Proverbs 27

1 Boast not thyself of to morrow; for thou knowest not what a day may bring forth.

۱ درباره فردا فخر منما، زیرا نمی دانی که روز چه خواهد زایید.

2 Let another man praise thee, and not thy own mouth; a stranger, and not thy own lips.

۲ دیگری تو را بستاید و نه دهان خودت، غریبی و نه لبهای تو.

3 A stone is heavy, and the sand weighty; but a fool’s wrath is heavier than both.

۳ سنگ سنگین است و ریگ ثقیل، اما خشم احمق از هر دوی آنها سنگینتر است.

4 Wrath is cruel, and anger is outrageous; but who is able to stand before envy?

۴ غضب ستم کیش است و خشم سیل، اماکیست که در برابر حسد تواند ایستاد.

5 Open rebuke is better than secret love.

۵ تنبیه آشکار از محبت پنهان بهتر است.

6 Faithful are the wounds of a friend; but the kisses of an enemy are deceitful.

۶ جراحات دوست وفادار است، اما بوسه های دشمن افراط است.

7 The full soul loatheth an honeycomb; but to the hungry soul every bitter thing is sweet.

۷ شکم سیر از‌شان عسل کراهت دارد، امابرای شکم گرسنه هر تلخی شیرین است.

8 As a bird that wandereth from her nest, so is a man that wandereth from his place.

۸ کسی‌که از مکان خود آواره بشود، مثل گنجشکی است که از آشیانه‌اش آواره گردد.

9 Ointment and perfume rejoice the heart: so doth the sweetness of a man’s friend by hearty counsel.

۹ روغن و عطر دل را شاد می‌کند، همچنان حلاوت دوست از مشورت دل.

10 Thy own friend, and thy father’s friend, forsake not; neither go into thy brother’s house in the day of thy calamity: for better is a neighbour that is near than a brother far off.

۱۰ دوست خود و دوست پدرت را ترک منما، و در روز مصیبت خود به خانه برادرت داخل مشو، زیرا که همسایه نزدیک از برادر دور بهتراست.

11 My son, be wise, and make my heart glad, that I may answer him that reproacheth me.

۱۱ ‌ای پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شادکن، تا ملامت کنندگان خود را مجاب سازم.

12 A prudent man foreseeth the evil, and hideth himself; but the simple pass on, and are punished.

۱۲ مرد زیرک، بلا را می‌بیند و خویشتن رامخفی می‌سازد، اما جاهلان می‌گذرند و درعقوبت گرفتار می‌شوند.

13 Take his garment that is surety for a stranger, and take a pledge of him for adulteress.

۱۳ جامه آن کس را بگیر که به جهت غریب ضامن است، و او را به رهن بگیر که ضامن بیگانگان است.

14 He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, it shall be counted a curse to him.

۱۴ کسی‌که صبح زود برخاسته، دوست خودرا به آواز بلند برکت دهد، از برایش لعنت محسوب می‌شود.

15 A continual dropping in a very rainy day and a contentious woman are alike.

۱۵ چکیدن دائمی آب در روز باران، و زن ستیزه‌جو مشابه‌اند.

16 Whoever hideth her hideth the wind, and the ointment of his right hand, which betrayeth itself.

۱۶ هرکه او را باز‌دارد مثل کسی است که باد رانگاه دارد، یا روغن را که در دست راست خودگرفته باشد.

17 Iron sharpeneth iron; so a man sharpeneth the countenance of his friend.

۱۷ آهن، آهن را تیز می‌کند، همچنین مرد روی دوست خود را تیز می‌سازد.

18 He that keepeth the fig tree shall eat the fruit of it: so he that waiteth on his master shall be honoured.

۱۸ هر‌که درخت انجیر را نگاه دارد میوه‌اش راخواهد خورد، و هر‌که آقای خود را ملازمت نماید محترم خواهد شد،

19 As in water face answereth to face, so the heart of man to man.

۱۹ چنانکه در آب صورت به صورت است، همچنان دل انسان به انسان.

20 Hell and destruction are never full; so the eyes of man are never satisfied. (Sheol h7585)

۲۰ هاویه و ابدون سیر نمی شوند، همچنان چشمان انسان سیر نخواهند شد. (Sheol h7585)

21 As the refining pot for silver, and the furnace for gold; so is a man to his praise.

۲۱ بوته برای نقره و کوره به جهت طلاست، همچنان انسان از دهان ستایش کنندگان خود(آزموده می‌شود).

22 Though thou shouldest crush a fool in a mortar among grain with a pestle, yet his foolishness will not depart from him.

۲۲ احمق را میان بلغور در هاون با دسته بکوب، و حماقتش از آن بیرون نخواهد رفت.

23 Be thou diligent to know the state of thy flocks, and look well to thy herds.

۲۳ به حالت گله خود نیکو توجه نما، و دل خود را به رمه خود مشغول ساز،

24 For riches are not for ever: and doth the crown endure to every generation?

۲۴ زیرا که دولت دائمی نیست، و تاج هم نسلابعد نسل (پایدار) نی.

25 The plant appeareth, and the tender grass showeth itself, and herbs of the mountains are gathered.

۲۵ علف را می‌برند و گیاه سبز می‌روید، وعلوفه کوهها جمع می‌شود،

26 The lambs are for thy clothing, and the goats are the price of the field.

۲۶ بره‌ها برای لباس تو، و بزها به جهت اجاره زمین به‌کار می‌آیند،

27 And thou shalt have goats’ milk enough for thy food, for the food of thy household, and for maintenance for thy maidens.

۲۷ و شیر بزها برای خوراک تو و خوراک خاندانت، و معیشت کنیزانت کفایت خواهد کرد.