Luke 7
1 When Jesus had brought to a conclusion all that he had then had to say to the people, he entered Capernaum.
İsa, kendisini dinleyen halka bütün bu sözleri söyledikten sonra Kefarnahum'a gitti.
2 A Captain in the Roman army had a slave whom he valued, and who was seriously ill — almost at the point of death.
Orada bir yüzbaşının çok değer verdiği kölesi ölüm döşeğinde hasta yatıyordu.
3 And, hearing about Jesus, he sent some Jewish Councillors to him, with the request that he would come and save his slave’s life.
İsa'yla ilgili haberleri duyan yüzbaşı, gelip kölesini iyileştirmesini rica etmek üzere O'na Yahudiler'in bazı ileri gelenlerini gönderdi.
4 When they found Jesus, they earnestly implored him to do so. “He is a man who deserves that you should show him this favour,” they said,
Bunlar İsa'nın yanına gelince içten bir yalvarışla O'na şöyle dediler: “Bu adam senin yardımına layıktır.
5 “For he is devoted to our nation, and himself built our Synagogue for us.”
Çünkü ulusumuzu seviyor. Havramızı yaptıran da kendisidir.”
6 So Jesus went with them. But, when he was no great distance from the house, the Captain sent some friends with the message — “Do not trouble yourself, Sir; for I am unworthy to receive you under my roof.
İsa onlarla birlikte yola çıktı. Eve yaklaştığı sırada, yüzbaşı bazı dostlarını yollayıp O'na şu haberi gönderdi: “Ya Rab, zahmet etme; evime girmene layık değilim.
7 That was why I did not even venture to come to you myself; but speak, and let my manservant be cured.
Bu yüzden yanına gelmeye de kendimi layık görmedim. Sen yeter ki bir söz söyle, uşağım iyileşir.
8 For I myself am a man under the orders of others, with soldiers under me; and if I say to one of them ‘Go,’ he goes, and to another ‘Come,’ he comes, and to my slave ‘Do this,’ he does it.”
Ben de buyruk altında bir görevliyim, benim de buyruğumda askerlerim var. Birine, ‘Git’ derim, gider; ötekine, ‘Gel’ derim, gelir; köleme, ‘Şunu yap’ derim, yapar.”
9 Jesus was surprised to hear these words from him; and, turning to the crowd which was following him, he said: “I tell you, nowhere in Israel have I met with such faith as this!”
Bu sözleri duyan İsa yüzbaşıya hayran kaldı. Ardından gelen kalabalığa dönerek, “Size şunu söyleyeyim” dedi, “İsrail'de bile böyle iman görmedim.”
10 And, when the messengers returned to the house, they found the slave recovered.
Gönderilenler eve döndüklerinde köleyi iyileşmiş buldular.
11 Shortly after, Jesus went to a town called Nain, his disciples and a great crowd going with him.
Bundan kısa bir süre sonra İsa, Nain denilen bir kente gitti. Öğrencileriyle büyük bir kalabalık O'na eşlik ediyordu.
12 Just as he approached the gate of the town, there was a dead man being carried out for burial — an only son, and his mother was a widow. A large number of the people of the town were with her.
İsa kentin kapısına tam yaklaştığı sırada, dul annesinin tek oğlu olan bir adamın cenazesi kaldırılıyordu. Kent halkından büyük bir kalabalık da kadınla birlikteydi.
13 When he saw her, the Master was moved with compassion for her, and he said to her: “Do not weep.”
Rab kadını görünce ona acıdı. Kadına, “Ağlama” dedi.
14 Then he went up and touched the bier, and the bearers stopped; and Jesus said: “Young man, I am speaking to you — Rise!”
Yaklaşıp cenaze sedyesine dokununca sedyeyi taşıyanlar durdu. İsa, “Delikanlı” dedi, “Sana söylüyorum, kalk!”
15 The dead man sat up and began to talk, and Jesus restored him to his mother.
Ölü doğrulup oturdu ve konuşmaya başladı. İsa onu annesine geri verdi.
16 Every one was awe-struck and began praising God. “A great Prophet has arisen among us,” they said; “and God has visited his people.”
Herkesi bir korku almıştı. “Aramızda büyük bir peygamber ortaya çıktı!” ve “Tanrı, halkının yardımına geldi!” diyerek Tanrı'yı yüceltmeye başladılar.
17 And this story about Jesus spread all through Judea, and in the neighbouring countries as well.
İsa'yla ilgili bu haber bütün Yahudiye'ye ve çevre bölgelere yayıldı.
18 All these events were reported to John by his disciples.
Yahya'nın öğrencileri bütün bu olup bitenleri kendisine bildirdiler. Öğrencilerinden ikisini yanına çağıran Yahya, “Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?” diye sormaları için onları Rab'be gönderdi.
