< Job 27 >

1 Job resumed speaking and he said,
Ug si Job nagapadayon pag-usab sa iyang sambingay, ug miingon:
2 “As surely as God lives, who has taken away my justice, the Almighty, who made my life bitter,
Ingon nga ang Dios buhi, ang nagkuha sa akong katungod, Ug ang Makagagahum, ang nagsakit sa akong kalag
3 while my life is yet in me, and the breath from God is in my nostrils, this is what I will do.
(Kay bug-os pa man ang akong kinabuhi dinhi kanako, Ug ang espiritu sa Dios ania sa akong mga ilong);
4 My lips will not speak wickedness, neither will my tongue speak deceit;
Sa pagkatinuod ang akong mga ngabil dili magapamulong sa dili-pagkamatarung, Ni magalituk sa limbong ang akong dila.
5 I will never admit that you three are right; until I die I will never deny my integrity.
Dili unta itugot kanako nga pagamatarungon ko kamo: Hangtud nga ako mamatay dili ko gayud isalikway ang pagkahingpit sa kasingkasing gikan kanako.
6 I hold fast to my righteousness and will not let it go; my thoughts will not reproach me so long as I live.
Ang akong pagkamatarung akong pagahuptan gayud, ug dili ko biyaan: Ang akong kasingkasing dili magabadlong kanako samtang nga ako buhi pa.
7 Let my enemy be like a wicked man; let him who rises up against me be like an unrighteous man.
Pasagdi nga ang akong kaaway maingon sa dautan, Ug kadtong moasdang batok kanako nga maingon sa dili matarung.
8 For what is the hope of a godless man when God cuts him off, when God takes away his life?
Kay unsa man ang kalauman sa usa nga walay Dios, bisan pa makadawat siya ug ganancia, Kong ang Dios magakuha sa iyang kalag?
9 Will God hear his cry when trouble comes upon him?
Magapatalinghug ba ang Dios sa iyang pagtu-aw, Kong ang kasamok modangat kaniya?
10 Will he delight himself in the Almighty and call upon God at all times?
Magakalipay ba siya sa iyang kaugalingon uban sa Makagagahum, Ug magasangpit ba siya sa Dios sa kanunay?
11 I will teach you concerning the hand of God; I will not conceal the thoughts of the Almighty.
Tudloan ko kamo mahitungod sa kamot sa Dios; Ang butang nga anaa sa Makagagahum dili ko tagoan.
12 See, all of you have seen this yourselves; why then have you spoken all this nonsense?
Ania karon, kamong tanan sa inyong kaugalingon nakakita niini; Nan ngano man nga kamo lonlon man walay kapuslanan?
13 This is the portion of a wicked man with God, the heritage of the oppressor that he receives from the Almighty:
Kini mao ang bahin sa usa ka tawong dautan sa atubangan sa Dios, Ug ang panulondon sa mga malupigon, nga ilang madawat gikan sa Makagagahum:
14 If his children multiply, it is for the sword; his offspring will never have enough food.
Kong ang iyang mga anak modaghan, kana alang sa espada; Ug ang iyang kaliwatan dili matagbaw sa tinapay.
15 Those who survive him will be buried by plague, and their widows will make no lament for them.
Kadtong mahabilin diha kaniya igalubong diha sa kamatayon, Ug ang iyang mga asawa nga balo dili managbakho.
16 Though the wicked man heaps up silver like the dust, and heaps up clothing like clay,
Bisan pa magatigum siya ug salapi ingon sa abug, Ug magaandam ug bisti ingon sa yuta nga kolonon;
17 he may heap up clothing, but righteous people will put it on, and innocent people will divide up the silver among themselves.
Siya makaandam niana, apan ang matarung maoy magasul-ob niana, Ug ang mga inocente maoy magabahin sa salapi.
18 He builds his house like a spider, like a hut that a guard makes.
Siya magatukod sa iyang balay ingon sa usa ka anunugba, Ug ingon sa usa ka payag nga pagabuhaton sa usa ka magbalantay.
19 He lies down in bed rich, but he will not keep doing so; he opens his eyes, and everything is gone.
Siya mohigda nga usa ka bahandianon, apan didi siya pagatigumon uban sa iyang mga ginikanan; Sa pagbuka niya sa iyang mga mata siya dili na mao.
20 Terrors overtake him like waters; a storm takes him away in the night.
Ang mga kalisang makaapas kaniya ingon sa mga tubig; Usa ka unos magasakmit kaniya sa gabii.
21 The east wind carries him away, and he leaves; it sweeps him out of his place.
Ang hangin nga timog magadala kaniya, ug siya mogikan; Ug kini magasilhig kaniya gikan sa iyang dapit.
22 It throws itself at him and does not stop; he tries to flee out of its hand.
Kay siya pagalabayon sa Dios, ug dili pagasayloan: Siya buot mokalagiw gikan sa iyang kamot.
23 It claps its hands at him in mockery; it hisses him out of his place.
Siya pagapakpakan sa mga tawo sa ilang mga kamot, Ug pagasitsitan siya gikan sa iyang dapit.

< Job 27 >