t understanding raise her voice?
| آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟ |
2 On the top of high places by the way, where the paths meet, she stands.
| حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید: |
3 Beside the gates, at the entry of the city, at the entry doors, she cries aloud:
4 “I call to you men! I send my voice to the sons of mankind.
| «ای مردم، شما را صدا می‌زنم. |
5 You simple, understand prudence! You fools, be of an understanding heart!
| ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید. |
6 Hear, for I will speak excellent things. The opening of my lips is for right things.
| به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم. |
7 For my mouth speaks truth. Wickedness is an abomination to my lips.
8 All the words of my mouth are in righteousness. There is nothing crooked or perverse in them.
| سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند. |
9 They are all plain to him who understands, right to those who find knowledge.
| سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است. |
10 Receive my instruction rather than silver, knowledge rather than choice gold.
| تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است. |
11 For wisdom is better than rubies. All the things that may be desired can’t be compared to it.
| ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد. |
12 “I, wisdom, have made prudence my dwelling. Find out knowledge and discretion.
| «من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم. |
13 The fear of the LORD is to hate evil. I hate pride, arrogance, the evil way, and the perverse mouth.
| اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم. |
14 Counsel and sound knowledge are mine. I have understanding and power.
| «منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند. |
15 By me kings reign, and princes decree justice.
16 By me princes rule, nobles, and all the righteous rulers of the earth.
| تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند. |
17 I love those who love me. Those who seek me diligently will find me.
| «من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت. |
18 With me are riches, honour, enduring wealth, and prosperity.
| ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است. |
19 My fruit is better than gold, yes, than fine gold, my yield than choice silver.
| بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است. |
20 I walk in the way of righteousness, in the middle of the paths of justice,
| راههای من عدل و حق است. |
21 that I may give wealth to those who love me. I fill their treasuries.
| ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم. |
22 “The LORD possessed me in the beginning of his work, before his deeds of old.
| «در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت. |
23 I was set up from everlasting, from the beginning, before the earth existed.
| از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم. |
24 When there were no depths, I was born, when there were no springs abounding with water.
| قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب، |
25 Before the mountains were settled in place, before the hills, I was born;
| قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند، |
26 while as yet he had not made the earth, nor the fields, nor the beginning of the dust of the world.
| قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم. |
27 When he established the heavens, I was there. When he set a circle on the surface of the deep,
| «هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم. |
28 when he established the clouds above, when the springs of the deep became strong,
| وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود، |
29 when he gave to the sea its boundary, that the waters should not violate his commandment, when he marked out the foundations of the earth,
| وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد، |
30 then I was the craftsman by his side. I was a delight day by day, always rejoicing before him,
| من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم. |
31 rejoicing in his whole world. My delight was with the sons of men.
| دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند. |
32 “Now therefore, my sons, listen to me, for blessed are those who keep my ways.
| «پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند. |
33 Hear instruction, and be wise. Don’t refuse it.
| به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید. |
34 Blessed is the man who hears me, watching daily at my gates, waiting at my door posts.
| خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد، |
35 For whoever finds me finds life, and will obtain favour from the LORD.
| زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛ |
36 But he who sins against me wrongs his own soul. All those who hate me love death.”
| اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.» |
