Psalms 147
1 Praise ye the LORD: for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant; and praise is comely.
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by their names.
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 Great is our Lord, and of great power: his understanding is infinite.
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 He giveth to the beast his food, and to the young ravens which cry.
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 He maketh peace in thy borders, and filleth thee with the finest of the wheat.
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 He sendeth forth his commandment upon earth: his word runneth very swiftly.
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoarfrost like ashes.
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and the waters flow.
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 He hath not dealt so with any nation: and as for his judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