19 So he summoned two of them, and sent them to the Master to ask — “Are you ‘The Coming One,’ or are we to look for some one else?”
20 When these men found Jesus, they said: “John the Baptist has sent us to you to ask — ‘Are you ‘The Coming One,’ or are we to look for somebody else?’”
Adamlar İsa'nın yanına gelince şöyle dediler: “Bizi sana Vaftizci Yahya gönderdi. ‘Gelecek Olan sen misin, yoksa başkasını mı bekleyelim?’ diye soruyor.”
21 At that very time Jesus had cured many people of diseases, afflictions, and wicked spirits, and had given many blind people their sight.
Tam o sırada İsa, çeşitli hastalıklara, illetlere ve kötü ruhlara tutulmuş birçok kişiyi iyileştirdi, birçok körün gözünü açtı.
22 So his answer to the question was: “Go and report to John what you have witnessed and heard — the blind recover their sight, the lame walk, the lepers are made clean, and the deaf hear, the dead are raised to life, the Good News is told to the poor.
Sonra Yahya'nın öğrencilerine şöyle karşılık verdi: “Gidin, görüp işittiklerinizi Yahya'ya bildirin. Körlerin gözleri açılıyor, kötürümler yürüyor, cüzamlılar temiz kılınıyor, sağırlar işitiyor, ölüler diriliyor ve Müjde yoksullara duyuruluyor.
23 And blessed is the man who finds no hindrance in me.”
Benden ötürü sendeleyip düşmeyene ne mutlu!”
24 When John’s messengers had left, Jesus, speaking to the crowds, began to say with reference to John:
Yahya'nın gönderdiği haberciler gittikten sonra İsa, halka Yahya'dan söz etmeye başladı. “Çöle ne görmeye gittiniz?” dedi. “Rüzgarda sallanan bir kamış mı?
25 “What did you go out into the Wilderness to look at? A reed waving in the wind? If not, what did you go out to see? A man dressed in rich clothing? Why, those who are accustomed to fine clothes and luxury live in royal palaces.
Söyleyin, ne görmeye gittiniz? Pahalı giysiler giymiş bir adam mı? Oysa şahane giysiler giyip bolluk içinde yaşayanlar kral saraylarında bulunur.
26 What then did you go to see? A Prophet? Yes, I tell you, and far more than a Prophet.
Öyleyse ne görmeye gittiniz? Bir peygamber mi? Evet! Size şunu söyleyeyim, gördüğünüz kişi peygamberden de üstündür.
27 This is the very man of whom Scripture says — ‘Behold, I am sending my Messenger before thy face, And he shall prepare thy way before thee.’
‘İşte, habercimi senin önünden gönderiyorum; O önden gidip senin yolunu hazırlayacak’ diye yazılmış olan sözler onunla ilgilidir.
28 There is, I tell you, no one born of a woman who is greater than John; and yet the lowliest in the Kingdom of God is greater than he.”
Size şunu söyleyeyim, kadından doğanlar arasında Yahya'dan daha üstün olanı yoktur. Bununla birlikte, Tanrı'nın Egemenliği'nde en küçük olan ondan üstündür.”
29 (All the people, when they heard this, and even the tax-gatherers, having accepted John’s baptism, acknowledged the justice of God.
Yahya tarafından vaftiz edilen halk, hatta vergi görevlileri bile bunu duyunca Tanrı'nın adil olduğunu doğruladılar.
30 But the Pharisees and the Students of the Law, having rejected John’s baptism, frustrated God’s purpose in regard to them.)
Oysa Yahya tarafından vaftiz edilmeye yanaşmayan Ferisiler'le Kutsal Yasa uzmanları, Tanrı'nın kendileriyle ilgili tasarısını reddettiler.
31 “To what then,” Jesus continued, “shall I compare the people of the present generation? What are they like?
İsa, “Bu kuşağın insanlarını neye benzeteyim? Bunlar neye benziyorlar?” dedi.
32 They are like some little children who are sitting in the market-place and calling out to one another — ‘We have played the flute for you, but you have not danced; We have wailed, but you have not wept!’
“Çarşı meydanında oturup birbirlerine, ‘Size kaval çaldık, oynamadınız; Ağıt yaktık, ağlamadınız’ diye seslenen çocuklara benziyorlar.
33 For now that John the Baptist has come, not eating bread or drinking wine, you are saying ‘He has a demon in him’;
Vaftizci Yahya geldiği zaman oruç tutup şaraptan kaçındı, ona ‘cinli’ diyorsunuz.
