Proverbs 26
1 As snow in summer, and as rain in harvest, so honour is not proper for a fool.
| چنانکه برف در تابستان و باران درحصاد، همچنین حرمت برای احمق شایسته نیست. | ۱ |
2 As the bird by wandering, as the swallow by flying, so the curse causeless shall not come.
| لعنت، بی‌سبب نمی آید، چنانکه گنجشک در طیران و پرستوک در پریدن. | ۲ |
3 A whip for the horse, a bridle for the donkey, and a rod for the fool’s back.
| شلاق به جهت اسب و لگام برای الاغ، وچوب از برای پشت احمقان است. | ۳ |
4 Answer not a fool according to his folly, lest thou also be like him.
| احمق را موافق حماقتش جواب مده، مباداتو نیز مانند او بشوی. | ۴ |
5 Answer a fool according to his folly, lest he be wise in his own conceit.
| احمق را موافق حماقتش جواب بده، مباداخویشتن را حکیم بشمارد. | ۵ |
6 He that sendeth a message by the hand of a fool cutteth off the feet, and drinketh violence.
| هر‌که پیغامی به‌دست احمق بفرستد، پایهای خود را می‌برد و ضرر خود را می‌نوشد. | ۶ |
7 The legs of the lame are not equal: so is a parable in the mouth of fools.
| ساقهای شخص لنگ بی‌تمکین است، ومثلی که از دهان احمق برآید همچنان است. | ۷ |
8 As he that bindeth a stone in a sling, so is he that giveth honour to a fool.
| هر‌که احمق را حرمت کند، مثل کیسه جواهر در توده سنگها است. | ۸ |
9 As a thorn goeth up into the hand of a drunkard, so is a parable in the mouth of fools.
| مثلی که از دهان احمق برآید، مثل خاری است که در دست شخص مست رفته باشد. | ۹ |
10 The great God that formed all things both rewardeth the fool, and rewardeth transgressors.
| تیرانداز همه را مجروح می‌کند، همچنان است هر‌که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران رااجیر نماید. | ۱۰ |
11 As a dog returneth to his vomit, so a fool returneth to his folly.
| چنانکه سگ به قی خود برمی گردد، همچنان احمق حماقت خود را تکرار می‌کند. | ۱۱ |
12 Seest thou a man wise in his own conceit? there is more hope of a fool than of him.
| آیا شخصی را می‌بینی که در نظر خودحکیم است، امید داشتن بر احمق از امید بر اوبیشتر است. | ۱۲ |
13 The slothful man saith, There is a lion in the way; a lion is in the streets.
| کاهل می‌گوید که شیر در راه است، و اسددر میان کوچه‌ها است. | ۱۳ |
14 As the door turneth upon its hinges, so doth the slothful upon his bed.
| چنانکه در بر پاشنه‌اش می‌گردد، همچنان کاهل بر بستر خویش. | ۱۴ |
15 The slothful hideth his hand in his bosom; it grieveth him to bring it again to his mouth.
| کاهل دست خود را در قاب فرو می‌برد و ازبرآوردن آن به دهانش خسته می‌شود. | ۱۵ |
16 The sluggard is wiser in his own conceit than seven men that can render a reason.
| کاهل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که جواب عاقلانه می‌دهند. | ۱۶ |
17 He that passeth by, and meddleth with strife belonging not to him, is like one that taketh a dog by the ears.
| کسی‌که برود و در نزاعی که به او تعلق ندارد متعرض شود، مثل کسی است که گوشهای سگ را بگیرد. | ۱۷ |
18 As a mad man who casteth firebrands, arrows, and death,
| آدم دیوانه‌ای که مشعلها و تیرها و موت رامی اندازد، | ۱۸ |
19 So is the man that deceiveth his neighbour, and saith, Am not I in sport?
| مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد، و می‌گوید آیا شوخی نمی کردم؟ | ۱۹ |
20 Where no wood is, there the fire goeth out: so where there is no talebearer, the strife ceaseth.
| از نبودن هیزم آتش خاموش می‌شود، و ازنبودن نمام منازعه ساکت می‌گردد. | ۲۰ |
21 As coals are to burning coals, and wood to fire; so is a contentious man to kindle strife.
| زغال برای اخگرها و هیزم برای آتش است، و مرد فتنه انگیز به جهت برانگیختن نزاع. | ۲۱ |
22 The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly.
| سخنان نمام مثل خوراک لذیذ است، که به عمقهای دل فرو می‌رود. | ۲۲ |
23 Burning lips and a wicked heart are like a potsherd covered with silver dross.
| لبهای پرمحبت با دل شریر، مثل نقره‌ای پردرد است که بر ظرف سفالین اندوده شود. | ۲۳ |
24 He that hateth disguiseth with his lips, and layeth up deceit within him;
| هر‌که بغض دارد با لبهای خود نیرنگ می‌نماید، و در دل خود فریب را ذخیره می‌کند. | ۲۴ |
25 When he speaketh kindly, believe him not: for there are seven abominations in his heart.
| هنگامی که سخن نیکو گوید، او را باور مکن زیرا که در قلبش هفت چیز مکروه است. | ۲۵ |
26 Whose hatred is covered by deceit, his wickedness shall be revealed before the whole congregation.
| هر‌چند بغض او به حیله مخفی شود، اماخباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت. | ۲۶ |
27 Whoever diggeth a pit shall fall into it: and he that rolleth a stone, it will return upon him.
| هر‌که حفره‌ای بکند در آن خواهد افتاد، وهر‌که سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت. | ۲۷ |
28 A lying tongue hateth those that are afflicted by it; and a flattering mouth worketh ruin.
| زبان دروغگو از مجروح شدگان خود نفرت دارد، و دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد می‌کند. | ۲۸ |
