Proverbs 4
1 Listen, sons, to a father’s instruction. Pay attention and know understanding;
| ای پسرانم، به نصیحت پدر خود گوش دهید و به آن توجه کنید تا دانا شوید. |
2 for I give you sound learning. Don’t forsake my law.
| پندهای من مفید است؛ آنها را به خاطر بسپارید. |
3 For I was a son to my father, tender and an only child in the sight of my mother.
| من هم زمانی جوان بودم؛ پدری داشتم و تنها فرزند عزیز مادرم بودم. |
4 He taught me, and said to me: “Let your heart retain my words. Keep my commandments, and live.
| پدرم به من پند می‌داد و می‌گفت: «اگر سخنان مرا بشنوی و به آنها عمل کنی، زنده خواهی ماند. |
5 Get wisdom. Get understanding. Don’t forget, and don’t deviate from the words of my mouth.
| حکمت و بصیرت را کسب کن. سخنان مرا فراموش نکن و از آنها منحرف نشو. |
6 Don’t forsake her, and she will preserve you. Love her, and she will keep you.
| حکمت را ترک نکن، زیرا از تو حمایت خواهد کرد. آن را دوست بدار که از تو محافظت خواهد نمود. |
7 Wisdom is supreme. Get wisdom. Yes, though it costs all your possessions, get understanding.
| حکمت از هر چیزی بهتر است؛ به هر قیمتی شده آن را به دست بیاور. |
8 Esteem her, and she will exalt you. She will bring you to honour when you embrace her.
| اگر برای حکمت ارزش قائل شوی، او نیز تو را سربلند خواهد نمود. اگر حکمت را در آغوش بگیری او به تو عزت خواهد بخشید |
9 She will give to your head a garland of grace. She will deliver a crown of splendour to you.”
| و تاج عزت و افتخار بر سرت خواهد نهاد.» |
10 Listen, my son, and receive my sayings. The years of your life will be many.
| پسرم به من گوش کن و آنچه به تو می‌گویم بپذیر تا عمری طولانی داشته باشی. |
11 I have taught you in the way of wisdom. I have led you in straight paths.
| من به تو حکمت آموختم و تو را به سوی راستی هدایت نمودم. |
12 When you go, your steps will not be hampered. When you run, you will not stumble.
| وقتی راه روی مانعی بر سر راهت نخواهد بود و چون بدوی پایت نخواهد لغزید. |
13 Take firm hold of instruction. Don’t let her go. Keep her, for she is your life.
| آنچه را که آموخته‌ای حفظ کن و آن را از دست نده؛ آن را نگه دار، زیرا حیات توست. |
14 Don’t enter into the path of the wicked. Don’t walk in the way of evil men.
| به راه بدکاران نرو و از روش گناهکاران پیروی ننما. |
15 Avoid it, and don’t pass by it. Turn from it, and pass on.
| از آنها دوری کن و روی خود را از آنان بگردان و به راه خود برو؛ |
16 For they don’t sleep unless they do evil. Their sleep is taken away, unless they make someone fall.
| زیرا ایشان تا بدی نکنند نمی‌خوابند و تا باعث لغزش و سقوط کسی نشوند آرام نمی‌گیرند. |
17 For they eat the bread of wickedness and drink the wine of violence.
| خوراک آنها ظلم و شرارت است. |
18 But the path of the righteous is like the dawning light that shines more and more until the perfect day.
| راه درستکاران مانند سپیدهٔ صبح است که رفته‌رفته روشنتر می‌شود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل می‌گردد، |
19 The way of the wicked is like darkness. They don’t know what they stumble over.
| اما راه بدکاران مثل سیاهی شب است. بدکاران می‌افتند و نمی‌دانند چه چیز باعث افتادنشان شده است. |
20 My son, attend to my words. Turn your ear to my sayings.
| ای پسرم، به آنچه که به تو می‌گویم به دقت گوش بده. |
21 Let them not depart from your eyes. Keep them in the centre of your heart.
| سخنان مرا از نظر دور ندار، بلکه آنها را در دل خود حفظ کن، |
22 For they are life to those who find them, and health to their whole body.
| زیرا سخنان من به شنونده حیات و سلامتی کامل می‌بخشد. |
23 Keep your heart with all diligence, for out of it is the wellspring of life.
| مراقب افکارت باش، زیرا زندگی انسان از افکارش شکل می‌گیرد. |
24 Put away from yourself a perverse mouth. Put corrupt lips far from you.
| دروغ و ناراستی را از دهان خود دور کن. |
25 Let your eyes look straight ahead. Fix your gaze directly before you.
| چشمان خود را به هدف بدوز و به اطراف توجه نکن. |
26 Make the path of your feet level. Let all of your ways be established.
| مواظب راهی که در آن قدم می‌گذاری باش. همیشه در راه راست گام بردار تا در امان باشی. |
27 Don’t turn to the right hand nor to the left. Remove your foot from evil.
| از راه راست منحرف نشو و خود را از بدی دور نگه دار. |
