Job 19
1 Then Job answered and said,
Unya mitubag si Job ug miingon:
2 “How long will you make me suffer and break me into pieces with words?
Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?
3 These ten times you have reproached me; you are not ashamed that you have treated me harshly.
Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.
4 If it is indeed true that I have erred, my error remains my own concern.
Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.
5 If indeed you will exalt yourselves above me and use my humiliation against me,
Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;
6 then you should know that God has done wrong to me and has caught me in his net.
Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.
7 See, I cry out, “Violence!” but I get no answer. I call out for help, but there is no justice.
Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.
8 He has walled up my way so that I cannot pass, and he has set darkness in my path.
Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.
9 He has stripped me of my glory, and he has taken the crown from my head.
Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.
10 He has broken me down on every side, and I am gone; he has pulled up my hope like a tree.
Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.
11 He has also kindled his wrath against me; he regards me as one of his adversaries.
Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.
12 His troops come on together; they cast up siege mounds against me and encamp around my tent.
Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.
13 He has put my brothers far from me; my acquaintances are wholly alienated from me.
Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.
14 My kinsfolk have failed me; my close friends have forgotten me.
Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.
15 Those who once stayed as guests in my house and my female servants regard me as a stranger; I am an alien in their sight.
Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.
16 I call to my servant, but he gives me no answer although I entreat him with my mouth.
Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.
17 My breath is offensive to my wife; I am even disgusting to those who were born from my mother's womb.
Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.
18 Even young children despise me; if I rise to speak, they speak against me.
Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.
19 All my familiar friends abhor me; those whom I love have turned against me.
Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.
20 My bones cling to my skin and to my flesh; I survive only by the skin of my teeth.
Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.
21 Have pity upon me, have pity upon me, my friends, for the hand of God has touched me.
Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.
22 Why do you pursue me like God does? Will you ever be satisfied with my flesh?
Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?
23 Oh, that my words were now written down! Oh, that they were inscribed in a book!
Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!
24 Oh, that with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!
Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!
25 But as for me, I know that my Redeemer lives, and that at last he will stand on the earth;
Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:
26 after my skin, that is, this body, is destroyed, then in my flesh I will see God.
Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;
27 I will see him with my own eyes—I, and not someone else. My heart fails within me.
Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.
28 If you say, 'How we will persecute him! The root of his troubles lies in him,'
Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;
29 then be afraid of the sword, because wrath brings the punishment of the sword, so that you may know there is a judgment.”
Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.