34 and now that the Son of Man has come, eating and drinking, you are saying ‘Here is a glutton and a wine-drinker, a friend of tax-gatherers and outcasts.’
İnsanoğlu geldiği zaman yiyip içti. Bu kez de diyorsunuz ki, ‘Şu obur ve ayyaş adama bakın! Vergi görevlileri ve günahkârlarla dost oldu!’
35 And yet Wisdom is vindicated by all her children.”
Ne var ki bilgelik, onu benimseyen herkes tarafından doğrulanır.”
36 One of the Pharisees asked Jesus to dine with him, so Jesus went to his house and took his place at table.
Ferisiler'den biri İsa'yı yemeğe çağırdı. O da Ferisi'nin evine gidip sofraya oturdu.
37 Just then a woman, who was an outcast in the town, having ascertained that Jesus was at table in the Pharisee’s house, brought an alabaster jar of perfume,
O sırada, kentte günahkâr olarak tanınan bir kadın, İsa'nın, Ferisi'nin evinde yemek yediğini öğrenince kaymaktaşından bir kap içinde güzel kokulu yağ getirdi. İsa'nın arkasında, ayaklarının dibinde durup ağlayarak, gözyaşlarıyla O'nun ayaklarını ıslatmaya başladı. Saçlarıyla ayaklarını sildi, öptü ve yağı üzerlerine sürdü.
38 and placed herself behind Jesus, near his feet, weeping. Then she began to make his feet wet with her tears, and she dried them with the hair of her head, repeatedly kissing his feet and anointing them with the perfume.
39 When the Pharisee who had invited Jesus saw this, he said to himself: “Had this man been ‘The Prophet,’ he would have known who, and what sort of woman, this is who is touching him, and that she is an outcast.”
İsa'yı evine çağırmış olan Ferisi bunu görünce kendi kendine, “Bu adam peygamber olsaydı, kendisine dokunan bu kadının kim ve ne tür bir kadın olduğunu, günahkâr biri olduğunu anlardı” dedi.
40 But, addressing him, Jesus said: “Simon, I have something to say to you.” “Pray do so, Teacher,” Simon answered; and Jesus began:
Bunun üzerine İsa Ferisi'ye, “Simun” dedi, “Sana bir söyleyeceğim var.” O da, “Buyur, öğretmenim” dedi.
41 “There were two people who were in debt to a money-lender; one owed fifty pounds, and the other five.
“Tefeciye borçlu iki kişi vardı. Biri beş yüz, öbürü de elli dinar borçluydu.
42 As they were unable to pay, he forgave them both. Which of them, do you think, will love him the more?”
Borçlarını ödeyecek güçte olmadıklarından, tefeci her ikisinin de borcunu bağışladı. Buna göre, hangisi onu çok sever?”
43 “I suppose,” answered Simon, “it will be the man to whom he forgave the greater debt.” “You are right,” said Jesus,
Simun, “Sanırım, kendisine daha çok bağışlanan” diye yanıtladı. İsa ona, “Doğru söyledin” dedi.
44 and then, turning to the woman, he said to Simon: “Do you see this woman? I came into your house — you gave me no water for my feet, but she has made my feet wet with her tears and dried them with her hair.
Sonra kadına bakarak Simun'a şunları söyledi: “Bu kadını görüyor musun? Ben senin evine geldim, ayaklarım için bana su vermedin. Bu kadın ise ayaklarımı gözyaşlarıyla ıslatıp saçlarıyla sildi.
45 You did not give me one kiss, but she, from the moment I came in, has not ceased to kiss my feet.
Sen beni öpmedin, ama bu kadın eve girdiğimden beri ayaklarımı öpüp duruyor.
46 You did not anoint even my head with oil, but she has anointed my feet with perfume.
Sen başıma zeytinyağı sürmedin, ama bu kadın ayaklarıma güzel kokulu yağ sürdü.
47 And for this, I tell you, her sins, many as they are, have been pardoned, because she has loved greatly; but one who has little pardoned him, loves but little.”
Bu nedenle sana şunu söyleyeyim, kendisinin çok olan günahları bağışlanmıştır. Çok sevgi göstermesinin nedeni budur. Oysa kendisine az bağışlanan, az sever.”
48 Then he said to the woman: “Your sins have been pardoned.”
Sonra kadına, “Günahların bağışlandı” dedi.
49 On this, those at table began to say to one another: “Who is this man who even pardons sins?”
İsa'yla birlikte sofrada oturanlar kendi aralarında, “Kim bu adam? Günahları bile bağışlıyor!” şeklinde konuşmaya başladılar.
50 But Jesus said to the woman: “Your faith has delivered you; go, and peace be with you.”
İsa ise kadına, “İmanın seni kurtardı, esenlikle git” dedi.
